هوش مصنوعی: صدایی از درون جسم و جان او برآمد که تمامی اسرار نهانش را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: ای انسان، چرا تنها هستی؟ من در اینجا کنار تو هستم.

هوش مصنوعی: من در این دنیا با تو هم جسم و هم جان هستم و در این بهشت، تو را به وضوح می‌بینم.

هوش مصنوعی: چرا فقط به من می‌گویی وجود دارم در حالی که من در عمق وجود تو نشسته‌ام؟

هوش مصنوعی: آیا آدم در آینده شاد خواهد بود؟ جز من، دیگران همه در آزادی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: آیا به شخصیت و وجود درونی خود توجه کرده‌ای؟ به ظواهر بدن و روح خود کمتر اهمیت بده و به عمق درونت بپرداز.

هوش مصنوعی: آیا من همان آدمی هستم که در وجود تو هستم و همه رازهای پنهانت را به نمایش گذاشته‌ام؟

هوش مصنوعی: آیا تو، آدمی با ارزش و گرانبها، در اینجا هم به دنبال دوستی و همراهی هستی؟

هوش مصنوعی: دل تو برای اینجا تنگ شده است، اما بدان که در این مکان هیچ کس جز ما وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اما من خداوند بخشنده‌ام و آفریننده‌ای هستم که وحی را به وضوح نازل می‌کنم و رحمت دارم.

هوش مصنوعی: من انسان آگاه و بینایی هستم که به هر حال از تمام احوال درون تو باخبرم.

هوش مصنوعی: من از سر لطف خودم عشق را در اینجا نشان دادم و به خاطر دیدن ما این نعمت را ارزانی داشتم.

هوش مصنوعی: من از اینکه خود را در اینجا می‌بینم، خوشحال و شاکرم، چرا که هیچ کدام از بدی‌ها در حضور ما جایی ندارند.

هوش مصنوعی: زمانی که حجاب از جلوی دید برداشته شد، آدم به شکل جسمی ظاهر شد.

هوش مصنوعی: در حالت بیخودی و خاموشی، انسان خدا را می‌یابد و در این حالت از خود فراتر می‌رود و وجود خود را فراموش می‌کند.

هوش مصنوعی: او به قدری از دیدن محبوب خوشحال و سرمست شد که آن راز و حقیقت را به گونه‌ای دوباره تجربه کرد.

هوش مصنوعی: آدم نمی‌دانست که بی‌خبر از همه چیز، سرگردان و مجذوب به چه حالتی دچار شده است.

هوش مصنوعی: آدم نمی‌دانست که هیچ‌کس در غیاب او نمی‌تواند از پرده‌ها و موانع خود عبور کند و همه چیز را کنار بزند.

هوش مصنوعی: انسان به قدری از دیدار جان جان سرمست و خوشحال بود که در درون خود به وضوح وجود حق را درک می‌کرد.

هوش مصنوعی: او به قدری از زیبایی و جلال معشوقش مست و شگفت‌زده شده است که در برابر عظمت او چنان حیران و فاقد کلام است که نمی‌تواند چیزی بگوید.

هوش مصنوعی: آنچنان شیفته و مدهوش حضور او بود که از تمام هستی و مکان خود خارج شده بود.

هوش مصنوعی: او در دیدار محبوبش چنان غرق در شوق و شادی است که هیچ چیز دیگری را نمی‌بیند و فقط او را در تمام وجودش حس می‌کند.

هوش مصنوعی: انسان در آنجا چنان شگفت‌زده و شادمان بود که حتی وجود او را نمی‌توانستند در میان افرادی که در آنجا بودند، ببینند.

هوش مصنوعی: انسان تنها بخشی از وجود خود را درک می‌کند و از کلیت وجودش بی‌خبر است، زیرا او هنوز اسرار تمامیت خود را نیافته است.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای که او ظاهر شد، لحظه‌ای بود که تمام وجودش را از اوست گرفت.

هوش مصنوعی: در آن لحظه‌ای که دم خداوند در آدم دمیده شد، آدم به خود شناسانده شد. به این نکته گوش کن که راز وجود انسان در همین جا نهفته است.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، چنان حالتی بر من حاکم بود که حتی در آن زمان کاملاً واضح و هویدا نیز نتوانستم در خودم جا بگیرم.

هوش مصنوعی: وقتی آدم از زیبایی‌های بهشت شگفت‌زده و مدهوش شد، جانش را دید و به راز بزرگ پی برد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه او را به عشق ورزی مشغول کردم و این رازها را با تو در میان می‌گذارم تا به بازی بپردازیم.

هوش مصنوعی: به این نکته توجه کن که در دنیای حقایق و رازهای الهی بازی کن و سعی کن در این رازها درک عمیق‌تری پیدا کنی. اکنون زمان آن است که با جدیت به این موضوعات بپردازی.

هوش مصنوعی: خدای متعال به فرشته جبریل پیامی فرستاد و او در زمین به حقیقت مطمئنی دست یافت.

هوش مصنوعی: به سوی بهشت رفت به خاطر قدرت حق تا تمام قدرت حق آشکار شود.

هوش مصنوعی: خداوند به جبرئیل پیامی داد که به سرعت از سمت چپ به انسان تبدیل شود.

هوش مصنوعی: در اینجا، فردی به وضوح به وجود می‌آید تا بتواند واقعیت آفرینش ما را ببیند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، تمام عقل و دانش به من ظهور کرد. از من بشنو این رازهای بی‌نهایت.