هوش مصنوعی: آدم به دل و جانش خطاب کرد و از او خواست تا رازی را که پنهان است، با او در میان بگذارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شاعر در جستجوی هویت و معنی وجود خود است. او می‌پرسد که چه کسی می‌تواند به او بگوید که چگونه این روح و روان او دوباره زنده و تازه شده است. او به نوعی تردید و جستجوی حقیقت در مورد خود و احوالش اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: خدایا، بگو ببینم، آیا محبوب من مصطفی است؟ در میدان عشق، من فقط خودم را آنجا می‌بینم.

هوش مصنوعی: به او گفتند: ای آدم، بدان که محمد (ص) راز و حقیقت اسم را از دل واقعیات دریافت کرده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر او تو را خلق کردم و از نسل او تو را انتخاب کردم.

هوش مصنوعی: این باغی که دیدی و از زیبایی‌های آن لذت بردی، در حقیقت سایه‌ای است از وجود او؛ حالا فقط نام او را شنیده‌ای.

هوش مصنوعی: تابش نور او چنان است که ماه و ستاره‌ها و هر چیز دیگر در سایه‌ی زیبایی‌اش قرار دارند و همه چیز درخشش خود را از او می‌گیرند.

هوش مصنوعی: تمام این موجودات و اشیاء، از زیبایی و حضور او به وجود آمده‌اند و در این باغ‌های سرسبز به خاطر دیدن او، زنده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر شراب وجود نداشت، تو هم در این مکان نمی‌توانستی آنچه را که گفتی بشنوی.

هوش مصنوعی: اگر او در کنار تو نبود، پس تو کجا بودی و چه نامی برای تو انتخاب می‌شد؟

هوش مصنوعی: دنیا و آخرت به خاطر او وجود دارند و حوا و آدم نیز نتیجه وجود او هستند.

هوش مصنوعی: محبوب من در اینجا وجود دارد و من در اینجا تمام چیزها را از او شناختم.

هوش مصنوعی: من به خاطر او تمام وجود تو را خلق کردم و به خاطر او تو را انتخاب کردم.

هوش مصنوعی: سپس آدم پس از آن که صلوات فرستاد، صدای شاد و بلندی در بهشت و در میان حوریان برخاست.

هوش مصنوعی: صدای بلندی از آسمان و زمین به گوش می‌رسد و این ترس و هیبت به گونه‌ای است که بر زمین لرزه‌ای به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: از شدت عظمت و قدرت آدم، تمام موجودات جهان به صدا درآمدند و نتوانستند در برابر آن هیبت سکوت کنند.

هوش مصنوعی: فرشتگان در آسمان، در حالی که به درستی در حال ذکر و دعا هستند، به طور کامل سر و صدا و هیاهو ایجاد کرده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی آدم به نیات و اهداف حقیقی خود نگاه کرد، در درون وجودش پیامبر را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: در دل خود، نور پیامبر محمد را مشاهده می‌کرد و او را همچون تصویر یا نشانه‌ای روشن می‌یافت.

هوش مصنوعی: زمانی دعا کرد و دستش را به سوی آسمان بلند کرد و از ناتوانی خود آگاه شد و این موضوع نیز در وجودش نمایان بود.