گنجور

شمارهٔ ۶

دل زنده شود کز تو حیاتی طلبد
جان باز رهد کز تو نجاتی طلبد
گر بر سر ذرّهای فتد سایهٔ تو
خورشید، از آن ذرّه، زکاتی طلبد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دل زنده شود کز تو حیاتی طلبد
جان باز رهد کز تو نجاتی طلبد
هوش مصنوعی: دل زنده می‌شود وقتی که از تو زندگی بخواهد و جان دوباره می‌گیرد چون به دنبال نجاتی از تو باشد.
گر بر سر ذرّهای فتد سایهٔ تو
خورشید، از آن ذرّه، زکاتی طلبد
هوش مصنوعی: اگر سایهٔ تو بر ذره‌ای از نور خورشید بیفتد، آن ذره به خاطر وجود تو، نیاز به زکات پیدا می‌کند.

حاشیه ها

1396/10/20 11:01
پویا عباسیان

"گر بر سر ذرّهای فتد سایهٔ تو"
باید اصلاح بشه یک نیم فاصله جا افتاده "ذرّه‌ای"