هوش مصنوعی: وقتی زمان مرگ فرا رسید و نماینده‌ای را دیدند، یکی از حاضران از او پرسید: ای نماینده، در این زمان پر رمز و راز چه کار می‌کنی؟

هوش مصنوعی: حال تو چگونه است؟ وقتی به پیچ و تاب می‌افتد، نمی‌توانم حال خودم را به درستی بیان کنم.

هوش مصنوعی: تمام عمر را در سفر و تلاش گذراندم، اما در نهایت با خاک و سرنوشت خودم روبه‌رو شدم و این یعنی پایان کار.

بوی: آرزو

هوش مصنوعی: ما همه برای مرگ به این دنیا آمده‌ایم؛ جان ما همیشگی نیست و دل‌مان را به چیزهای گذرا سپرده‌ایم.

توتیا: مواد معدنی

هوش مصنوعی: اگر در جهان دایره‌ای پر از بلا و کشتار وجود داشته باشد، در نهایت زندگی به خاک و نابودی ختم می‌شود و این سریع و ناچیز است.

هوش مصنوعی: همهٔ زیرزمین پر از خواب هستند، اما در این خواب هم بی‌نظمی و آشفتگی وجود دارد.

هوش مصنوعی: به مرگ نگاه کن و ببین که چقدر مسیرش سخت و دشوار است، چراکه در این راه، گور اولین ایستگاه است.

هوش مصنوعی: اگر از تلخی مرگت آگاه باشی، زندگی شیرینت به هم می‌ریزد.