عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۶۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جان از طلب روی تو آبی گردد</p></div>
<div class="m2"><p>بیداری دل پیش توخوابی گردد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر روی تو از حجاب بیرون آید</p></div>
<div class="m2"><p>هر ذره، به قطع، آفتابی گردد</p></div></div>

شمارهٔ ۶۷

جان از طلب روی تو آبی گردد
بیداری دل پیش توخوابی گردد
گر روی تو از حجاب بیرون آید
هر ذره به قطع آفتابی گردد

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به شدت خواهان دیدار معشوق است و می‌گوید که آرزوی او باعث زنده شدن احساساتش می‌شود. بیداری دل او در پیشگاه محبوبش به خواب می‌ماند و اگر محبوب از حجاب و گرفتاری‌ها بیرون بیاید، هر ذره از وجودش مانند نور خورشید می‌درخشد.

شمارهٔ ۶۵

شمارهٔ ۶۶

هوش مصنوعی: حس عاشقانه باعث می‌شود که جانم از جستجوی حضور تو سرشار شود و بیداری قلبم در کنار تو تبدیل به خواب و عالم خیال گردد.

جان از طلب روی تو آبی گردد

بیداری دل پیش توخوابی گردد

هوش مصنوعی: اگر چهره تو از پرده بیرون بیاید، هر ذره‌ای به روشنی خورشید خواهد درخشید.

گر روی تو از حجاب بیرون آید

هر ذره، به قطع، آفتابی گردد

شمارهٔ ۶۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده