هوش مصنوعی: یک ندا از سوی یک پیامبر به او رسید که ای درویش، خوشا که بسوزی و بسازی.

هوش مصنوعی: خود را در حضور ما بسوزان تا بتوانی به‌طور واضح نزدیکی ما را درک کنی.

هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع اشاره دارد که حقیقت ما و هویت واقعی‌مان برای دیگران ناشناخته است، اما در عین حال، وجود او به عنوان آغاز و منبع ماست. به عبارت دیگر، هرچند دیگران ممکن است ما را به درستی نشناسند، اما وجود او نقش بنیادینی در شکل‌گیری ما دارد.

هوش مصنوعی: تو در اینجا، این‌قدر گیج و حیران هستی که در هیچ‌کجا، به این آسانی نمی‌توانی به آنچه می‌خواهی دست یابی.

هوش مصنوعی: تو ما را بشناس و درک کن، و هر رازی را که داری، برای ما نگویید.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به نزدیکی ما، بویی را حس کن که از عشق و شگفتی ناشی می‌شود و تو را دچار حیرت و ویرانی می‌کند.

هوش مصنوعی: ما در حیرت و شگفتی‌ایم و حالت مستی ما را فراگرفته است. در این دنیا، آنچه وجود دارد، در واقع نیست و آنچه نیست، وجود دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق ما، او به این شکل درآمده است. با تعجب به خود نگاه می‌کند و از خود ناباور شده است.

هوش مصنوعی: هر لحظه عشق و دوستی ما در جستجوی وصال و اتحاد است و در این میان، نعمت و رحمت ما به جهان سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که ما از وجود و نور یقین خود بهره‌مندیم، اما او (خداوند) به عنوان نخستین و آخرین، تمام این دانایی را نمی‌داند. در واقع، ما از حقیقتی برخوردار هستیم که او به درستی آن را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: عشق ما مانند باغی است که زیبایی خاصی دارد و تنها اوست که می‌تواند این زیبایی را نشان دهد. ما و او هر دو بخشی از این عشق هستیم.

هوش مصنوعی: از شوق ما دائماً اینگونه می‌چرخد، اما اصل و بنیاد آن، ثابت و پایدار از مادر اوست.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌داند که سکوت در برابر نور ما چه حالتی دارد و همیشه در حیرت و شگفتی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: ای مسکین، تو در جستجوی او هستی، ولی نمی‌دانی که در اینجا هیچ چیز ثابت و پایدار نیست.

هوش مصنوعی: هرچه در جستجوی آن هستی، خود را از حجاب‌های نوری که جلوی چشمانت را گرفته‌اند، پاک کن.

هوش مصنوعی: درباره زیبایی او به قدری حیرت‌انگیز است که غم دوری‌اش همیشه بر چهره‌ات سایه افکنده و تو همیشه غمگین به نظر می‌رسی.

هوش مصنوعی: حجاب او ویژگی‌ای است که تو به خاطر آن به دنبال وجودش هستی. تو همچون نقطه‌ای هستی که در مرکز یک پرگار قرار دارد و به او وابسته‌ای.

هوش مصنوعی: در درون تو همیشه شگفتی‌ها و عجایب وجود دارد که تو را در این دنیا سردرگم می‌کند.

هوش مصنوعی: او مانند تو از خدا چیزی می‌خواهد، پس ای بیچاره، به دنبال خدا بگرد.

هوش مصنوعی: او مانند کسی است که سرگردان است، همان‌طور که درویشان در مورد این موضوع صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: وقتی در حال سردرگمی و بلاتکلیفی هستی و اینجا را مشاهده می‌کنی، چرا هنوز با او در حال صحبت و گفتگو هستی؟

هوش مصنوعی: او همچون شخصی سرگردان و در حال چرخش است، و از تو شگفت‌انگیزتر، او در دریا غرق شده است.

هوش مصنوعی: تو چه خواسته‌ای از او داری، در حالی که خودت نیز مثل او گیج و سردرگم هستی؟

هوش مصنوعی: به دنبال آنچه که گم کرده‌ای، خود را سرزنش نکن، زیرا تو همواره در حال هیاهو و اضطراب هستی.

هوش مصنوعی: به درون دل درویش نگاه کن، زیرا نشان از حقیقت ما در اینجا به طور کامل نمایان است.

هوش مصنوعی: به درون خود بنگر و حقیقت وجودیت را بشناس، زیرا پای تو فراتر از محدودیت‌های ظاهری و قوانین دینی است.

هوش مصنوعی: به من نگاهی بینداز که چگونه در وجودم، هم در جسم و هم در جانم، زیبایی تو را در درونم پنهان کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در درون خودت را روشن کن و فراموش نکن که من یک درویش بی‌چیز هستم، پس به من توجه نکن.

هوش مصنوعی: تو مرا به دنبال خود کشاندی، حالا مرا پیدا کن. اما آرام باش و به شتاب نیفت، درون خودت نرو.

هوش مصنوعی: تو مرا به دنبال خود کشاندی، ای جانم، و من دائماً در جستجوی تو هستم، چون تو برای من همانند خود دیدار و ملاقات می‌باشی.

هوش مصنوعی: مرا به دنبال خود کشانی و نگاه کن که در این لحظه در حال گفت‌وگو با تو هستم.

هوش مصنوعی: من را به دیدار خود دعوت کردی، حالا درونت را نگاه کن، ای محبوب! ببین چه احساسی در دل دارم.

هوش مصنوعی: من تو را طلب کردم و به دنبال تو بودم، اکنون گره‌های کارم را باز کردی و به نتیجه رساندی.

هوش مصنوعی: اکنون که طلب کردی تا مرا ببینی، من در درونت چیزی را می‌بینم که نشان‌دهنده‌ی وجود من است.

هوش مصنوعی: تو مرا همیشه به سمت خود می‌کشی و در درون وجودم، دائماً گرفتار این عشق هستم.

هوش مصنوعی: من بخشی از وجود تو هستم و تو هم بخشی از وجود من. در درون تو هدف و معنا برای درویش به دست آمده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو، تمام غم‌ها و نگرانی‌هایت را از بین می‌برم و آرامش را برایت به ارمغان می‌آورم.

هوش مصنوعی: من به تو نیازی ندارم، ای درویش خسته، دیگر در اینجا دل شکسته نشو.

هوش مصنوعی: به جز من به هیچ کس نگاه نکن و جز من را نبین. همیشه در یقین کامل خود باقی بمان.

هوش مصنوعی: به جز من به کسی نگاه نکن و با من در میان بگذار که من می‌توانم برایت آغاز و پایان را آشکار کنم.

هوش مصنوعی: به جز من به درون خودت نگاه نکن، زیرا آنچه هستی را نمی‌یابی و تا زمانی که به من نرسی، زیبایی‌ام را نخواهی دید.

هوش مصنوعی: غیر از ما به کسی توجه نکن و فقط به ما نگاه کن، زیرا غیر از من چیزی را ننگر.

هوش مصنوعی: من در درون تو هستم و تو به ما می‌نگری. پس چرا درویش از ما دور است؟

هوش مصنوعی: ای درویش، از ما جدا نشو و به محبوب نزدیک بمان که ما در اینجا خریداران حقیقی تو هستیم.

هوش مصنوعی: هرگز از ما دور نشو، زیرا ما در هر شرایطی به راز و اسرار تو واقفیم.

هوش مصنوعی: در حقیقت، همه ما در وجود تو حضور داریم و به خاطر بینش و آگاهی تو در یاد هستیم.

هوش مصنوعی: در اینجا به معنی آن اشاره می‌شود که ما در حقیقت هیچ هستیم و وجود ما به معنای واقعی، از خود چیزی ندارد. اکنون که هستیم، در عمق وجود ما چیزی جز عدم و پوچی نیست.

هوش مصنوعی: از هیچ‌کس امید کمک نداشته باش، اکنون اگر گوش به فرمان داری، باید خودت به فکر یاری خود باشی.

هوش مصنوعی: درویش با پاکی و بی‌نظیری به سراغ من آمد و به خاطر من، زحمت و دشواری‌هایی را تحمل کرد.

هوش مصنوعی: در این لحظه که از آن بهره‌مند شده‌ام، شکرگزارم به خاطر گنجی پنهان که امشب در کنار من حضور دارد و مرا سعادتمند کرده است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تو را به عمق وجودم برسانم و از نگرانی‌ها و مسائل خوب و بد دنیا آزاد سازمت.

هوش مصنوعی: من در اینجا توبیخ می‌کنم، ولی در قلب خود به تو نزدیکم و هر مانعی را از میان برمی‌دارم.

هوش مصنوعی: یک روز به دیدار تو می‌آیم و اگر فقط یک لحظه تو را ببینم، هفت باغ بهشتی را به تو تقدیم می‌کنم.

هوش مصنوعی: من خود را نمایان می‌کنم تا دیگر هیچ چیزی جز حال حاضر را نبینی، چه در نیک و چه در بد.

هوش مصنوعی: به ملاقات ما نگاه کن و ببین که همه نقاط جهان در وجود من منعکس شده‌اند. من یک درویش عاشق هستم.

هوش مصنوعی: به ملاقات ما نگاهی بینداز و در دل خود، نامتنی و گرفتاری‌ات را باز کن.

هوش مصنوعی: به درون خود نگاه نکن، بلکه ببین که من کیستم. تو باید آغاز و پایان من را ببینی.

هوش مصنوعی: چرا در حیرت به سر می‌بری، وقتی که این لحظه را با چشم خود می‌بینی و بر صحت آن باور داری؟

هوش مصنوعی: در درون تو، روح نورانی من آمده است و قرار است که تو را از رنج و ذلت بیرون بیاورد.

هوش مصنوعی: وقتی که به من وصل شدی، وجود تو در اینجا واضح شده است، اما اکنون حضور تو مخفی شده است.

هوش مصنوعی: به من نگاه کن، ای محبوب من، زیرا در عمق وجودم تو را می‌بینم؛ حتی اگر پنهان باشی، روشنی وجودت در درونم هویداست.

هوش مصنوعی: من هم آسمان هستم و هم زمین، مرا هم در مکان‌های مقدس و هم در جاهای عادی پیدا کن.

هوش مصنوعی: من خودم خورشید و ماه و ستاره‌ها هستم، همه آن‌ها در درون من به گونه‌ای گم شده‌اند.

هوش مصنوعی: اکنون هیچ‌کس جز من نمی‌داند که جان من چه رازهایی را در خود دارد، چه آنچه که واضح است و چه آنچه که پنهان است.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به او، مانند او شو و نگرانی‌های خود را کنار بگذار. غیر از او، همه چیز را از خود دور کن.

هوش مصنوعی: اگر کسی پیدا شود که به‌خوبی عمل کند و به دیگران نیکی کند، او باید برای این کارش احساس خوبی داشته باشد.

هوش مصنوعی: اما تا زمانی که از مقام بالا حقیقت و راز را جستجو کنی، آگاهی و دانایی برایت روشن است، اما تو آن موجود واقعی نیستی که باید باشی.

هوش مصنوعی: تو در میان عالم هستی، در عجب و حیرت به سر می‌بری، در حالی که بین آتش، گیاهان خوشبو و خاک به سر می‌بردی.

هوش مصنوعی: همه افراد به خاطر تو در اینجا حضور دارند؛ گاهی در منظر هستند و گاهی در پس‌پرده.

هوش مصنوعی: هر ستاره‌ای که در آسمان می‌درخشد، به طور قطع از زمین بهتر و باارزش‌تر است.

هوش مصنوعی: باید خیلی زمان بگذرد تا چیزهای از پیش تعیین شده به جایگاه واقعی خود برسند.

هوش مصنوعی: زمین در مقابل این نُه طاق زیبا مانند یک دانه خشخاش بود که بر روی دریا قرار دارد.

هوش مصنوعی: بنگر که آیا از این گل کوچک، چندی بر تو دلیلی برای لبخند زدن وجود دارد یا نه.

هوش مصنوعی: چرا به دنبال چیزهای دوردست و غیرقابل دسترسی هستی؟ بگو بالاخره چه فایده‌ای دارد که مدام در مورد آن صحبت کنی؟

هوش مصنوعی: در این جمله به یک مکان اشاره شده که دارای دوازده برج است و به نظر می‌رسد که اعداد در آن به گونه‌ای چرخان و متغیر مانند باد هستند. این موضوع نشان‌دهندهٔ تغییر و دگرگونی در آنجا است.

هوش مصنوعی: هیچگاه از یاد نبر که زندگی تو در اینجا محدود است و هر لحظه ممکن است که فراتر از آنچه که برایت تعیین شده، حرکت کنی. پس بهتر است به تفکر و اندیشه در این لحظه بپردازی.

هوش مصنوعی: مثل این است که کسی به عقل خود نیاز ندارد و سخنانی از جایی می‌گوید که خود از آن خبر ندارد. مانند گوساله‌ای که در اینجا قرار گرفته و از آنچه در آن سو می‌گوید، هیچ درکی ندارد.

هوش مصنوعی: تو از اینجا دور شدی زیرا حقیقت وجودی تو در صحبت و سخن‌گفتن عجیب و شگفت‌انگیز است.

هوش مصنوعی: شما در اینجا مانند یک خرچنگ هستید که به جای اینکه درست حرکت کند، به سمت کج می‌رود و این عدم راست‌گویی شما واضح و مشخص است.

هوش مصنوعی: شیر جلوه‌ای از قدرت و استواری می‌نماید، اما در اینجا در کمین است تا شکار کند.

هوش مصنوعی: از خوشه‌ای که تو مشاهده می‌کنی، هیچ دانه گندمی نیست که در این لحظه زیر چرخ‌دنده‌ها افتاده و مشخص شده باشد.

هوش مصنوعی: وقتی از تو حقیقتی نمی‌بارد و در سنجش‌هایت صداقت نیست، در این حالت دچار سرگشتگی و حیرت خواهی شد.

هوش مصنوعی: از زخم زبان تو قلبم زخم‌زده و رنجیده است، زیرا هر بار که به اینجا می‌آیی، حرف‌های گزنده‌ای می‌زنی.

هوش مصنوعی: بازوان تو مانند کمانی هستند که هیچ تیری به سوی نشانه نمی‌اندازند، همچون کسی که در بند اسارت است.

هوش مصنوعی: تصویری از یک جهان را به تصویر می‌کشد که مانند بزی در دل کوه‌ها و در دامنه‌های تند و سخت، به سمت پایین افتاده است. این توصیف نشان‌دهنده‌ی حالتی از سقوط و ناامیدی در میان طبیعتی سرسخت و کوهستانی است.

هوش مصنوعی: در این زمان، مانند دیوی در دست سرنوشت گرفتار شده‌ای و نمی‌دانی چه بر سرت آمده؛ ناگهان در وضعیتی غیرمنتظره و شگفت‌انگیز قرار گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی که یک ماهی به دام می‌افتد، در آن لحظه نمی‌داند که سرنوشتش چه خواهد شد و چه عاقبتی در انتظارش است.

هوش مصنوعی: خورشید و ماه درخشش و زیبایی تو را نمی‌توانند توصیف کنند؛ هنگامی که تو به کمال خود می‌رسی، زوال و افول تو نیز نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه تو مانند ماه و یا حتی بهتر از آن هستی، اگر در موقعیتی سخت قرار بگیری، دیگران توانایی کمک به تو را دارند.

هوش مصنوعی: در اینجا هر چیزی که وجود دارد، به نوعی از دید دیگران مخفی می‌شود و به تدریج محو می‌گردد.

هوش مصنوعی: اگر تو مردی واقعی هستی، از کنار کسی که چون حلقه‌ای به در گرفتار است، بی‌تفاوت عبور نکن.

هوش مصنوعی: از این چشمهٔ خواسته‌هایت به آرامی بهره ببر، زیرا ناگهان ممکن است آنچه می‌خواهی به تو نشان داده شود.

هوش مصنوعی: از این طریق همیشه می‌توانی به خوشبختی دست یابی که به تو رازهای معنا را هدیه می‌دهند.

هوش مصنوعی: اینجا جایی است که دل دیگر در آن آرامش ندارد و ناگهان به حالتی شاد و سرمست می‌رسد.

هوش مصنوعی: از این در به دنبال کشف حقیقت برو، زیرا که ممکن است در اینجا توفیق و موفقیت نصیبت شود.

هوش مصنوعی: از این در وارد شو و با معشوقت که شیرینی خاصی دارد ارتباط برقرار کن، زیرا ناگهان ممکن است با تلخی‌های زندگی روبه‌رو شوی.

هوش مصنوعی: به ناگهان چیزهایی که می‌خواهی را به دست می‌آوری؛ در این صورت می‌توانی با خیال راحت در کنار درب پادشاه بنشینی.

هوش مصنوعی: در این مکان همواره با تو بمان و همیشه به این حقیقت ایمان داشته باش که وجود تو ارزشمند است.

هوش مصنوعی: ناگهان به آرزوی تو تحقق خواهد پیوست و روزی شاه در اینجا ظاهر خواهد شد.

هوش مصنوعی: پادشاه در کاخ تو نشسته و دل من به امید وصال و نزدیکی او در تنگنا است.

هوش مصنوعی: با عزت و شرافت، ناگهان خواهی دید که شاه زمانی از آسمان بر ماه می‌افتد.

هوش مصنوعی: با تمام وجود به این درگاه خدمت کن، تا شاید این راه دشوار برایت گشوده شود.

هوش مصنوعی: اگر برای خدمت خود را آماده کنی و فرمان شاه را اطاعت کنی، سپس ای سالک، به جایگاه و مقام خود خواهی رسید.

هوش مصنوعی: به دیگران خدمت کن و دل خود را شاد نگه‌دار. در آرامش و آزادی زندگی کن و از نگرانی‌ها دور باش.

هوش مصنوعی: اگر به دیگران کمک کنی، بدان که خدمتگزاران همیشه در کنار افرادی که نیازمند و بی‌پناه هستند، باقی نمی‌مانند.

هوش مصنوعی: فرمانبردار باش و در عین حال فرمان بده، سپس زمانی که او به تو هدیه‌ای از جواهرات و گوهرها دهد، تو شاه خواهی بود.

هوش مصنوعی: در میان مردم، بفرما و به دیگران دستور بده تا برای تو در وسط جمع، پادشاهی کنند.

هوش مصنوعی: همیشه در خدمت محبوب باش تا در زمان سختی‌ها برایت آسان شود.

هوش مصنوعی: اگر به دستورات دیگران عمل کنی، در حالی که کسی به تو قدرت نمی‌دهد، حتی افراد کم‌ارزش نیز در زندگی به مقام و قدرت می‌رسند.

هوش مصنوعی: اگر در دنیا و آخرت فرمانی نیست، پس اگر از آن فرمان‌بر نباشی، دیگر غم و اندوهی نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: به نافرمانی شیطان فکر کن و از خودخواهی و تکبر فاصله بگیر و آنها را از میان بردار.

هوش مصنوعی: از افرادی که نافرمانی می‌کنند دوری کن، تا پس از آن در جمع خوبان و افرادی که روشنایی و خیر دارند قرار بگیری.

هوش مصنوعی: هر کسی که به او دستور داده شود، باید بداند که آن دوستی که فرمان داده، چه خواسته و چه دستوری دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر فرمان خدا، در برابر او سجده می‌کنی و از این معنا متوجه می‌شوی که وجودت چیست.

هوش مصنوعی: بیش از این که به دستوری عمل کنی، بهتر است خود را در اختیار محبت و عشق قرار دهی، زیرا در این مکان تنها محبت و احساس نسبت به معشوق ارزش دارند.

هوش مصنوعی: تو را برای انجام کاری آفریدند و به همین خاطر به دنیا آورده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که هم فرمان و هم پیرو فرمان در اینجا وجود داشته باشند، همه چیز را به تو می‌گویم، ای دانا.

هوش مصنوعی: اگر همین‌طور هستی، پس در این حالت، من و تو را از زندگی خود جدا نکن.

هوش مصنوعی: حقیقت این است که پیش بینی و آینده نگری، باعث می‌شود که بتوانی بر اراده و تصمیمات قلبی خود تسلط پیدا کنی.

هوش مصنوعی: ای دل، اگر از دستورات او پیروی کنی، در آن دنیا مسیرت آسان خواهد بود.

هوش مصنوعی: راه تو به حقیقت نزدیک است، اما نفس تو بسیار دور و آلوده به غرور است، مانند شیطان که همیشه در حال فریب دادن است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نفس در وجود تو باشد، چگونه می‌توانی از این وابستگی رهایی یابی؟

هوش مصنوعی: تو را تا زمانی که در این مکان هستی، زبانت را به کار می‌گیری و در اینجا دلت را به شدت غمگین و پر از درد می‌کنی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نفس وجود دارد، تو هستی؛ اما زمانی که نفس تحت کنترل نباشد، تو نیز وجود نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که همیشه مشکلات و سختی‌ها را از اطرافیان نسبت به خود احساس می‌کنیم، اما شاید هرگز لحظه‌ای عشق و محبت واقعی را تجربه نکنیم. به نوعی، اوضاع بدی که از دیگران می‌بینیم، ممکن است ما را از شناخت و حس خوب عشق و دلدار باز دارد.

هوش مصنوعی: روان تو همیشه در تلاش و کشمکش است، اما عشق در اینجا توان و قدرتی دارد که همه چیز را تغییر می‌دهد.

هوش مصنوعی: مدتی از این نفس تدبیر به دور شو، زیرا در این نفس کافر، سلامت و نیکی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که کافر و همدست شیطان است، نمی‌تواند مانند سلیمان با عظمت و قدرت باشد. سلیمان نماد حکمت و رهبری است و چنین ویژگی‌ها به کسی که در مسیر باطل و کفر است تعلق نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: چرا در وجود خود احساس حقارت و اسیری می‌کنی، در حالی که اگر بخواهی، می‌توانی به مراتب از یک ماه درخشان هم باارزش‌تر باشی.

هوش مصنوعی: نفس خود را رها کن و به آن گوش نده، به من توجه کن، زیرا این یک نکته مهم است که باید در نظر داشته باشی.

هوش مصنوعی: خودت را از وابستگی به نفس آزاد کن و همراه با روح خود زندگی کن. وقتی نفس انسان از بین رفت، تنها خداوند باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر از خواهش‌های نفس خود رها شوی و به سرنوشت شایسته‌تری دست یابی، به مقام والایی می‌رسی، وگرنه ممکن است به صفات ناپسند شیطان مبتلا شوی.

هوش مصنوعی: به خودت اجازه بده تا از خواسته‌ها و نیازهای نفسانی خود فاصله بگیری، زیرا شاید در این راه به عشق و دوستی واقعی دست پیدا کنی و به احساسی عمیق‌تر از محبت برسید.

هوش مصنوعی: خودت را از خواسته‌ها و نفس‌پرستی‌ها آزاد کن تا به خدا نزدیک شوی و همیشه به یاد او باشی.

هوش مصنوعی: اگر تو به دانشی و آگاهی دست یابی، رازها و نکته‌های پنهانت را با خودت نگه می‌داری و ناگاه کسی به یاری‌ات می‌آید.

هوش مصنوعی: نگرانی و اضطراب تو ناشی از نفس خودت است، در حالی که ذات واقعی او بسیار آسان و بی‌دغدغه است.

هوش مصنوعی: از نزدیک شدن به آنچه که تو را از خدا دور می‌کند خودداری کن، زیرا برای آینده‌ات باید تلاش کنی و اعمال نیک انجام دهی.

هوش مصنوعی: وقتی که نفست به راه نادرست می‌رود، آن را به راه درست هدایت کن، چرا که اینجا بر اساس اراده خداوند عمل می‌شود.

هوش مصنوعی: از این انسان کافر، امیدی به مسلمان بودن نمی‌رود و نمی‌توان انتظار داشت که کسی که خود دزد است، بتواند از چیزی محافظت کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نفس کافر در وجود توست، تصورات و خیالات تو همانند باد هستند.

هوش مصنوعی: تلاش کن تا او را به فرمان من مسلمان کنی.

هوش مصنوعی: این شاعر می‌گوید که کسی که خودش را کافر می‌داند، به خاطر شرایط خاصی که در آن قرار گرفته، مجبور شده خود را مسلمان نشان دهد تا از مشکلات و بدی‌ها دور بماند.

هوش مصنوعی: آدم می‌تواند به تدریج کارهای نیکو انجام دهد، چرا که هر موقعیت و زمان فرصتی برای تغییر و رشد است.

هوش مصنوعی: انسان می‌تواند بدی‌ها را به خوبی تبدیل کند، اما نباید از نفس خود در امان باشد.

هوش مصنوعی: از او ایمنی نداشته باش و همیشه در یاد خداوند باش، چون او ناظر توست.

هوش مصنوعی: از او بخواه که همیشه در اینجا به تو نیازهای زندگی‌ات را برآورده کند تا راحتی را در اینجا به تو بدهد.

هوش مصنوعی: از این شیطان در این مکان پرهیز کن، همان‌طور که اولیا از هیچ خطری نمی‌ترسند.

هوش مصنوعی: اگر کسی با تو به خوبی و قوت رفتار کرد، تو نیز باید با خودت و قلبت به خوبی و با قوت رفتار کنی.

هوش مصنوعی: اما مانند او، در برابر نادانی و نقص دیگران تسلیم و راضی باش؛ مانند آرش که به فرمان عمل کرد.

هوش مصنوعی: اگر او قدرت شیطان را داشته باشد، در بسیاری از صفات خود فریب و نیرنگ دارد.

هوش مصنوعی: با قدرت رحمانیت، تو هم بر مشکلات غلبه کن و از وسوسه‌های شیطانی دور بمان.

هوش مصنوعی: شیطانی را که شرارت می‌کند، شکست بده تا دیگر نتواند در کمین بنشیند و به آسیب رساندن ادامه دهد.

هوش مصنوعی: از این فرد نادرست دوری کن و شاد باش. با او معاشرت نکن و دلخوش باش.