عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۷۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون دردِ تو چاره ساز آمد جان را</p></div>
<div class="m2"><p>دردِ تو بس است این دلِ بیدرمان را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون از سرِ فضل، ره نمایی همه را</p></div>
<div class="m2"><p>راهی بنما اینهمه سرگردان را</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۳۶۲

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۸۸

شمارهٔ ۷۹

چون درد تو چاره ساز آمد جان را
درد تو بس است این دل بیدرمان را
چون از سر فضل ره نمایی همه را
راهی بنما اینهمه سرگردان را

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساساتی عمیق و دردناک است. شاعر از رنج و دردی صحبت می‌کند که به نوعی بهبودی و راه‌حلی برای مشکل خود تبدیل شده است. او می‌خواهد که این درد، که به قلبش فشار می‌آورد، به‌جای نابود کردن، به او راهی برای رهایی نشان دهد و به کسانی که در سردرگمی و بیدردی بسر می‌برند، کمک کند. در واقع، شاعر در پی یافتن معنای واقعی در زندگی و نشان دادن راهی به دیگران است.

شمارهٔ ۷۷

شمارهٔ ۷۸

هوش مصنوعی: وقتی درد تو به درمانی می‌انجامد، دیگر برای جانم کافی است، همین درد تو برای این دل بی‌دارویی بس است.

چون دردِ تو چاره ساز آمد جان را

دردِ تو بس است این دلِ بیدرمان را

هوش مصنوعی: وقتی که با لطف و کرم خود مسیر را برای همه نشان می‌دهی، به این افراد سرگردان کمک کن تا راهی برای خود پیدا کنند.

چون از سرِ فضل، ره نمایی همه را

راهی بنما اینهمه سرگردان را

شمارهٔ ۷۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده