بالای آسمان هفتم که منتهای اعمال مردم است و آن را سدرةالمنتهی گویند و حد رسیدن جبرئیل همانجا است

هوش مصنوعی: یک بنده‌ای در حال حاضر می‌گوید که او را می‌خواند، اما نمی‌داند تا چه کسی او را می‌شناسد.

هوش مصنوعی: می‌دانم که شخصی را می‌شناسم که مقام والایی دارد، اما نفس او از دنیا رفته و تنها دل اوست که هنوز زنده است.

هوش مصنوعی: او آرزو داشت که در آن زمان او را بشناسد، اما از آن زمان در هفت آسمان چیزی نمی‌دانست.

هوش مصنوعی: او در زمین سفر کرد و در دریا نیز گشت، سپس بار دیگر در سراسر جهان چرخید.

هوش مصنوعی: او هیچ گاه آن بنده را نمی‌بیند و به خداوند می‌گوید: «ای خدای من، آخر مرا به سوی او راهنمایی کن.»

هوش مصنوعی: خدای بزرگ فرمود: تصمیم بگیر و به سوی روم سفر کن، در میان مردم دینی را معرفی کن و خودت را نشان بده.

هوش مصنوعی: جبرئیل رفت و دید که در آن زمان، بت را با صدای بلند و نالان می‌خواندند.

هوش مصنوعی: جبرییل به حالت شوق و نشاط به سوی حضرت برگشت و با هیجان و سر و صدا آمده بود.

هوش مصنوعی: پس زبانش را گشود و گفت: ای بی‌نیاز، پرده از این راز بردار و پیش من آشکار کن.

هوش مصنوعی: در آن دیر، تو به بت خطاب می‌کنی و او با لطف خود به تو پاسخ می‌دهد.

هوش مصنوعی: خداوند می‌فرماید که دل او سیاه است و نمی‌داند، از همین رو در مسیر اشتباه قدم گذاشته است.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر غفلت در مسیر اشتباه قدم برداشته‌ام، می‌دانم که این انتخاب نادرست من نبوده است.

هوش مصنوعی: همین حالا او را راهنمایی می‌کنم تا به درگاه محبت ما بیاید و از او عذرخواهی خواهد کرد.

هوش مصنوعی: او این را گفت و در دلش راهی برای نجات پیدا کرد؛ زیرا وقتی به خدا گفت، زبانش باز شد.

هوش مصنوعی: برای این که بدانی این ملت چه کسانی هستند، باید بفهمی که همه چیزهایی که در اینجا اتفاق می‌افتد، بی‌دلیل و بی‌مقصود است.

هوش مصنوعی: اگر در این درگاه چیزی ندارید، پس هیچ نیستید و کمتر از آنچه هستید اهمیت دارید.

هوش مصنوعی: همه افراد به طور مساوی به زهد و پارسایی نمی‌پردازند و برخی از آن‌ها در درگاه خداوند به دنبال کسب نعمت و بخشش هستند.