عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>عقلی که جهان کمینه سرمایهٔ اوست</p></div>
<div class="m2"><p>در وصفِ تو، عجز،‌برترین پایهٔ اوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر ذرّه که یک لحظه هوای تو گزید</p></div>
<div class="m2"><p>حقّا که صد آفتاب در سایهٔ اوست</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۸۱

شمارهٔ ۸

عقلی که جهان کمینه سرمایه اوست
در وصف تو عجز برترین پایه اوست
هر ذره که یک لحظه هوای تو گزید
حقا که صد آفتاب در سایه اوست

هوش مصنوعی: این شعر اشاره به عظمت و زیبایی معشوق دارد. شاعر می‌گوید عقل انسان، که بزرگترین سرمایه اوست، در تو ناتوان می‌شود. همچنین هر ذره‌ای که لحظه‌ای از تو الهام بگیرد، به راستی از نور صد آفتاب درخشان‌تر است. این بیان نشان‌دهنده‌ی قدرت و جذابیت معشوق است که همه چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: عقلی که به اندازهٔ کمترین ارزشش در جهان، توانایی تو را توصیف کند، در حقیقت، ناتوانی و ضعف او نسبت به تو را نشان می‌دهد.

عقلی که جهان کمینه سرمایهٔ اوست

در وصفِ تو، عجز،‌برترین پایهٔ اوست

هوش مصنوعی: هر ذره‌ای که لحظه‌ای به یاد تو باشد، واقعا مثل این است که صد آفتاب در زیر سایه‌اش قرار دارد.

هر ذرّه که یک لحظه هوای تو گزید

حقّا که صد آفتاب در سایهٔ اوست

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده