در بیت ما قبل آخر "عارفم" صحیح است.

بیت آخر را طوری بخوانی که صدای واو، در توی و دوی شنیده شود. اینجوری وزن هم به سامان می شود.
to-vi
do-vi

توحید یعنی تو نباید باشی و غیر نیز نباشد و هیچ جز او نباشد. چون حق این است که جز او نیست؛ چون بدین تصدیق رسیدی و همه ی تناسب ها را از میان برداشتی مردی.حال چه مسلمان و چه مسیحی و یهود و بودا و زردشتی و غیره

نشانم داده اند اندر خرابات

که التوحید اسقاط الاضافات

بندگی یعنی کنار گذاشتن تمام تعصبها وزیرپاگذاشتن غرور.بخدا رسیدن ساده است ولی آسان نیست مثلا دروغ نگفتن غیبت نکردن درکلام ساده است ولی درعمل سخت