عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۴۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هم بر کف ودود، مُلْک بتوانی راند</p></div>
<div class="m2"><p>هم با همه، هم بی همه، بتوانی ماند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر مُهر نهادم ازخموشی بر لب</p></div>
<div class="m2"><p>تو نامهٔ سر به مُهر بتوانی خواند</p></div></div>

شمارهٔ ۴۴

هم بر کف ودود ملک بتوانی راند
هم با همه هم بی همه بتوانی ماند
گر مهر نهادم ازخموشی بر لب
تو نامه سر به مهر بتوانی خواند

هوش مصنوعی: این شعر به بیان قدرت و توانایی فرد در کنترل موقعیت‌ها و احساسات اشاره دارد. شاعر می‌گوید که می‌توان هم در دنیای مادی و هم در معنوی به خوبی حرکت کرد و زندگی کرد. همچنین، اگر عشق و محبت در دل باشد، می‌توان از سکوت نیز معانی عمیق و نامه‌ای سرّی دریافت کرد.

شمارهٔ ۴۲

هم بر کف ودود ملْک بتوانی راند
هم با همه هم بی همه بتوانی ماند
گر مهر نهادم ازخموشی بر لب
تو نامه سر به مهر بتوانی خواند

شمارهٔ ۴۳

هوش مصنوعی: می‌توانی در خوشی و شادی زندگی کنی و با نعمت‌ها و دارایی‌های خود حکمرانی کنی، همچنین می‌توانی بدون آنها نیز زندگی‌ات را به خوبی ادامه دهی.

هم بر کف ودود، مُلْک بتوانی راند

هم با همه، هم بی همه، بتوانی ماند

هوش مصنوعی: اگر من بر لب تو سکوتی بگذارم، می‌توانی از روی این سکوت، نامه‌ای پنهانی را بخوانی.

گر مُهر نهادم ازخموشی بر لب

تو نامهٔ سر به مُهر بتوانی خواند

شمارهٔ ۴۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها