عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۳۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در مُلکتِ تو نیست دویی، ای همه تو</p></div>
<div class="m2"><p>ملک تو یکی است معنوی،‌ای همه تو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>در سِرُّ السِّرِ جان ما میدانی</p></div>
<div class="m2"><p>کان کُنْه که جان راست تویی، ای همه تو</p></div></div>

مختارنامه مجموعه رباعیات به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی - فرید الدین عطار نیشابوری - تصویر ۸۶

شمارهٔ ۳۱

در ملکت تو نیست دویی ای همه تو
ملک تو یکی است معنوی ای همه تو
در سر السر جان ما میدانی
کان کنه که جان راست تویی ای همه تو

هوش مصنوعی: این اشعار به صورت خلاصه بیان می‌کند که در سرزمین وجود انسان، هیچ دوگانگی وجود ندارد و تمامیت هستی تنها یک حقیقت معنوی است. همچنین، اشاره می‌شود که جان انسان، در واقع همان حقیقت الهی و عمیق‌تری است که در درون او وجود دارد. به عبارت دیگر، همه چیز در وحدت و یگانگی است.

شمارهٔ ۲۹

در ملکت تو نیست دویی ای همه تو
ملک تو یکی است معنوی ای همه تو
در سر السر جان ما میدانی
کان کنْه که جان راست تویی ای همه تو

شمارهٔ ۳۰

هوش مصنوعی: در سرزمین تو هیچ دوگانگی وجود ندارد، ای همه چیز؛ ملک و دارایی تو تنها یک معنای روحانی است، ای همه چیز.

در مُلکتِ تو نیست دویی، ای همه تو

ملک تو یکی است معنوی،‌ای همه تو

هوش مصنوعی: در نهان‌ترین عمق وجود ما، می‌دانی که حقیقت وجودی ما جان است و این جان، در واقع تو هستی، ای همه‌چیز.

در سِرُّ السِّرِ جان ما میدانی

کان کُنْه که جان راست تویی، ای همه تو

شمارهٔ ۳۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده