هوش مصنوعی: او بعد از مدتی به شهر خود بازمی‌گشت و مردم شهر به استقبالش می‌آمدند و از او برای تزئیین و زیباسازی شهر الهام می‌گرفتند.

هوش مصنوعی: هر فردی چیزی از خود دارد که برای زیبایی و تزئین زندگی‌اش به آن نیازمند است و همیشه آن را در اختیار دارد.

هوش مصنوعی: زندانیان هیچ چیز از دنیا ندارند جز زندانی بودن و زنجیرهایی که به آن‌ها بسته شده است.

هوش مصنوعی: آنها نه تنها از داشتن شرکای عزیز خود جدا شده بودند، بلکه دل‌هایشان نیز به خاطر این جدایی شکسته و پراکنده بود.

هوش مصنوعی: دست و پاهای زیادی را به کار گرفتند و از همه این تلاش‌ها، زینی زیبا و دلربا ساخته شد.

هوش مصنوعی: زمانی که پادشاه به شهر خودش وارد شد، زیبایی و زینت شهر را به وضوح مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: وقتی به جایی رسید که زندان بود، شاه به سرعت از اسبش پیاده شد.

هوش مصنوعی: وقتی زندانیان به سختی دچار مشکل شدند، وعده‌ای به آنها داد و هدایا و ثروت زیادی به آنها بخشید.

هوش مصنوعی: یک رازی وجود دارد که پادشاه را به ملاقات می‌طلبد. بنابراین از او خواهش می‌کند که درباره این راز با من صحبت کند.

هوش مصنوعی: شهر را با زیبایی‌های فراوان از درخشش دیبا و پارچه‌های گران‌قیمت آراسته دیده‌ای.

هوش مصنوعی: در زمین طلا و جواهر پخش می‌کردند و در هوا عطر و رایحه‌های خوش پخش می‌شدند.

هوش مصنوعی: بسیاری از چیزها را مشاهده کردی و از آنها دوری کردی، ولی به آن یک موضوع خاص توجه نکردی و از آن غافل ماندی.

هوش مصنوعی: چرا در این زندان نشسته‌ای؟ تا وقتی که سر بریده‌ای را ببینی، این سرنوشت توست.

هوش مصنوعی: در اینجا هیچ چیز دلشاد کننده‌ای وجود ندارد، جز سر بریده و دست و پای قطع شده.

هوش مصنوعی: این افراد که دستشان بریده شده‌اند، خونین هستند و نشستن در کنار آن‌ها چه دلیلی دارد؟

هوش مصنوعی: شاه گفت که زیبایی آن افراد دیگر شبیه به زینت‌های تزیینی است که بازیگران برای نمایش استفاده می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر کسی بر اساس ویژگی‌ها و مخصوصات خود، چیزی را به تو ارائه می‌دهد.

هوش مصنوعی: تمامی آن افراد به خاطر اعمال خود مجازات شده‌اند و من نیز در این مکان مانند آنها به زندان افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر به خواسته‌ام توجه نکردی، چطور می‌توانستی از من جدا باشی؟ بدن بدون سر چگونه وجود دارد؟

هوش مصنوعی: من اینجا حکم خود را به راحتی می‌یافتم، بنابراین تصمیم گرفتم که اینجا را ترک کنم.

هوش مصنوعی: آن‌ها به قدری در ناز و خوشحالی خود غرق شده‌اند که از واقعیت‌های اطرافشان غافل شده‌اند.

هوش مصنوعی: مردم در بند و گرفتار شده‌اند و زیر فشار و خشم من، حیران و آشفته‌اند.

هوش مصنوعی: گاهی انسان به مسائلی گرفتار می‌شود که باعث می‌شود نه به خود برگردد و نه به اوضاعش توجه کند. گاهی در شرایط سخت و دشوار قرار می‌گیرد و گاهی برعکس، در وضعیت‌هایی راحت و شاداب.

هوش مصنوعی: کسی که منتظر نشسته، هیچ کار و فعالیتی ندارد و به جای اینکه تلاش کند، در حال سپری کردن زمان است. انگار از چاه و زندان به سوی دار می‌رود، که نشان‌دهنده‌ی شرایط سخت و ناامیدی است.

هوش مصنوعی: بنابراین این زندان برای من به مانند گلستان شده است، گاهی من در حال شادی با آن‌ها هستم و گاهی آن‌ها در حال شادی با من.

هوش مصنوعی: آنچه رهبران و هدایت‌کنندگان انجام می‌دهند، پیروی از دستورات و قوانین است. بنابراین، در بعضی موارد، ممکن است به دلیل شرایط خاص، حتی یک فرمانروای بزرگ نیز مجبور به پذیرش محدودیت‌ها و زندانی شدن شود.