عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۵۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون ذُلِّ من از من است و چون عزّ از تو</p></div>
<div class="m2"><p>عزْ چون طلبد این دل عاجز از تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون هر چه که داری تو سرش پیدا نیست</p></div>
<div class="m2"><p>قانع نشوم به هیچ هرگز از تو</p></div></div>

منتخب اشعار شیخ فریدالدین محمد عطار نیشابوری (غزلیات، قصاید، منطق الطیر، مصیبت نامه، الهی نامه، اسرار نامه، خسرو نامه، مختار نامه) به اهتمام و تصحیح دکتر تقی تفضلی - فریدالدین محمد عطار نیشابوری - تصویر ۳۵۳

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۸۸

شمارهٔ ۵۶

چون ذل من از من است و چون عز از تو
عز چون طلبد این دل عاجز از تو
چون هر چه که داری تو سرش پیدا نیست
قانع نشوم به هیچ هرگز از تو

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی بیانگر وابستگی عاطفی و نیاز عمیق شاعر به معشوق است. شاعر می‌گوید که ذلت و عزتش وابسته به معشوق است و از معشوق خواهان عزت و کرامت است. همچنین، او به این نتیجه می‌رسد که هیچ چیز از آنچه معشوق دارد برایش کافی نیست و همیشه نیاز به او دارد.

شمارهٔ ۵۴

چون ذل من از من است و چون عز از تو
عزْ چون طلبد این دل عاجز از تو
چون هر چه که داری تو سرش پیدا نیست
قانع نشوم به هیچ هرگز از تو

شمارهٔ ۵۵

هوش مصنوعی: وقتی که ذلت و خواری من ناشی از خودم است و عزت و بزرگی از توست، چطور می‌توانم این دل ناتوان از تو چیزی بخواهد؟

چون ذُلِّ من از من است و چون عزّ از تو

عزْ چون طلبد این دل عاجز از تو

هوش مصنوعی: هر چقدر هم که چیزی از تو داشته باشم، نمی‌توانم به آن راضی باشم و همیشه در جستجوی بیشتر هستم.

چون هر چه که داری تو سرش پیدا نیست

قانع نشوم به هیچ هرگز از تو

شمارهٔ ۵۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده