هوش مصنوعی: در آن لحظه، فردی به شدت مجذوب عشق شده بود که گویی آن زمان خود ملاقات و وصال محبوب است.

هوش مصنوعی: او در خواب عمیقی به سر می‌برد و مانند کسانی که مست هستند، به شدت بی‌هوش و غافل از اطرافش افتاده است.

هوش مصنوعی: آیا معشوق او در خواب نمی‌دید که درون وجودش نوری مثل مهتاب می‌درخشد؟

هوش مصنوعی: این بیت به بیان نمایان شدن چهره معشوق در این مکان اشاره دارد، به گونه‌ای که گویی در آن لحظه، زمان ملاقات و وصال فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: او زیبایی را مشاهده کرد که توصیفش فراتر از کلمات است و دلربایی خاص دارد.

هوش مصنوعی: زیبایی او باعث جاذبه و شگفتی عاشقان در همه جاست و خوبی و ظرافت او در تمام جهان همتا ندارد.

هوش مصنوعی: لب‌های او مانند گیاهان و شیرینی است و چهره‌اش همچون ماهی روشن و درخشان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: در خواب زیبایی او را دید و به شدت تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: از خواب بیدار شد و گفت ای محبوب، کجایی؟ خودت ما را به وجودت نشان می‌دهی.

هوش مصنوعی: ای جانم، اکنون تو را به وضوح و به شکل عینی در دستان خود می‌بینم و درک می‌کنم که چقدر برایم عزیز هستی.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که گوش تو به رازهای پنهان ما توجه دارد و به راستی از عظمت و موفقیت ما خبر می‌دهد.

هوش مصنوعی: او به خود نگاهی کرد و با شرم متوجه شد که گوشش را در دست دارد و از این موضوع، به ناگاه خندید.

هوش مصنوعی: او تصور کرد که در این مکان، چیزی پنهان در عمق جان و دل وجود دارد که از آن پنهان است.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که خودت نشان دادی، تو آنچه را که هست گرفتاری، تو گفتی و در واقع تو آن را شنیدی.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که نمی‌دانستم، ولی در همان حال متوجه شدم که تو در اینجا هستی و نمی‌توانم به خوبی قیمت تو را بشنوم.

هوش مصنوعی: من به تو گوش می‌دهم و گفته‌هایت را درک می‌کنم، اما نمی‌دانم چگونه تو را به درستی راهنمایی کنم.

هوش مصنوعی: ولی فهمیدم که تو، هم در ظاهر و هم در باطن، این مشکل را برای من آسان کرده‌ای.

هوش مصنوعی: تو در کنار من بودی و من خوشحال و غرق در خواب، تو به من نشان دادی که در اینجا چه حال و هوایی دارم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم بگویم که من دارای زیبایی و جذابیت هستم، اما نقص‌هایی نیز دارم، در حالی که تو در کمال زیبایی بی‌نقصی.

هوش مصنوعی: تو را دیدم و جانم را از من ربودی، مانند نمکی که در اینجا بر روی لباس من پاشیده شده است.

هوش مصنوعی: اگر اسرار تو در اینجا فاش شود، من در این مکان به جز تو مناسبتی ندارم.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم از کجا باید جستجوی زیبایی تو را آغاز کنم که فقط برای یک لحظه از دیدنت شاد شوم.

هوش مصنوعی: اتحاد و پیوند من با تو به جدایی تبدیل شده است. اکنون دلم پر از درد و longing و اشتیاق است.

هوش مصنوعی: دل به شدت غمگین و ناراحت است، پس دیگر خود را نمایان نکن؛ تو که در تنگنا و گرفتاری هستی، خودت باید این گره را باز کنی.

هوش مصنوعی: ای کاش من تو باشم یا تو من باشی، که در خوابم تو را می‌بینم.

هوش مصنوعی: در این مکان، وقتی بیدارم، تو را می‌بینم و مطمئن شدم که عشق تو را در اینجا برگزیده‌ام.

هوش مصنوعی: با تلاش و اراده قوی، چیزهایی را دیدم که ابدی و دائمی هستند، هرچند که این دیدنی‌ها از دید من پنهان است.

هوش مصنوعی: وجود تو همواره در دلها حس می‌شود، هرچند که به صورت پنهان هستی و نه در جسمی محسوس و نه در مکانی مشخص.

هوش مصنوعی: تو در خواب هستی و دنیا هم چون خواب به نظر می‌رسد. همچنین، عمر تو در اینجا به سرعت در حال گذر است.

هوش مصنوعی: اینجا شتاب نکن، نه صبری داری و نه دلی. این راز پیچیده به زودی خود را به تو نشان خواهد داد.

هوش مصنوعی: در این خواب از دنیا ویران، چیزی را ندیدی که در اینجا چهره‌ی پروردگار وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر محبوب در اینجا حضور داشته باشد، تمام عقل و جان تو را به کلی می‌رباید.

هوش مصنوعی: نمی‌دانی چه برسر دل بی‌قراری که به خاطر تو به شوق آمده است، که چقدر سریع تو را در بر گرفته است.

هوش مصنوعی: گوش تو در دستت است و عقل خاموش تو را آرام کرده است.

هوش مصنوعی: تو نمی‌بینی که چشمان معشوق تا چه اندازه زیباست؛ زمانی که چشم بر روی او می‌گذاری، در واقع تمام دل را به او می‌سپاری.

هوش مصنوعی: دلبر تو در اینجا آشکار شده و عقل در این مکان غافل و متحیر مانده است.

هوش مصنوعی: تو در خواب غفلتش، این وضعیت پریشان و مست را مشاهده کردی و برای او فقط ناراحتی و خرابی به ارمغان آوردی.

هوش مصنوعی: تو در ظاهر هیچ نشانی از او نمی‌بینی، اما او در باطن و با ایجاد رابطه‌ای دیگر، خود را به تو نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: جز دیدن حقیقت، به چیزی دیگر نگاه نکن، که در این دنیا، فقط اوست که به تو حقیقت واقعی را نشان می‌دهد و تو فقط درک واقعی خود را از او داری.

هوش مصنوعی: اگر سنگی زیبا را ببینی و آن را نشناسی، دوباره آن را به زمین می‌اندازی و ارزشش را متوجه نمی‌شوی.

هوش مصنوعی: امروز با کسی هستی که خیلی با تو صمیمی است و اگر بخواهی درباره چیزی صحبت کنی، چه چیزی را باید بگویی؟

هوش مصنوعی: او با لباسش خودش را به تو نشان می‌دهد، اگر او را بشناسی، خوب است، وگرنه خودت را نشناخته‌ای.

هوش مصنوعی: او را در دل خود بشناس و برای یک بار هم که شده، آن گمشدهٔ دل را جستجو کن.

هوش مصنوعی: دوستت در کنارت نیست و هدایت‌کننده‌ات هم در اینجا حضور ندارد، در نتیجه تمام دردها و غم‌هایت از آنجاست.

هوش مصنوعی: غم او را بخور که او با وجودش در این دنیا هفت باغ گل را روشن کرده است.

هوش مصنوعی: چقدر تو به راحتی در کنار کسی هستی که برایت عزیز است، ولی خودت را به سختی به پایین می‌کشی و ارزش خود را نادیده می‌گیری.

هوش مصنوعی: به خودت ارزش نگذار و از دنیا غفلت نکن، به جای آن، به جان و روح خود دقت کن و در این مکان به آن توجه کن.

هوش مصنوعی: اگر دقت کنی، به راحتی می‌توانی جذابیت و زیبایی او را در وجودش بیابی.

هوش مصنوعی: قفس به قفس آزادی داده، و روح را مقام و جایگاهی در دل سنت قرار داده است.

هوش مصنوعی: ای کاش، جان تو در حالتی است که حرفی نمی‌زند و تو هرگز نمی‌توانی این وضعیت را تغییر دهی. ای کاش، تا کی باید این چنینی بگذرانیم؟

هوش مصنوعی: می‌توان گفت غیر از تو کسی نمی‌داند که او همان شاه است و از او نگهداری می‌کند.

هوش مصنوعی: تو بنده او هستی و او هم بنده توست؛ سر تو در مقابل او فرود آمده است.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم به وضوح بگویم که دلم چه می‌خواهد، اما می‌خواهم قلبم را به تکه‌های کوچک تقسیم کنم.

هوش مصنوعی: من وجود خودم را در حضور محبوب به نمایش گذاشتم و راز او را در این مکان فاش کردم.

هوش مصنوعی: من از بسیاری از اسرار آگاه هستم، اما می‌ترسم که ممکن است با فهمیدن یک راز دیگر، درگیر مشکلاتی شوم.

هوش مصنوعی: در اینجا کسی را نمی‌بینم که با من همراه باشد و رازهایم را در این مکان درک کند.

هوش مصنوعی: در اینجا نمی‌توانم به وصال آن کسی که دوستش دارم برسم، چون نمی‌توانم رازهایم را با او در میان بگذارم.

هوش مصنوعی: دیگر کسی را نمی‌بینم که صادقانه با من سخن بگوید، مدت‌هاست که در تلاش برای پیدا کردن چنین کسی هستم.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم کسی را بیابم که مانند من احساس مشترکی داشته باشد تا بتوانم رازهای درونم را با او در میان بگذارم.

هوش مصنوعی: همه در بی‌خبری و خواب غفلت فرو رفته‌اند و در این دریا به شدت غرق شده‌اند.

هوش مصنوعی: در این مکان، به نظر می‌رسد که عده‌ای در خواب و غفلت به سر می‌برند، در حالی که در واقع حضور دارند و در اینجا هستند.

هوش مصنوعی: آنقدر غرق خواب است که حتی طوفان هم او را بیدار نمی‌کند.

هوش مصنوعی: در این طوفان، کسانی که هشیار و بیدارند کجا می‌توانند بروند و کسانی که مست و غافلند، چگونه می‌توانند به هوش بیایند؟

هوش مصنوعی: در این طوفان، دل همه درهم و برهم است و در هر طرف، گرداب‌های آب وجود دارد که همه چیز را دچار آشفتگی کرده است.

هوش مصنوعی: اگر از خواب بیدار شوم، می‌خواهم پاسخی برای او در اینجا بگذارم.

هوش مصنوعی: بگویم که اینجا میان دیوارها، همه چیز پر از رمز و رازهای عمیق است.

هوش مصنوعی: بهتر است که از این دیوار دور بمانم، زیرا نمی‌دانم چه رازی را با کسی که در اینجا است، به صورت مداوم در میان بگذارم.

هوش مصنوعی: می‌دانم دیواری وجود دارد که رازهای تو را نگه می‌دارد، و این دیوار، خاک توست که خالق تو آن را به‌وجود آورده است.

هوش مصنوعی: او نیز از کسانی است که عاشقان را می‌پاید و اسرار جان و دل آنان را می‌داند.

هوش مصنوعی: مثل اینکه به دیوار می‌گویی، رازهای پنهان زبانت را در آن لحظه حفظ کن.

هوش مصنوعی: ای برادر، راز و نیازهای خود را نگه‌دار، زیرا که او گوش شنوا دارد و می‌تواند آنچه را که می‌گویی، درک کند.

هوش مصنوعی: ای دل، وقتی که همدم و همراهی نداری، چرا این روزها را به افسردگی و ناراحتی می‌گذرانی؟

هوش مصنوعی: چرا هر لحظه می‌گویی که دیگر در اینجا نمی‌چرخم و به خاطر حیرت در یک نقطه ثابت مانده‌ام؟

هوش مصنوعی: می‌دانی که اکنون دوست در ذهنت نقش و نگار دارد و بر روی قلبت تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: آگاه باش که محبوب تو در دل تو جا گرفته و هم در ظاهر تو حضور دارد.

هوش مصنوعی: آیا متوجهی که او در پس پرده قرار دارد؟ تنها کسی این را می‌داند که در کنار او نشسته و با او صحبت کرده باشد.

هوش مصنوعی: می‌دانی که چهره‌ی زیبا و دلربایی را نشان می‌دهد، اما به قدری لطیف و باریک است که به سختی دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌دانی که در اینجا به هدفی نرسیده‌ای. آنچه در دل خواسته‌ای، در اینجا به دست نیامده است.

هوش مصنوعی: بدان که زندگی‌ات در دست خودت است، اما اینجا در حال گفتگو و تبادل نظر هستی.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که کسی در اینجا درباره رازهای عشقش به طور مداوم صحبت می‌کند؟

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که او روح و جوهر جهان است، اما از نظر عقلی و فکری برای تو پنهان است؟

هوش مصنوعی: ای بی‌خبر، آگاه باش که اکنون یارت در جلو چشمانت است.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که او دل و جان خود را به تصویر ذاتش در این آئینه پرتنوع و روشن تبدیل کرده است؟

هوش مصنوعی: می‌دانی که در سخنان تو، رازهایی نهفته است و شخص نزدیکت آنها را می‌شنود و می‌فهمد.

هوش مصنوعی: آگاه باش که آنچه در دل و جان توست، در دیدگان الهی نمایان است و توانایی آن را دارد که به نمایش درآید.

هوش مصنوعی: درون و برونت به یکدیگر پیوسته‌اند و همگی در این لحظه به طور کامل در وجود تو جمع شده‌اند.

هوش مصنوعی: در باطن و درون خودت، باید به ذات او توجه کنی. همه‌ی وجودت و تمام ویژگی‌هایت در حقیقت به او وابسته و مربوط هستند.

هوش مصنوعی: یار تو در اینجا چنان عاشق تو شده است که هیچکس دیگری را جز تو نمی‌تواند تحمل کند.

هوش مصنوعی: او به قدری در عشق تو غرق شده است که در وجود تو، از ابتدا تا انتها، فقط تو را می‌بیند.

هوش مصنوعی: دوست تو را به اندازه‌ای عشق می‌ورزد که همچون مغز در درون توست و خودش را به گونه‌ای به تو نزدیک کرده که به پوست تو چسبیده است.

هوش مصنوعی: دوستی چنان به تو علاقه‌مند است که می‌گوید رازهای پنهانی‌ات را نمی‌خواهد، فقط تو را به روشنی و ظاهری دوست دارد.

هوش مصنوعی: دوستت به تو عشق می‌ورزد، اطمینان داشته باش که تو برای او از همگان مهم‌تر هستی.

هوش مصنوعی: تمام ویژگی‌های وجودی تو به وضوح در ذات تو نمایان شده است.

هوش مصنوعی: تو از خودت دریافته‌ای و رازهای دشواری که در وجودت نهفته بود را روشن کرده‌ای.

هوش مصنوعی: این شخص به شدت عاشق شده است و به خاطر این عشق به تو کمک می‌کند تا اسرار موفقیت را دریابی.

هوش مصنوعی: تو از حقایق و رازهای دلدار بی‌خبر هستی و نمی‌توانی حقیقت وجود او را ببینی.

هوش مصنوعی: تو در حالی که از او بی‌خبری، در جایی که هیچ نشانی از او نیست، نمی‌توانی او را پیدا کنی زیرا او در درون نهفته است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد تو از وجود محبوب خود بی‌خبر هستی، پس بهتر است که پرده‌ها و موانع را از جلوی دیدگانت برداری تا او را بهتر بشناسی و درک کنی.

هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند ماهی روشن و زیباست که در دل من، پشت پرده‌ای از احساسات، درخشش دارد.

هوش مصنوعی: به چهره او نگاه کن، مانند خورشیدی که امید را در کنار خود داری.

هوش مصنوعی: اگر به زیبایی او نگاه کنی، مانند سیاره مشتری است و اگر به او توجه داشته باشی، برای تو بهترین و ارزشمندترین چیز خواهد بود.

هوش مصنوعی: اینجا تو را به حال خود نشان داد، او در اینجا نشسته و از خوب و بد بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: چرا به هر جا می‌روی این‌قدر سرگردانی؟ اگر کمی تامل کنی و دقت داشته باشی، می‌شوی فردی عالم و با دانایی.

هوش مصنوعی: از خودت دور نشو و درونت را بشناس. با صداقت و بدون پوشش، نفس و وجودت را بپذیر.

هوش مصنوعی: به آنچه که از دید دیگران پنهان بود توجه کن، زیرا تمام آنچه که در عالم وجود دارد، بر تو تاثیری منفی گذاشته و تو را در رنج و خواری قرار داده است.

هوش مصنوعی: درون و بیرون خود را یکی کن، تا پرده‌ها را از مقابل دل برداری.

هوش مصنوعی: به زیبایی او دقت کن تا متوجه شوی اگر واقعاً کسی هستی که در این مسیر گام می‌زنی، این راز را درک خواهی کرد.

هوش مصنوعی: شما مانند دیگران فریب غرور و مستی را می‌خورید و در روز و شب به پرستش این بت ادامه می‌دهید.

هوش مصنوعی: از این بتی که در برابر توست، هیچ چیز نمی‌توانی بدست آوری. پس بگو چقدر باید صبر کنی و در واقع چه زمانی به دنبال راهی تازه بروم؟

هوش مصنوعی: اکنون از پرستش بت خود رهایی یاب، زیرا از این بت هیچ نتیجه‌ای نخواهی گرفت، این را به خوبی درک کن.

هوش مصنوعی: تو در معبدی مشغول پرستش مرگ هستی، اما اکنون در میانه‌ی شراب، به حالتی از مستی و گمراهی افتاده‌ای.

هوش مصنوعی: تو مانند یک بت زیبا، درون دیر و معبدی، به طرز عجیبی شباهت به راهب‌ها داری.

هوش مصنوعی: مانند ابراهیم باش و آن بت را بشکن، زیرا عشق و محبت به معشوق، نیازمند دوری از بت‌های ظاهری است که به قلب انسان آسیب می‌زنند.

هوش مصنوعی: همه مردان بت‌های خود را شکستند و از دست این صورت خلاص شدند.

هوش مصنوعی: از این جنگل، همه چیز ویران و خراب شده است، مانند شیرهایی که از آن خارج شده‌اند.

هوش مصنوعی: دو جهان را در عشق به دام انداختند و زمین را در چنگ زمان قرار دادند.

هوش مصنوعی: کسانی که باطن و ظاهر خود را یکی کرده‌اند، در پرده‌ای از سرّ و راز زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: در این مکان، جسم و جان یکی شدند و آنها به خاطر دید خودشان از نظر پنهان شدند.

هوش مصنوعی: دو نفر که ظاهراً از یکدیگر جدا هستند، در درون خود به یک حقیقت مشترک رسیده و درک عمیقی پیدا کردند که آن‌ها را از دنیای ظاهری جدا می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی آنها در یک مکان حاضر می‌شوند، باید وجود و احساسات خود را از دست بدهی.

هوش مصنوعی: تو مثل انسان‌های بزرگ و بافضیلت به نظر می‌رسی، اما در درونت نشانه‌ای از تقوا وجود ندارد.

هوش مصنوعی: با تقوا بودن به این معناست که در این میدان نبرد، تمام سخن گفتن‌ها و عملکردها باید با دقت و احتیاط صورت گیرد.

هوش مصنوعی: اگر باطن خود را پاک و با تقوا نگه‌داری، درست مثل این است که به معنی واقعی یک سوارکار را درک می‌کنی.

هوش مصنوعی: شما با تقوا چون مرکبی هستید که در این مسیر به وسیله‌ای همچون فرشته‌ای هدایت می‌شوید.

هوش مصنوعی: اگر زنجیری بر پای تو باشد، همیشه خسته و نگران خواهی بود، مثل دزدی که همیشه در حال پنهان‌کاری و محدودیت است.

هوش مصنوعی: خود را از این زندان رهایی ببخش و وجود خویش را به حقیقت بشناس.

هوش مصنوعی: چرا همچنان در قید و بند مشکلات خود هستی و هر لحظه به خودت آسیب می‌زنی؟

هوش مصنوعی: آنچه که می‌بینی، تنها یک تصویر روشن است و فراتر از آن، هفت گلشن وجود دارد که در دنیای درون نهفته‌اند.

هوش مصنوعی: از این باغ، چشمان تو مکان دل من هستند، اما زیبایی ظاهری اینجا دشوار و پیچیده است.

هوش مصنوعی: تو ای پرنده‌ی روح خودت، به پرواز درآ و با یقین در این مکان بنواز.

هوش مصنوعی: ظاهر خویش را به خود زیبا کن و وجودت را در دل تمام اشیا به‌صورت پنهان درآور.

هوش مصنوعی: به دور آسمان بگرد و درخشش خود را با زلالی و پاکی از این آلودگی‌ها دور کن.

هوش مصنوعی: زمان و زمین را در هم بیامیز و هر لحظه روح زندگی را به پرواز درآور.

هوش مصنوعی: اگر قصد رفتن از این درگاه را داری، قدمی بیرون نگذار، چرا که اگر از اهل راستی هستی، اینجا جایی برای پنهان شدن تو است.

هوش مصنوعی: حجاب تو مانند نشئه و پرستش بت‌هاست. از این سختی و محدودیت، حتی برای یک لحظه هم آزاد نیستی.

هوش مصنوعی: از این چهارچوب‌های مادی و محدودیت‌های دنیوی عبور کن و به ذات مقدس و روحانی توجه کن.

هوش مصنوعی: ای دل، تو می‌دانی که در اینجا چه چیزی به دست می‌آید، پس چرا خودت را به این مقام نرساندی؟

هوش مصنوعی: در وجود تو حقیقتی نهفته است و تو در اینجا با دوگانگی خود، به شیدایی و عشق دچار شده‌ای.

هوش مصنوعی: از این چهار دیوار نمی‌توانی به دنیای بیرون دسترسی داشته باشی، مگر به‌مدت کوتاهی به تماشا بنشینی.

هوش مصنوعی: تو به تماشای او نشسته‌ای و در لحظه لحظه‌اش غرق شده‌ای، همچنین او هم در توست و با توست.

هوش مصنوعی: اگر جرأت و قدرت دیدن زیبایی‌های بالای خود را نداری، بهتر است از تماشا و لذت بردن از زیبایی‌ها و ظرافت‌های دیگران هم کنار بکشی.

هوش مصنوعی: در اینجا تو در یک فضای پنهان و لایه‌ای به تماشای چیزی نشسته‌ای، در حالی که شاید این تجربه برای تو نوعی بازی باشد.

هوش مصنوعی: در دل باغ گل‌ها، زیبایی‌های زیادی نهفته است که گاهی اوقات قابل مشاهده نیستند.

هوش مصنوعی: در این باغی که گل‌هایش مانند ستاره‌ها زیبا و درخشان است، ما نیز به مانند بی‌کاران فقط نظاره‌گر هستیم و سهمی از زیبایی‌ها نداریم.

هوش مصنوعی: هیچ کس جز این چهره تو را ننگرست؛ فقط زیبایی و سیرت توست که در نظرها جلوه‌گر است.

هوش مصنوعی: اگر کسی در اینجا نگران است و از چیزی مطمئن نیست، باید بداند که دلیل این نگرانی پیش‌بینی‌هایی است که در ذهن او وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این جهان پر نور، یکی از رموز و حقایق عمیق وجود دارد که باید آن را درک کنی.

هوش مصنوعی: وقتی که تو این مسیر را در اینجا مشاهده می‌کنی، در کجا می‌توانی به حقیقت و اصل اهمیت آن پی ببری؟

هوش مصنوعی: اگر یقین پیدا کنی، متوجه می‌شوی که نشانه‌های عشق در اینجا دوباره خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر برای تو این حقیقت روشن شود، به یقین خواهی دانست که همه چیز در واقعیت آشکار است.

هوش مصنوعی: تو ویژگی‌هایی داری که خودت از آن‌ها بی‌خبری، مثل کسی که در راهی افتاده و مسیر را نمی‌شناسد.

هوش مصنوعی: زمانی که این مسیر روحی دیگر در این دنیا وجود نداشته باشد، فردی خواهد آمد که به راز آن آگاه است و می‌تواند آن را درک کند.

هوش مصنوعی: وقتی کسی به معرفت و حقیقت دست می‌یابد، یکی مشاهده می‌کند که به واسطه توفیق الهی، زیبایی روح و جان تو را می‌بیند.

هوش مصنوعی: اما تا زمانی که تو به شکل ظاهری خود ادامه دهی، جستجوی من برای نزدیک شدن و دیدار با تو بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: در این باغ، زیبایی و طراوتی وجود دارد که به خاطر ریشه و اصل آن، از باد و آتش به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که با دیدن زیبایی‌های طبیعی و ویژگی‌های خود، نباید از حقیقت وجودی‌ات غافل شوی و در شگفتی ظاهرت گم شوی.

هوش مصنوعی: تو در حیرتی و نمی‌دانی که حقیقت چه جایی است، زیرا فقط کسی می‌تواند به این راز پی ببرد که به آگاهی عمیق‌تری دست یافته باشد.

هوش مصنوعی: تو در حالتی از سردرگمی و ذلت قرار داری، پس چگونه می‌خواهی در عین حال که رازهایی وجود دارد، راهی برای خروج از این وضعیت پیدا کنی؟

هوش مصنوعی: جدای از این ستاره‌ها و آسمان، هیچ چیزی در نظر تو نیامده، دوری از این وجود برایت به چشم نمی‌آید.

هوش مصنوعی: به تماشا بنشین و اگر در این مکان سکوت حاکم است، بگو تا کی در هر نوع شور و شوقی سکوت کنیم.

هوش مصنوعی: همه موجودات مانند تو، از چیزهای پنهان در روشنایی خورشید به اینجا نمایان شده‌اند.

هوش مصنوعی: نگاه کن به خودت، ببین چه حالتی داری که آفرینش می‌تواند به شیوه‌های بی‌نظیری در تو ظاهر شود.

هوش مصنوعی: به تماشا بنشین و با دقت گوش کن، هرگز خاموش نمان، زیرا برای چیزهای زیادی باید بی‌صدا بمانی.

هوش مصنوعی: در این دریای پرفراز و نشیب، نگاه کن که در این مکان هیچ راه حلی وجود ندارد و شرایط همیشه در حال تغییر است.

هوش مصنوعی: در این دریای پر از ارزش و عمق، اگر کسی مردی است، نباید در لحظات حساس و دشوار به ناامیدی دچار شود.

هوش مصنوعی: در اینجا شخص از خداوند درخواست می‌کند که ناگهان او را از این زندان و بند و cage رهایی بخشد.

هوش مصنوعی: تو در زندان هستی، اما بام او پر از نور است؛ تو از دور به‌گونه‌ای در شیب افتاده‌ای.

هوش مصنوعی: تو در قید و بند هستی و درختان زیبا به دور و برت افتاده‌اند و حالا در جایی زندگی می‌کنی که همه چیز به آن زیبایی نزدیک است.

هوش مصنوعی: غیر از زیبایی و جذابیت اینجا چیز دیگری نداری و فقط دل و جان سرشار از عشق و احساس را در اختیار داری.