هوش مصنوعی: در زمان من، فردی دانا وجود داشت که با دل مهربانش، مشکل هر کسی را حل می‌کرد.

هوش مصنوعی: هیچ کس به اندازه او درباره وضعیت و احوال من آگاهی ندارد، چرا که در این جمع هیچ‌کس دیگری نیست که به این اندازه از من باخبر باشد.

هوش مصنوعی: آن شخص سال‌ها در کنار من بود و در درونم راهی به حقیقت را گشود.

هوش مصنوعی: یک شب یارم به دیدارم آمد و گفت: ای کسی که در درک حقیقت هوشیار و آگاه هستی.

هوش مصنوعی: برای لحظه‌ای به نزد تو آمدم تا راز او را به تو بگویم.

هوش مصنوعی: چون من قصد سفر دارم، از صمیم قلب با تو درباره رازها و اسرار زندگی و جهان صحبت می‌کنم.

هوش مصنوعی: در مقابل من شخصی کودکانه و ناپخته وجود دارد که به شدت پرانرژی و باهوش است.

هوش مصنوعی: من از دنیا دل کنده‌ام و حالا یارم به دوستی‌ام آمده، مانند رفیق دردی که به بیماری‌ام پیوسته است.

هوش مصنوعی: ای آقای من، چرا در این دنیا به سر می‌بری و در این خانه پنهان چه کسی است؟

هوش مصنوعی: به او گفتم که آیا این عبادت، محلی است برای دیدن محبوبی خاص؟

هوش مصنوعی: در این خانه، من یک نفر را به طور پنهانی دارم و او در جهان به صورت علنی شناخته شده است.

هوش مصنوعی: پس آن بینا زبان به سخن گشود و گفت: ای تو که از آب و گل خارج شده‌ای.

هوش مصنوعی: راز این اسرار را با من بگو تا من نیز از حقیقت کلام آگاه شوم.

هوش مصنوعی: هر کسی که نتواند درک عمیق و واقعی از معانی زندگی خود داشته باشد، در حقیقت فقط به مانند یک گیاه در این دنیا وجود دارد و ارزش بیشتری ندارد.

هوش مصنوعی: آقای اسرار جهان، بدون شک، در تمام نشانه‌ها و مظاهر وجود، تنها یکی از افراد نادر است.

هوش مصنوعی: اگر تنها یک وجود بوده، پس آن وجود کجاست؟ و اگر تجلی او بی‌حد و مرز است، متعلق به چه کسی است؟

هوش مصنوعی: گفتم آن شخصی که تجلی کاملی از حقیقت است، بر سر راه حق آمده و با اعتماد و توکل پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: او از خود به رازهای الهی آگاه بوده و وجودش نورانی از تجلیات الهی است.

هوش مصنوعی: وقتی این نکته را شنید، به نشانهٔ تأسف و خضوع بر زمین افتاد و سپس بر لباس جان خود چاکی ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: او گفت که نشانم بده چطور می‌توانم آنچه را درون جانم دارم، به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: نام او را بر زبان بیاور و از مقام و منزلتش بگو. از هر چیزی که در جهان هست، به یاد او باش و نشانه‌های او را بیان کن.

هوش مصنوعی: به او گفتم که این مفهوم را از عطار بپرس و همچنین از طریق حیدر کرّار (علی) بپرس.

هوش مصنوعی: وقتی او نام حیدر را شنید، احساس کرد که به راستی در عرصه‌ای بزرگتر از خود قرار دارد و از خود کوچک‌تر به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: او پس از اینکه از حال خود بهبود یافت، با اضطراب و نگرانی به من نگاه کرد و شروع به گریه کرد.

هوش مصنوعی: ای تو که در وهم و خیال هنر داری، من از صحبت‌های تو لذت روحانی می‌برم.

هوش مصنوعی: حیدر در قلب ما سکونت کرده و در وجود ما جای گرفته است.

هوش مصنوعی: هر چه که می‌بینم و هر چه که می‌دانم، همه از آن اوست، و هر چه درباره‌اش بگویند، نباید به آن توجه کرد.

هوش مصنوعی: گاهی پیش می‌آید که آن شاه با من هم‌صحبت می‌شود و گاهی می‌بینم که هر طرفش در حال حرکت و رفت‌وآمد است.

هوش مصنوعی: روح درمانده‌ام به او روشنی می‌دهد و هیچ مکانی را بی‌او نمی‌توانم تصور کنم.

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای کسی که از رازهای دین باخبر هستی و در سرزمین معانی، جایگاه برتری داری.

هوش مصنوعی: این سعادت باعث روشنایی و زیبایی چشم هر کسی می‌شود؛ اما هر کسی نمی‌تواند به این خوشبختی دست پیدا کند.

هوش مصنوعی: از این خوشبختی شاد باش و خوشحال زندگی کن و از همه بندهای دنیا آزاد باش.

هوش مصنوعی: وقتی تو او را در دو جهان مشاهده کرده‌ای، تنها به فکر و یاد او توجه کرده‌ای.

هوش مصنوعی: در میان مردم حسود، خود را جدا نگه‌دار و در هر دو جهان، به عنوان پادشاه زمانه‌ات شناخته شو.

هوش مصنوعی: در تمام دنیا، حضور پادشاه را بشناس، زیرا دل آگاه و دانا به این واقعیت آگاه است.