هوش مصنوعی: مردی بزرگ و محترم از خانواده‌ای شریف و نیکو و با ویژگی‌های عالی و بدون عیب و نقص وجود دارد که در جهانی با فضایل و خصوصیات خوب زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: در خواب شبانه، ناگهان بایزید و ترمذی را در مسیری مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: هر دو پیش من پیشی گرفتند و به من مقام رهبری و سروری دادند.

هوش مصنوعی: پس از آن، به این نتیجه رسیدم که چه چیزی موجب احترام آن دو بزرگوار شده است.

هوش مصنوعی: پیش از صبح، حالم چنان بود که بدون کنترل، آهی عمیق از دل برآمد.

هوش مصنوعی: ناله و افسوس من به جایی رسیده بود که راه من باز شد و به من نوید ورود به دنیای جدیدی را داد.

هوش مصنوعی: وقتی آن پیروزی بزرگ برایم نمایان شد، بدون سخن گفتن، به من توجه کردند و با من صحبت کردند.

هوش مصنوعی: تمامی پیران و آن تعداد مریدان، خواستند که ما را از بایزید دور کنند.

هوش مصنوعی: بایزید از جمله مردان بزرگ و نامی است که به خاطر بلندمرتبه بودنش به دنیا آمد. او فقط به ما توجه نکرد و هیچ چیزی از ما طلب نکرد.

هوش مصنوعی: زمانی که آن شب این سخن را شنیدم، با خود گفتم که نباید این حرف را بزنم و فکر کردم که بهتر است چیزی نگوییم.

هوش مصنوعی: من از تو چه بخواهم وقتی که تو درد مرا احساس نمی‌کنی، یا تو از من چه بخواهی وقتی که من دیگر زنده نیستم؟

هوش مصنوعی: هر آنچه که تو به من دستور بدهی، همان چیزی است که من خواهان آنم و کارم بر اساس دستورات تو پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: من نه به راستایی معتقدم و نه به کژی؛ من کیستم که خواسته‌های دیگران بر من تأثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: هرچه تو بگویی برای من کافی است، برای یک بنده همین که به دستورات تو عمل کند کافی‌ست.

هوش مصنوعی: این صحبت را هر دو عالم بزرگ به من آموزش دادند، بنابراین من خودم را ملزم به عمل به آن می‌دانم.

هوش مصنوعی: انسانی که همواره از دستورات پیروی کند، ارتباط نزدیکی با معشوق خود دارد و به عمق جانش می‌رود.

هوش مصنوعی: خدمتگزاری که فقط به طور تصادفی و بدون دلیل از خود بزرگ‌نمایی می‌کند، در واقع همواره در حال فخر فروشی دربارهٔ بندگی‌اش است.

هوش مصنوعی: زمانی که آزمون سختی پیش می‌آید، خود را نشان می‌دهد. بنابراین آزمون بده تا ویژگی‌ها و توانایی‌های حقیقی‌ات آشکار شود.