هوش مصنوعی: چشمان آن عنکبوت بی‌قرار در آرزویی به سر می‌برد که زمان را سپری می‌کند.

هوش مصنوعی: انسانی که دوراندیش و محاسبه‌گر است، بر اساس تفکراتش، برای خود مکانی در زندگی ایجاد می‌کند که در آن می‌تواند به آرامش و امنیت برسد.

هوش مصنوعی: عجب آن است که هوس به قدری قوی است که انسان می‌تواند دام‌هایی بسازد تا شاید مگسی به آن بیفتد. این نشان دهنده‌ی وسوسه‌ها و تمایلاتی است که ممکن است فرد را به تله بیندازد.

هوش مصنوعی: وقتی مگسی در دام بیفتد، از شدت درد و تاسف دچار سرگیجه و عرق عرق می‌شود، و از شکاف بدنش خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: بعد از آن، او را خشک می‌کند و در جایگاه قدرتش مستقر می‌سازد، از او و تا مدت طولانی.

هوش مصنوعی: به یک‌باره ممکن است ناگهان آن صاحب خانه با چوبی در دست، ایستاده باشد.

هوش مصنوعی: خانهٔ عنکبوت و مگس هر دو در یک لحظه و به طرز نامرئی، پر از راز و رازورزی هستند.

هوش مصنوعی: دنیا وجود دارد، اما تو درویش هستی و همانند مگسی هستی که در خانهٔ عنکبوت گرفتار شده‌ای، زیرا قدرت و توانایی‌ات در این دنیا محدود است.

هوش مصنوعی: اگر تمام دنیا به تو مسلم و ثابت باشد، به محضی که پلک بزنی همه چیز گم و ناپدید می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر خود را در مقام بزرگی و بالندگی می‌دانی، در واقع در حال بازی و کودکی در پس پرده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر تو از حقیقت و اصل مطلب بی‌خبر باشی، در نهایت چیزی جز سرنوشت بدی نخواهی داشت و حتی برای دیگران ارزش نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: هر کسی که به صدا و آوای درویش در بیفتد، مرد واقعی نیست؛ زیرا آن صدا چیزی بیشتر از صدای باد نیست.

هوش مصنوعی: در علم، نیرویی وجود دارد که می‌تواند مانند بادی بذر دانش را در دل‌ها بکارند. اما اگر نفس و تلاش خود را صرف زودباوری کنیم، آنگاه ارزش کمتری خواهد داشت و نمی‌توان انتظار داشت که به نتایج بزرگ دست یابیم.

هوش مصنوعی: سرباز بی‌فایده، به خاطر افتخار بی‌موردی که داری، این‌قدر مغرور نباش و از دلبستگی خود دست بردار.

هوش مصنوعی: آخرین لایهٔ پوست پلنگ را جدا کردند، اما تو همچنان بی‌معطلی به راحتی می‌توانی از این کار نیز فرار کنی.

هوش مصنوعی: چون غیرممکن است که چیزی یه‌طور واضح ظاهر شود و سپس ناگهان ناپدید گردد، به جای این، می‌توان گفت که مانند پرنده‌ای به زمین نشسته است.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم تو را سرفراز و سربلند کنم، زیرا تا زمانی که بازیچهٔ دست تو هستم، این امکان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ای کاش دیگر از من سرکشی نکن، یا اینکه به خود سر و سامان بده و از این حال و سرگردانی بیرون بیا.

هوش مصنوعی: ای کاش بدانستی که خانه و باغ تو برایت همچون زندان است و این درد و رنجی که احساس می‌کنی، بر جانت سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: در مسیر این دنیای پر از خودبزرگ‌بینی و فریب، چقدر باید راه بروی و قدم برداری، ای کسی که صبور نیستی؟

هوش مصنوعی: نگاهت را به تلاش و اراده معطوف کن و مسیر را ببین. سپس قدم در این راه بگذار و به مقصود نهایی توجه کن.

هوش مصنوعی: زمانی که به آن درگاه رسیدی، دیگر نمی‌توانی خود را در دنیا از نظر عزت و منزلت محدود کنی.