هوش مصنوعی: مردی سالخورده با کمر خمیده و ظاهری زشت، دارای رگ و پی‌های زیادی در بدنش بود.

هوش مصنوعی: شبیه به دختری که در برابر مادرش قرار گرفته، مانند افرادی که در زیر چادر به اصلاح می‌پردازند.

هوش مصنوعی: زمانی که مادر به سرودن و آواز خواندن مشغول شد، فرزندش نیز به تقلید از او به این کار روی آورد.

هوش مصنوعی: دست خود را از زیر چادر بیرون بیار و دو پرده را کنار بزن تا نمایان شوی.

هوش مصنوعی: آری، مانند قوسی که خم شده است، گمان می‌کردند که بر روی پلی از افکار، شعر به راحتی جریان دارد.

هوش مصنوعی: هیچ وقت بر روی دریا پلی وجود ندارد، مگر اینکه او را به نهر دیگری مرتبط کند.

هوش مصنوعی: هر جا که بخواهی، وقتی صدایی می‌زنی، انگار با تو همراه می‌شود و از تو خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی که صدای آزاردهنده‌ای از رگ‌های درونی به گوش رسید، همه چیز از یک حالت ساده به دو حالت پیچیده تغییر کرد.

هوش مصنوعی: تو به ظاهر خود را نشان داده‌ای، اما صدای تو هنوز در پس پرده مانده است.

هوش مصنوعی: اگر در برابر مشکلات و چالش‌ها بی‌تحرک بمانی و حرکتی نداشته باشی، زمانی که آسیب ببینی و به حقیقتِ موضوع پی‌ببری، دیگر کاری از دستت بر نخواهد آمد.

هوش مصنوعی: او را به نام گنج می‌شناسند، مانند کسی که هیچ مویی در سر ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که دیگر هیچ مویی بر سر او باقی نمانده، چگونه می‌تواند موی پا را بلند کند؟

هوش مصنوعی: چنانچه کسی آن پیر را در آغوش بگیرد، شادی آن پیر دلتنگی او را در بر خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: عشق و محبت در دل افراد، حتی در سنین بالا هم می‌تواند احساس زندگی و نشاط را زنده کند و ارتباط عاطفی عمیقی با هر کسی که آن را می‌شنود برقرار کند.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه او سن و سالی داشت و پشتش کمی خمیده بود، اما هنوز هم فردی با کلامی دلنشین و با سخنانی شیرین بود.