عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اسرار تو در حروف نتواند بود</p></div>
<div class="m2"><p>و اعداد تو در اُلوف نتواند بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جاوید همی هیچ کسی را هرگز</p></div>
<div class="m2"><p>برحکمت تو وقوف نتواند بود</p></div></div>

شمارهٔ ۳۹

اسرار تو در حروف نتواند بود
و اعداد تو در الوف نتواند بود
جاوید همی هیچ کسی را هرگز
برحکمت تو وقوف نتواند بود

هوش مصنوعی: این شعر بیان می‌کند که اسرار و رازهای درونی انسان نه تنها در حروف و نوشته‌ها نمی‌گنجد، بلکه در اعداد و محاسبات هم قابل فهم نیست. همچنین کسی نمی‌تواند به عمق حکمت و دانش جاودانی خداوند پی ببرد. در واقع، معرفت و حکمت الهی فراتر از تصور و درک بشر است.

شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

هوش مصنوعی: رازهای تو در حروف نمی‌گنجد و عددهای تو در کلمات نمی‌تواند جا بگیرد.

اسرار تو در حروف نتواند بود

و اعداد تو در اُلوف نتواند بود

هوش مصنوعی: هیچ کس هرگز نمی‌تواند به عمق حکمت تو پی ببرد و این موضوع برای همیشگی است.

جاوید همی هیچ کسی را هرگز

برحکمت تو وقوف نتواند بود

شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده