هوش مصنوعی: از سمت چپ آدم، حقیقت آشکار شد و اجزای آن دیگر پنهان گردیدند.

هوش مصنوعی: هنگامی که جبریل در آن حالت زشت به تماشا بود، یک شکل دیگر به وضوح ظاهر شد.

هوش مصنوعی: از سمت چپ او، زیبایی‌ها و شگفتی‌های دیگری نمایان شد که نشان‌دهنده‌ی رازهای پنهان او بود.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به این‌که یک تصویر یا نمایی که در نظر آمده، به نوعی در خود معنای عمیق‌تری را نمایان می‌سازد. این معنا نسبت به روح و جان انسان، که سرِ تقوی و پرهیزکاری را در بر دارد، بسیار مهم و باارزش است. در واقع، این ارتباط میان صورت و معنا به اهمیت ذات و رویکرد در زندگی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ظهور پیامبران و اولیا نمایانگر وجود شخصیتی است که در ذات خود دارای فهم و درک بالایی است. به عبارت دیگر، حضور این شخصیت به نوعی تجلی از حکمت و بصیرت است که در وجود او نهفته است.

هوش مصنوعی: تمام وجود او پر از نور الهی است و تمامی رازهای الهی در او آشکار است.

هوش مصنوعی: دو چشم شگفت‌انگیز و زیبا مانند گل نرگس و بادام، اما در حس و مفهوم آنها گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: بدن و وجود او پر از نعمت و روشنایی است و او به عنوان بخشی از کل، در میان مردم شناخته شده و مشهور است.

هوش مصنوعی: از نظر جان عاشق، محبوبش آشکار شده و او را دوباره حوا نامیده است.

هوش مصنوعی: هوا و شرایط پیرامون کوی او باعث نشده‌اند که او از ارزش و مقام خود در عمق وجودش کم کند، حتی اگر در هفت پرده پنهان شده باشد.

هوش مصنوعی: از اوج مقام و افتخارش، غم بی‌نظیر او نمایان شده و در وجودش مشهود است.

هوش مصنوعی: صفات او، که در دل جهانی بی‌نظیر هستند، اما به صورت ظاهر به شکل مشخصی تجلی یافته‌اند.

هوش مصنوعی: در اینجا به این معناست که در غیاب عناصر طبیعی چون آب، خاک، آتش و باد، تنها موجودی که باقی می‌ماند روح زیبا و لطیف است. این روح است که در شرایط سخت و در عدم این عناصر، حقیقتاً می‌درخشد و وجود دارد.

هوش مصنوعی: خداوند با حکمت خود، از عمق وجود اشیاء آن‌ها را به وجود آورده و در اینجا قرار داده است.

هوش مصنوعی: به واسطه‌ی حکمت، خداوند به آدم دغدغه‌ی زندگی‌اش را در بهشت داده است، همان‌گونه که در آن لحظه‌ی خاص بود.

هوش مصنوعی: عجایب و زیبایی‌های ارزشمندی در بالای آسمان وجود دارد که میان عناصر طبیعی مانند باد، آب، آتش و خاک قرار دارند.

هوش مصنوعی: در حالی که وجود دارد، روح او در واقع همان روح زندگی است که به سبب دیدار با انسان، پنهان مانده است.

هوش مصنوعی: وجود آدمی سبب شده که همه چیز، چه جزء و چه کل، در منظر درویش نمایان گردد.

هوش مصنوعی: تمامی موجودات آسمانی و فرشتگان، با دقت و توجه به او، به رازهای پنهان و عمیقش نگریسته‌اند.

هوش مصنوعی: اما انسان به قدری در عظمت خود بود که تاثیر آن در اینجا از عمق خیال او نمایان بود.

هوش مصنوعی: انسان به گونه‌ای بی‌خبر و بدون آگاهی شاهد بود که معشوقش از او آشکار شد و به وضوح نمایان گردید.

هوش مصنوعی: شبیه به نور خورشید که در آسمان آفتاب گم شده، تو هم حقیقتی را که همیشه وجود دارد، فراموش کرده‌ای.

هوش مصنوعی: او در حالت بیهوشی به گونه‌ای دید که ناگهان خویش را آزاد از حجاب و پرده‌ای که بر او بود، مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: زیر پوشش‌های مختلف، نور مرتباً در حال تابش است. زمان به آگاهی رسید و دوباره به جریان خود ادامه داد.

هوش مصنوعی: یک انسان دیگر به دنیا نگریست و دید که تمامجا پر از روشنایی حق است و در بهشت می‌بیند.

هوش مصنوعی: حقیقتی که در دل و جان انسان وجود دارد، در غم و اندوهی عمیق قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: حقیقت وجود و روح در آن مکان نمایان شد و تفکیک بین یکی و دو تا به وضوح مشخص گردید.

هوش مصنوعی: حوا باید حقیقت خود را درک کند و متوجه باشد که او در واقع رهبر خود را در وجود خودش نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: حقیقت چهره حوا به وضوح نمایان است و او در نظر خویش به آفرینش خود نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که حوّا حقیقت را درک کرد، جان خود را که از درونش پنهان بود، پیدا کرد.

هوش مصنوعی: حقیقتی که در دید حوا وجود دارد، دل و جان او را آشکار کرده، چون این حقیقت از حق است و در عین حال به شکل پنهان نمایان شده است.

هوش مصنوعی: عشق او مانند آبی است که در گل نفوذ می‌کند و حقیقت وجودش را نمایان می‌سازد.

هوش مصنوعی: زندگی خالص و روح انسان به طور مداوم در حال تماشا بود و در او عمیقاً نفوذ می‌کرد.

هوش مصنوعی: اما حوا همه‌جا زیبا و دلربا بود، هرچند که این گفته از مدت‌ها قبل شناخته شده است.

هوش مصنوعی: رازهای حقیقی را از خود حق دریافت کن، نه از من؛ زیرا من فقط می‌توانم این راز را در این مکان روشن برایت بیان کنم.

هوش مصنوعی: وقتی حوا نیز آدم را در آنجا دید، متوجه شد که هر دو از نور خداوند روشن شده‌اند و وجودشان نمایان است.

هوش مصنوعی: دل‌های هر دو جهان به محبت یکدیگر پیوسته‌اند، همان‌طور که ماهی در آن زمان به عشق پیوسته بود.

هوش مصنوعی: یکی باشد ماه و خورشید، حقیقتاً که هر دو از یک نور پاک و خالص به وجود آمده‌اند.

هوش مصنوعی: آن‌ها چون چرخ و ستاره‌ها را به نمایش درآوردند، اما نورشان باعث شد که همه چیز در تاریکی گم شود.

هوش مصنوعی: اگر خورشید و ماه به وضوح یکی به نظر برسند، بدون شک خورشید از همه چیز برتر و بیشتر نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: نور ماه در نور خورشید محو می‌شود و در حقیقت، هر دو یکی هستند و به جاودانگی اشاره دارند.

هوش مصنوعی: اگر نور الهی در اینجا نمایان شود، عشق بدون هیچ آسیبی خواهد درخشید.

هوش مصنوعی: اگر ماه از خورشید بیرون بیاید، مانند هلالی در شفافیت و روشنی نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از حضور او دور شوم، نور او درخشان‌تر خواهد شد و در نتیجه، نام و آوازه‌اش در جهان بیشتر منتشر خواهد شد.

هوش مصنوعی: روشنی در شب قدر که از ارزش و اهمیت بالایی برخوردار است، همچون ماه کامل در آسمان درخشندگی خود را نشان می‌دهد. این نور و روشنایی به طور موقتی و برای مدتی مشخص نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: ببین، ای جان، راز وجود انسان را بخصوص در این دانسته‌هایم می‌گویم که در پس این موضوع، حقیقتی نهفته است.

هوش مصنوعی: چون چهره‌ی قمر از روی او خسته شده، از صدق و درستی دوستی این حقیقت را دوست دار.

هوش مصنوعی: ماه تازه‌ای بود و خورشید واقعی که در بهشت، مکانی برای دوستی و همراهی پیدا کند.

هوش مصنوعی: اگر در نور روشنایی‌ها حجاب‌هایی پیدا شود، این حجاب‌ها یکدیگر را کنار می‌زنند تا به دیدار برسند.

هوش مصنوعی: اگر کسی از این حقیقت بگذرد، خورشید و ماه هم روشن می‌شوند.

هوش مصنوعی: عشق آدم را بپذیر، زیرا خورشید است و همه ستاره‌ها و سیارات از نورش نشأت می‌گیرند.

هوش مصنوعی: زیبایی او مانند ماه روشن شده و از این رازها، لحظه‌ای بیدار شو.

هوش مصنوعی: با هر دم و بازدم من، تو به رازهای من پی می‌بری. این رابطه همچون راز آفرینش آدم و حواست.

هوش مصنوعی: حقیقت و اصل وجود، راز و نشانه‌های خودش را از طریق پیامبر اسلام، احمد، بیان کرده است. اسرار و معانی عمیق دین به او منتقل شده است.

هوش مصنوعی: حقیقت خداوند، اصل و اساس زندگی است که نشان‌دهنده‌ی راز و رمز وجود آدم و حوا می‌باشد.

هوش مصنوعی: بدان که دنیا همیشه در حال تغییر و گذر است و تنها محبوب واقعی است که پایدار و ثابت باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: بدان که دنیا مانند یک باغ است، اما میوه‌های خوب و مشخص آن در انتهای آن قرار دارد.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، آگاه باش که دنیا همچون برداری است که باید به دور آن بچرخیم و به دنبال حقیقت باشیم. از غفلت و انحراف دوری کن و هوشیارانه قدم بردار.

هوش مصنوعی: بدان که زندگی دنیوی فقط یک گذرگاه است و در این مسیر مخلوقاتی شبیه اژدها وجود دارند.

هوش مصنوعی: بدان که در این دنیا، انسان‌ها به‌عنوان نماینده‌ای از واقعیت‌ها و اسرار هستی ظاهر می‌شوند و این موضوع در هر لحظه نمایان است.

هوش مصنوعی: بدان که دنیا مانند زنی است که تو را فریب می‌دهد و تو را در اینجا به بند می‌آورد.

هوش مصنوعی: بدان که دنیا حقیقتی دارد و از حالات آن بگذر، زیرا زود می‌تواند تو را دچار رسوایی کند.

هوش مصنوعی: بدان که دنیا برای عاشقان همچون بهشتی به نظر می‌رسد، اما در واقع آنجا جایی بد و ناپسند است.

هوش مصنوعی: بدان که دنیا مانند آتش است، که هم شدت و هم ترفند دارد و ماندگاری ندارد.

هوش مصنوعی: زودتر از گذر زمان عبور کن و از طبیعت بگذر، در حالی که در زندگی‌ات شاد و خوشحال باش.

هوش مصنوعی: عبارت به این معنی است که به ظاهر یا وضعیت ظاهری خود توجه نکن و به عمق وجودی فرد نگاه کن. در واقع، اهمیت انسانیت و ویژگی‌های درونی یک شخص بیشتر از نمای بیرونی اوست.

هوش مصنوعی: از این دنیا که خارج شوی، مانند آدم به حقیقت و واقعیت‌های عمیق عالم پی خواهی برد و تضادهای دنیوی را درک خواهی کرد. این شفافیت و بینش، همیشه در تو وجود خواهد داشت.

هوش مصنوعی: در این بهشت، اگر کسی از آن خارج شود، حقیقت و واقعیت آسمان را خواهد دید.

هوش مصنوعی: این دنیا، بهشت واقعی است؛ پس به سمت بهشت حقیقی، که همان جانان توست، با شتاب حرکت کن.

هوش مصنوعی: از او عبور کن و به حال و هوای دنیا اهمیت نده، زیرا تو در بهشت ابدی خود زندگی می‌کنی.

هوش مصنوعی: این دنیا مانند بهشتی از زیبایی‌ها و شگفتی‌هاست، اما روح و جان آدمی در آرزوی بهشت واقعی در آخرت است.

هوش مصنوعی: تو در این دنیا درمانده‌ای و بهتر است بدانی که اینجا، همه چیز زودگذر و فانی است.

هوش مصنوعی: تو مانند حوّا هستی و آدم هم به خاطر تو به وجود آمده است. تو باعث به وجود آمدن زندگی و احساسات شده‌ای.

هوش مصنوعی: این جا با وجود تو، حال و هوای خاصی پیدا شده است. برو و در عمق دریا غوطه‌ور شو.

هوش مصنوعی: تو در پی خواسته‌ات هستی و به دقت در طبیعت توجه کرده‌ای، اما هنوز یک لحظه هم به حقیقت نپرداخته‌ای.

هوش مصنوعی: من هنوز در حالت سردرگمی هستم و نمی‌دانم چگونه درد تو را درمان کنم، ای نادان. چه چیزی را باید جستجو کنم؟

هوش مصنوعی: تو زمانی که حضور داری، محبت به هوا و طبیعت را در خود حس می‌کنی و از نظر ظاهری هم درخشندگی و زیبا هستی.

هوش مصنوعی: تو این حال و هوا را می‌پسندی و در آن فضایی را تجربه می‌کنی که از ذات الهی فاصله دارد.

هوش مصنوعی: به طور بی‌وقفه و بدون تردید زندگی کن و مانند مردان نیکوکار در این جهان، به خودت و ارزش‌هایت پایبند باش.

هوش مصنوعی: هوا را آزاد بگذار و از مشکلات عبور کن، و از یبوست رهایی یاب، چرا که چهره‌ای از بدی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: اجازه بده که در هوای تازه و پاک، به چیزی خالص و بی‌نقص تبدیل شوی، مانند روزهای اول و زمانی که هیچ‌کس شبیه تو نبود.

هوش مصنوعی: من به تو می‌گویم که در درونت، حقیقتی وجود دارد که هم نخستین است و هم پایان.

هوش مصنوعی: ای انسان، بگذار از حال و هوای خود با دیگران حرف بزنیم و از زندگی و ارتباطات خود بگوییم.

هوش مصنوعی: در لحظات بحرانی و حساس، از دنیا فاصله بگیر و به حقیقتی بالاتر از لذت‌های دنیوی توجه کن.

هوش مصنوعی: چه نادانی! که دنیا را دوست داری اما عمق وجودت را نمی‌شناسی، فقط ظاهر را می‌بینی.

هوش مصنوعی: آدمی که به ظاهر و سطحی‌نگری بسنده کرده و از عمق و حقیقت دور افتاده است، نمی‌تواند به دوستی واقعی دست یابد.

هوش مصنوعی: از ذهن و اندیشه‌ات دور شده‌ای و در میانه زمین، حس و حال تو مانند گلی در خاک تغییر کرده است.

هوش مصنوعی: اگر از دل و جان محبوب خود دور هستی، افسوس که اسرار واقعی را نمی‌توانی ببینی.

هوش مصنوعی: از هسته‌ای ناآگاه و بی‌خبر، مدت‌هاست که سخن می‌گوید، در حالی که در خیال خود به مقام و جایگاه بالایی دست یافته است.

هوش مصنوعی: چرا از کم‌فکری به احمق بودن افتاده‌ای، آیا خودت هم زمانی احمق نبودی؟

هوش مصنوعی: به اصل و جوهر وجود توجه کن و از ظاهر و حواشی بی‌مورد بگذر. از رازهای عمیق و ارزشمند زندگی غافل نشو.

هوش مصنوعی: از این رازها آگاهی تازه‌ای به دست بیاور و به درک عمیق‌تری دست یابی، که این باعث می‌شود در زندگی خود به موفقیت بیشتری برسی.

هوش مصنوعی: به دوستان نزدیک خود توجه کن و در این دنیا همه چیز را به زیبایی یک بوستان ببین.

هوش مصنوعی: از این باغ فقط یک میوهٔ تر را بخواه، میوه‌های بهتر و خوشمزه‌تر را جستجو کن.

هوش مصنوعی: از کجا می‌توانی لذت‌های واقعی را بیابی که طبیعت آن‌ها را به جست‌وجو وادار کرده است؟

هوش مصنوعی: سعی کن در زندگی به راحتی و بی‌دقتی از چیزهایی که در دسترس تو قرار می‌گیرد، بهره‌برداری نکنید؛ زیرا ممکن است آن‌چه که به دست می‌آوری، ارزشمند نباشد. باید با دقت و احتیاط عمل کنی.

هوش مصنوعی: اگر چیزی برایت مشکل‌ساز شد، به آن اهمیت نده و از آن بگذر. بهتر است که به دنبال بهترین‌ها باشی و از منابع تازه و مناسب بهره ببری.

هوش مصنوعی: اگر از این باغ لذت نبری، مطمئن باش که قربت و نزدیکی به آن را هم نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: از این باغ بهره‌مند شو و لذت‌های شیرین را بچش، اما هرگز طعم تلخ را نچش. ای مرد غمگین، از شادی‌ها و خوشی‌ها بهره ببر.

هوش مصنوعی: من این رازها را به همین خاطر بازگو کردم که از آن فرد بزرگسال در این لحظه چیزهایی شنیدم.

هوش مصنوعی: در اینجا، هر چیزی که نادان و خام است، بی‌ارزش به حساب می‌آید، در حالی که دانایان و حکیمان همچون میوه‌های لذیذ و خوشمزه هستند که ارزش و فایده بالایی دارند.

هوش مصنوعی: حکیمان از میوه‌های خوشمزه و شیرین بهره‌مند می‌شوند که نشانه‌ی احترام و خضوع آنها نسبت به زیبایی‌های این دنیا است.

هوش مصنوعی: حکما و دانشمندان، روح و جان زندگی هستند، اگر به درستی درک کنی که این حکما دارای بینش و شفافیتی هستند که برتر از سایرین است.

هوش مصنوعی: حکیمان زیادی در دنیا وجود دارند، اما تنها عده‌ای می‌توانند زهر را به تریاک تبدیل کنند.

هوش مصنوعی: انسانی حکیم و با روح پاک لازم است که از اسرار هر چیز به روشنی آگاه باشد.

هوش مصنوعی: هیچ دانایی وجود ندارد که با شخصیت و اصل خود به رهبری یا راهنمایی بپردازد.

هوش مصنوعی: هیچ حکیمی نیست که وقتی درد تو را نگوئی، به فکر درمان تو بیفتد.

هوش مصنوعی: هیچ فرد خردمندی نیست که بتوانم دردی که دارم را با او در میان بگذارم و در عشق من راه حلی پیدا کند.

هوش مصنوعی: هیچ فرد حکیمی مانند عطّار وجود ندارد که بتواند در یک لحظه دردها و مشکلات را درمان کند.

هوش مصنوعی: از دانش الهی همه موجودات به درمان رسیده‌اند و این آموزه‌ها از چشم حکمت و معانی قرآن و آیات الهی نشات می‌گیرد.

هوش مصنوعی: با آگاهی و دانایی، اینجا تمامی دردها را درمان کرد و حقیقت وجود محبوب را در این مکان روشن ساخت.

هوش مصنوعی: عطّار درمان درد خود را به آسانی فراهم کرده است و به چنین کسانی می‌تواند یاری رساند.

هوش مصنوعی: ذاتی که حکمت دارد، همانند حکیم است. اوست که راز یسین، سوره‌ای از قرآن، از حکمت نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در اینجا، درمان درد خود را یافته است، زیرا نبی‌ها در این مکان به وضوح دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: محبوب برای درمان درد خود، رازی را که پنهان بود، به وضوح آشکار کرده است.

هوش مصنوعی: درد او تنها با چهره‌ی خودش درمان شد و این درمان ناشی از نیاز و ضرورت بود.

هوش مصنوعی: حقیقت، همان درد است که با درمان مشخص و نمایان می‌شود و در انتهای آن، خود درد به پایان می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که درد عشق به قدری طاقت‌فرسا شود که نتوان درمانی برای آن یافت، حقیقت این راز فاش می‌شود که در ارتباط با معشوق است.

هوش مصنوعی: وقتی که درد عشق در دل وجود داشته باشد، محبوب، حقیقتاً تبدیل به همان درد و مشکل می‌شود و در اینجا برای درمان آن، باید به خود واقعیت روی آورد.

هوش مصنوعی: عطار، با درمان درد عشق، جانش را به محبوبش پیوند زد و او را به اوج معانی رساند.

هوش مصنوعی: اگر کسی درد عشق را نداشته باشد، نباید او را بخوانی؛ زیرا کسی که این درد را تجربه نکرده، در واقع هیچ چیز ندارد.

هوش مصنوعی: اگر عشق برایت درد آفرین باشد، راهی برای درمان وجود دارد، اما این درمان زمانی مؤثر است که جان محبوب در میان باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی تو را ناراحت کرد یا درد و دل تو را تسکین داد، به زودی در میان دیدار معشوق و محبوب خود آرامش را می‌یابی.

هوش مصنوعی: اگر از درد آگاه هستی، برای درمان آن تلاش کن؛ اما اگر از حقیقت آگاه هستی، به دنبال معشوق حقیقی باش.

هوش مصنوعی: اگر از درد خود آگاهی داشته باشی، شخصی که دوستت دارد می‌تواند به یکباره هم درد تو را درمان کند و هم دل تو را شاد کند.

هوش مصنوعی: بر اثر درد عشق، همه جان‌ها گرفتار شدند و هر روحی به نوعی به این مصیبت دچار گردید.

هوش مصنوعی: اگر از درد عشق چیزی حس نکنی، هر لحظه به سوی درد او شتاب نکن.

هوش مصنوعی: اگر مردی در این درد قرار دارد، امید نداشته باش به راحتی درمان شود. در چنین لحظه‌ای، باید یک لحظه در میان جان و دل خود نشسته و تفکر کنی.

هوش مصنوعی: اگر همچون آدمی که در آغاز خلق شده‌ای، فرد و کامل باشی، در غیر این صورت ناگهان دستخوش تغییر و دگرگونی خواهی شد.

هوش مصنوعی: در درون تو، مظهر زندگی و شفا برای دل خود هستی که از زحمت و درد رها شود.

هوش مصنوعی: به درون خود نگاهی بینداز و راز عمیق وجودت را بشناس، زیرا که همان‌طور که چرخ روزگار در حال چرخش است، درون تو نیز حرکتی وجود دارد.

هوش مصنوعی: به درون وجود خود نگاه کن و با دلی باز حقیقت را ببین، و این راز پیچیده را کشف کن.

هوش مصنوعی: چه نادان، که خود را دانا می‌پنداری؛ از برای خجالت حق، کجا می‌توانی سر بلند کنی؟

هوش مصنوعی: ای نادان، چه خوشبختی که اینجا مانده‌ای و درک نکرده‌ای که چقدر آزار و سختی در این دنیا وجود دارد.

هوش مصنوعی: تو هیچ وقت جز غم و درد را ندیدی و هرگز نزدیک به یک مرد نرفتی.

هوش مصنوعی: باید به دنبال راهی باشی که مشکلاتت را حل کند و گره از کارهای بسته‌ات بردارد.

هوش مصنوعی: تو در زندگی دنیا گرفتار ماندی، در تمنیات و خواسته‌هایت اسیر هستی.

هوش مصنوعی: در زندگی دنیوی، تو در حال تجربه کردن مشکلات و چالش‌ها هستی، اما نمی‌دانی که در این شرایط به خاطر چه کسی از او دوری می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی که در کنار نعمت‌های بهشتی خداوند، ناگهان از یاد این بهشت خارج می‌شوی.

هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی که دنیا بهشت است، اما هر لحظه باید با سختی و درد دست و پنجه نرم کنی.

هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی که در حالتی دیوانه‌وار قرار داری، اما واقعاً هیچ چیز مشخصی از اینجا نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی که از جایی به من کمک می‌کنی، اما این تصور تو باعث به وجود آمدن مشکلات و ناراحتی‌ها می‌شود.

هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی چیزی به دست آورده‌ای، اما در واقع هیچ حقیقتی را نیافته‌ای.

هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی که اشتباه کردی و دلیل این اشتباه در این‌جا به دلیل بی‌مبالاتی بوده است.

هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی که دنیا هیچ ارزش و اهمیتی برای انسان‌های عاقل ندارد و حتی به اندازه یک سکه کوچک هم نمی‌ارزد.

هوش مصنوعی: تو فکر می‌کنی که در این دنیا می‌توانی همیشه بمانی، اما نمی‌دانی که زندگی فانی است و این فقط یک تصور نادانانه است.

هوش مصنوعی: از دانش و آگاهی خود چنین گمان می‌کنی که همیشه دلت را غمگین نگه می‌داری.

هوش مصنوعی: از دانایی‌ات گرفتار خودت هستی و به همین دلیل جان و دلت همیشه زخم‌دار است.

هوش مصنوعی: از دانش و آگاهی تو این چنین بی‌ارزش مانده‌ای که تو را در این دنیاى فریبکار به دام انداخته است.

هوش مصنوعی: از دانش خود در عذاب و جهنم رنج می‌کشی و این عذاب را هر لحظه حس می‌کنی.

هوش مصنوعی: افراد با دانش و آگاهی ممکن است در زندگی شان احساس زبونی و فقر کنند؛ گاهی مهربان و دل‌انگیز هستند و گاهی نیز خشمگین و پرخاشگر.

هوش مصنوعی: از دانش و آگاهی خود در فعالیت‌ها و تلاش‌هایت بهره‌گیری کن و این سخن را از خود دور کن.

هوش مصنوعی: از دانایی و معرفت، درد و زخم و رنجی دیده نمی‌شود؛ در اینجا، قدرت روحانی و معنوی به روشنی نمایان است.

هوش مصنوعی: بگویم چه کنم تا درد تو کم شود؟ اگر کسی در این موضوع صحبت کند، حرف بزنید.