هوش مصنوعی: دود عود بالا می‌رفت و یکی که غافل بود، از خوشحالی خیلی ناله می‌زد و نمی‌دانست چه خبر است.

هوش مصنوعی: مرد به آن شخصیت بزرگ و مشهور گفت که وقتی تو آه می‌کشی، این عود بدبخت هم خواهد سوخت.

هوش مصنوعی: کسی به او گفت: ای پرنده‌ی بلندپرواز، عشق مرا به خود وابسته کرده است.

هوش مصنوعی: عشق او پیش روی من آمد و عقل من را غافل کرد و به کار خود مشغول شد.

هوش مصنوعی: تصور چهره او در دل و ذهن من به قدری قوت گرفته که همچون شعله‌ی آتش، تمام وجودم را سوزانده و از بین برده است.

هوش مصنوعی: من نمی‌توانم حتی در یک لحظه بدون او آرامش پیدا کنم، به حدی که تحمل دوری‌اش برایم دشوار شده است.

هوش مصنوعی: وقتی دلم در درد و غم غوطه‌ور است، چگونه می‌توانم به جلو بروم، در حالی که سرگشته و گم شده‌ام؟

هوش مصنوعی: باید راهی را در پیش گرفت که با چالش‌ها و مشکلات زیادی همراه است و این مسیر، نیازمند دلیری و قوت اراده است.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که وقتی که چهره‌ی زیبای محبوبش را نمی‌بیند، چگونه می‌تواند هرگز راهی برای جستجوی آن زیبایی پیدا کند.

هوش مصنوعی: درد من دیگر با هیچ دارو و درمانی از بین نمی‌رود و مشکلاتم فراتر از مسائل مذهبی و ایمان و کفر است.

هوش مصنوعی: عشق او باعث شده که من به کفر و ایمان فکر کنم، و این عشق مثل آتشی در وجودم شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: اگر در این غم کسی را ندارم که همدمم باشد، اما عشق او برایم به اندازه کافی غم و اندوه دارد.

هوش مصنوعی: عشق او در وجودم نشسته و مرا به شدت تحت تاثیر قرار داده است. زیبایی و جذابیت او مرا از خجالت و حجاب بیرون آورده و آشکارا نشانم داده است.

هوش مصنوعی: وقتی که در کار او طاقت ندارم، لحظه‌ای نمی‌توانم از دیدن او خودداری کنم.

هوش مصنوعی: من چگونه می‌توانم زمین را که در خون فرورفته است، سامان دهم؛ حال من همین است اکنون، چه کار باید بکنم؟

هوش مصنوعی: گفتی که تو به شکل ظاهری خود گرفتار شده‌ای و تمام وجودت در تاریکی و دلتنگی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: عشق به ظاهر و شکل نیست، عشق واقعی در شناخت و فهم عمیق نهفته است. شهوت و خواسته‌های دنیوی تنها رفتارهای حیوانی هستند.

هوش مصنوعی: هر زیبایی که نقصی داشته باشد، مرد را بابت عشق به آن زیبایی، آسیب و هزینه‌ای به همراه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: هر زیبایی که خود زوال و فنا نپذیرد، کفر و بی‌باوری است. زیرا از آن زیبایی نمی‌توان دور شد و دل برید.

هوش مصنوعی: چهره‌ای زیبا و بی‌نظیر که با خون و زندگی تزئین شده است، نام او مانند ماه درخشان و بزرگ به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر آن اختلاط و آن خون از او کم شود، در این دنیا چیزی زشت‌تر از او نخواهد بود.

هوش مصنوعی: حسن او نتیجه‌ای است از ترکیب و جوشیدن خلط و خون. آیا می‌دانید که زیبایی واقعاً چگونه است؟

هوش مصنوعی: چند بار باید دور چهره را بچرخی و عیب‌های آن را جستجو کنی؟ زیبایی در دل پنهان است و به دور از جستجوهای تو.

هوش مصنوعی: اگر پرده از روی چهره کسی برداشته شود، دیگر نه جایی باقی می‌ماند و نه آن مکان که قبلاً وجود داشت.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که همه زیبایی‌ها و جلال‌های جهان در نهایت محو می‌شوند و در عوض، همه چیز به حالت تضعیف و ذلت در می‌آید. در واقع، این پیام به زوال و گذرایی چیزها اشاره دارد.

هوش مصنوعی: دوستی ممکن است به سادگی به دشمنی تبدیل شود و همه با یکدیگر به مشکل بربخورند.

هوش مصنوعی: دوستی او به نوعی خاص و معنوی است که فراتر از روابط دنیوی و ظاهری قرار دارد و نشان‌دهنده صفات بی‌نقص و عالی اوست.

هوش مصنوعی: هرچقدر که با این دوستی پیش بروی، پشیمانی بیشتری نصیبت می‌شود، چون ناگهان دچار مشکل خواهی شد.