عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۷۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جانا که به جای تو تواند بودن</p></div>
<div class="m2"><p>دل را چه به جای تو تواند بودن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در هر دو جهان نیست کسی را ممکن</p></div>
<div class="m2"><p>چیزی که سزای تو تواند بودن</p></div></div>

شمارهٔ ۸۰

جانا که به جای تو تواند بودن
دل را چه به جای تو تواند بودن
در هر دو جهان نیست کسی را ممکن
چیزی که سزای تو تواند بودن

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این هستند که هیچ چیز و هیچ کس نمی‌تواند جای تو را پر کند و دل انسان نمی‌تواند از تو جدا شود. وجود تو در دو جهان بی‌نظیر است و هیچ چیزی شایسته‌ی تو نیست. با این بیان، شاعر به اهمیت و ارزش بی‌نظیر محبوبش اشاره می‌کند.

شمارهٔ ۷۸

شمارهٔ ۷۹

هوش مصنوعی: عزیزم، چطور ممکن است دل به جای تو باشد؟ هیچ چیز نمی‌تواند جای تو را برای دل پر کند.

جانا که به جای تو تواند بودن

دل را چه به جای تو تواند بودن

هوش مصنوعی: در هیچ کجای جهان، هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه‌ی تو شایسته و سزاوار باشد.

در هر دو جهان نیست کسی را ممکن

چیزی که سزای تو تواند بودن

شمارهٔ ۷۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده