هوش مصنوعی: اگر علی باشد و یا صدیق، جان هر کدام در عمق پژوهش و حقیقت غوطه‌ور است.

هوش مصنوعی: وقتی که مصطفی به سمت غار می‌رفت، آن شب مرتضا بر روی بسترش خوابش برد.

هوش مصنوعی: حضرت حیدر (علیه‌السلام) جان خود را فدای دیگران کرد تا جان آن بزرگوار (پیامبر اسلام) باقی بماند.

هوش مصنوعی: در حضور دوست غار، حتی بهترین دوستان هم برای او حاضرند جان خود را فدای او کنند.

هوش مصنوعی: هر دو گروه از جان‌نثاران راه او شدند و برای حفظ و حمایت از او جان خود را فدای او کردند.

هوش مصنوعی: تو احساسات خود را برانگیخته کن، زیرا آن‌ها (مردان) با تمام وجود برای محبوب خود فداکاری کردند.

هوش مصنوعی: اگر تو حقیقتاً مردی، پس به این چیزها اهمیت نده؛ نه به این که چه کسی هستی و نه به دردهای مختلفی که ممکن است داشته باشی.

هوش مصنوعی: تو نیز مانند آن‌ها باید جانفشانی کنی یا سکوت کن و از این فکر دست بردار.

هوش مصنوعی: تو به خوبی می‌دانی که علی چه شخصیتی دارد و ای پسر ابوبکر، تو از ذات خدا و عقل و جان بی‌خبر هستی.

هوش مصنوعی: این متن به شخص توصیه می‌کند که از دلبستگی‌ها و عشق‌های سطحی بگذرد و به جای آن در پی حقیقت و فضیلت باشد. روز و شب باید تلاش کند تا به انسانی راستین و با ارزش تبدیل شود مانند رابعه (رابعه بلخی، شاعر و عارف).

هوش مصنوعی: او فقط یک زن نبود، بلکه به اندازهٔ صد مرد قوت و استقامت داشت و از ابتدای وجودش تا انتهایش مملو از درد و رنج بود.

هوش مصنوعی: در همیشه آغوش نور حقیقت غرق است و از حواس پرتی و فضولی رها شده، کاملاً در آن غرق شده است.