هوش مصنوعی: آه، چه بگویم که در این راه نمی‌دانم و مانند کسی گم شده‌ام.

هوش مصنوعی: در این میدان، وقتی که به رقابت و تلاش پرداخته‌ای، حالا دیگر زمان آن است که اسب را متوقف کنی و چوگان را کنار بگذاری.

هوش مصنوعی: در این میدان اگر بگویی که کجاست جایی که بتوانی صاف و راحت بنشینی، مانند کسی که شراب می‌نوشد.

هوش مصنوعی: در محیط نابودی و فنا خود را رها کن، حالا با میدان و بازی چه کار داری؟

هوش مصنوعی: خرابات، یعنی مکانی که در آن بی‌خود شده و از دنیا رها می‌شوند، مختص مردانی است که این دنیا با چرخش خود به آنها می‌چرخد و به نوعی زندگی را برایشان فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که روز آغاز می‌شود، به دنیای پرهیاهوی مشروبات و دیوانگی بپیوند و با دل و جان از درگاه خداوند راز و نیاز کن.

هوش مصنوعی: به خودت بی‌خیالی و شادی را راه بده و با دل و جان به لذت‌های زندگی بپرداز، چرا که در لحظات خوش، می‌توانی به یکپارچگی و هماهنگی با خود و دنیایت برسی.

هوش مصنوعی: به میخانه برو و این جام را بنوش، اگر مردی، در اینجا سکوت کن.

هوش مصنوعی: به مقام یک آدم باخته و خراباتی درآ. هنگام حضور در کنار محبوب، از نام و اعتبار خود به سادگی بگذر و برای یک بار هم که شده، خود را آزاد بگذار.

هوش مصنوعی: از آن شراب معجزه‌آسا وجودت زائل می‌شود، به این فکر کن و سپس ببین که چه چیزهایی از وجودت باقی مانده است.

هوش مصنوعی: اگر به خدا توجه کنی و از خودخواهی‌های دنیوی فاصله بگیری، می‌توانی به درک عمیق‌تری از حقیقت دست یابی.

هوش مصنوعی: عاشقان در این مکان نوشیدنی کردند و از همین‌جا داستان‌های عشق و محبت را به زبان آوردند.

هوش مصنوعی: عاشقان واقعی باید از می بنوشند، اما باید با احتیاط و سکوت از آن لذت ببرند و در راز آن سر به زیر باشند.

هوش مصنوعی: مستی و عشق را نوشیدند و رفتند، و حقیقت این راز را به روشنی بیان کردند.

هوش مصنوعی: معنای این بیت این است که شراب‌نوشان، عشق و محبت را با بی‌خیالی در آغوش کشیدند و سپس به وصال معشوق دست یافتند. در واقع، این شعر به لذت و شادمانی در عشق و تجربهٔ شیرین لحظات عاشقانه اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ی وصال، آنها دوباره مشاهده کردند که وجود او به آرزوهای دلشان نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که تمام ذرات و عناصر وجود، به وسیلهٔ بخشندگی و کرم الهی به یکدیگر وابسته‌اند و از آن وجود بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در آن می‌نوشی به پای خود ایستاده باشد، مطمئنم که به حقیقت و واقعیت دست یافته است.

هوش مصنوعی: در این می، اسراری وجود دارد که مانند مردان حقیقت جوی به آن نگریسته می‌شود و کسی که به آن دست یابد، روحش به کمال می‌رسد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه‌ای که در شراب و مستی غرق شده‌ایم، چطور می‌توانیم زمان را احساس کنیم وقتی که اینجا هیچ نشانه‌ای از آن نیست؟

هوش مصنوعی: در آن حال و هوا و وجود، تو همیشه باقی خواهی ماند، زیرا همچون ذره‌ای از خورشید هستی.

هوش مصنوعی: در آن می، هنگامی که به خودت نگاه کنی، جایی برای تفکر درباره نیک و بد وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر در دل خود حقیقت راه را ببینی، در آن صورت حقیقت را در قوانین و دستورهای دینی نیز خواهی یافت.

هوش مصنوعی: در آن می، که نمایانگر لحظات معنوی و والای زندگی است، خداوند را می‌توان مشاهده کرد، ولی در این دنیا و واقعیت‌های مادی، حقیقت به طور کامل قابل فهم نیست.

هوش مصنوعی: در آن می، مردان به وضوح نمایان شدند و از آثار خود در جهان به عنوان هنرمند شناخته شدند.

هوش مصنوعی: در آن می، حقیقتی برای من روشن شد که از آن می‌توان به آغاز و پایان اشاره کرد.

هوش مصنوعی: در آن سرزمین، حقیقت روشن شد و همه در نابودی به مقصد نهایی خود رسیدند.

هوش مصنوعی: در آن میخانه، عشق به وضوح نمایان شد و حجاب‌ها یک‌بار برای همیشه کنار رفتند.

هوش مصنوعی: در آنجا تمام وجودت روشن شد و سپس به طور کامل آزاد شدی، مانند گلی که در دل خاک خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در آنجا، نشانه‌های نابودی آشکار شد و همه عطّار را دیدند و نگاه کردند.

هوش مصنوعی: اگر در آن حالت مستی نبودی، من کجایم که این وجود من پیدا شده است؟

هوش مصنوعی: در آن لحظه، با نوشیدن جام، وجود دو جهان را احساس می‌کردم و مستی جانان را در خود می‌یافتم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانستم و غافل مانده‌ام که در این دنیا، دل‌باخته و بی‌خبر باقی‌ام.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانستم، اما دوباره در خیال خود عشق را دیدم و رازهای زیادی را فهمیدم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانستم و حالا متوجه شدم که معشوقم در درون من حضور دارد، اما از من دور است.

هوش مصنوعی: من از وجود او به وجود آمدم و راز تمام حقایق را از وجود او درک کردم.

هوش مصنوعی: به او نشان دادم و با او گفتگو کردم و در مورد رازها به خوبی شرح دادم.

هوش مصنوعی: من به سوی او آشکار شدم، در حالی که او از من پنهان است. من از او نشانه‌ای دارم و او همان محبوب من است.

هوش مصنوعی: من به زودی در عمق اسرار ظاهر شدم و پرده‌های هفت‌گانه را کنار زدم.

هوش مصنوعی: من به اوج هستی و فنا پیوسته‌ام و در دل تمامی این راه، هدف او برای من آشکار است.

هوش مصنوعی: من به او روی آوردم و او مرا به وضوح خود معرفی کرد و اینجا، در این مکان، مرا به کمال رسانید.

هوش مصنوعی: من به او نمایان شدم، مانند آسمانی که در ابتدا و انتهایش یکی است و ما را به وضوح نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: من به سرعت پیدا شدم و او را ملاقات کردم. عشق من و سخنان او را مشاهده کن.

هوش مصنوعی: به ناگاه در آنجا نمایان شدم و باقی وجودم را در جام به من نشان داد، زیرا ساقی تنها او بود.

هوش مصنوعی: من او را دیدم که بدون پوشش است و جز یک نفر دیگر هیچ حساب و کتابی نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: من زیبایی چهره‌ی او را دیدم که همانا اوست با نور پاکی و لباس شگفت‌انگیزش.

هوش مصنوعی: مرا در بیان رازها معذور داشت و همواره در وجودم وزیدن می‌کرد که عطار است.

هوش مصنوعی: یقین تنها در برابر تو ظاهر می‌شود، نه در ابتدا و انتهای آن.

هوش مصنوعی: در دل و جان من به قدری عشق تو را به دیگران نشان دادم که همه رازهای عمیق را فاش کردم.

هوش مصنوعی: من همه رازهای عاشقان را به تو تقدیم کردم، چرا که تمامی روشنایی‌ها و زیبایی‌های عشق در وجود تو جمع شده است.

هوش مصنوعی: من چنین نیکو و با احترام به تو برخورد کردم، اما در این زمان دیگر خاموش نباش و از اینجا ساکت نمان.

هوش مصنوعی: به مانند بلبل در باغ گل، در میان گل‌ها آواز می‌زنم و نغمه می‌سرایم در بوستان.

هوش مصنوعی: با صد دست، نغمه‌ای بنواز و با عشق به معشوقه‌ات، در این زمان تجلی کن.

هوش مصنوعی: صدای عشق در زیر پرده‌ها به گوش می‌رسد، در حالی که درون این پرده‌ها، احساسات من در آتش اشتیاق زنده‌اند و مدام در حال تلاشم تا آهنگ عشق را بسازم.

هوش مصنوعی: هر زمان که به دستان خود نیاز داری، جز نوشیدن شراب، به چیز دیگری فکر نکن که تو مست و سرمست از الطاف خداوندی هستی.

هوش مصنوعی: من به عشق و شوق تو از آغاز آفرینش، جان خود را فدای وجود تو کرده‌ام.

هوش مصنوعی: تو مانند دیگری نداری، اما در جایگاه‌های آشکار، شایسته‌ترین هستی و در مسائل پنهان، از آنچه که به پیچیدگی شناخته می‌شود، برتری داری.

هوش مصنوعی: من خودم در اینجا زبان تو هستم و همه گفته‌ها و توضیحاتت را به وضوح بازگو می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به تو حقیقت معانی را نشان دادم تا بدانی ارزش من چقدر است.

هوش مصنوعی: من تو را بی‌پرده و آشکار به مردم نمایان می‌کنم تا در این مکان که نه نامی دارد و نه نشانی، به تو بپردازم.

هوش مصنوعی: اگر همه چیز ما را بخواهی، درست است، اما اگر هیچ چیز جز ما را نخواهی، همین نیز پذیرفته است.

هوش مصنوعی: نشان واقعی این است که همواره و پیوسته به من توجه کن و به سمت من که به حال بی‌حرکتی دچار شده‌ام، شتاب کن.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در اطراف خود می‌بینی، ما نیز آن را می‌بینیم، اما در دیدار و تجربه، غیر از خود من هیچ چیز را نپذیر.

هوش مصنوعی: وقتی در آغاز به دنبال ما بودی، در پایان هم بی‌دلیل معطل می‌شوی.

هوش مصنوعی: خواسته ما را برآور و دل ما را شاد کن، زیرا وجود ما به نوعی تجلی کامل خداوند است.

هوش مصنوعی: تمام وجودم را فدای تو می‌کنم در این راه. تو که اکنون از اعماق وجود من آگاهی.

هوش مصنوعی: ای کاش جان و دل خود را به پای ما بریزی و از شکل و ظاهر مادی خود عبور کنی.

هوش مصنوعی: عشق را به تو هدیه دادم تا بر سرت بگذارم و تمام جهان را در پیش چشمانت بیاورم.

هوش مصنوعی: اگر سر مرا ببُری، باز هم تو مرا به روشنی خواهی دید، چرا که این راز در هیچ کلامی نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: اگر از خودت فراتر بروی، می‌فهمی که در نهایت، وقتی به شناختی عمیق‌تر برسی، می‌توانی همه چیز را درک کنی.

هوش مصنوعی: من از دید همه پنهان هستم و به خاطر همین ویژگی‌ام، تمام وجودم را در معرض دید قرار داده‌ام.

هوش مصنوعی: من خود را شناختم، اما در این‌جا به طرز پنهانی وجود دارم و تنها از راه دیدن می‌توانم خود را ببینم.

هوش مصنوعی: در آن لحظه فقط من باقی می‌مانم و چیزی از زیبایی تو جز خود من نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: همه چیز از هستی و شناخت و عقل و درک را از میان می‌برم، تا تو را به طور کامل خالص و پاک گردانم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم پرده‌ها را از چهره‌ات کنار بزنم تا بتوانم وجود عالی و زیبای تو را به‌خوبی ببینم.

هوش مصنوعی: هیچ یک از حرف‌های تو و رازهایت در اینجا باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: جز من، هر آنچه را در ملاقات می‌بینی، مطمئن باش که خود، راز و رمزی ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ چیز از دنیا باقی نمانده جز من. تو هیچ چیزی نمی‌بینی جز این طلسم پیچیده و رازآلود.

هوش مصنوعی: من هدفم این است که تو را در اینجا به قتل برسانم، تا بدانی که دیدن ما تا اینجا چگونه است.

هوش مصنوعی: من هدفم این است که تو را در این راه به کشتن برسانم، تا من بتوانم حقیقت را در وجود تو ببینم.

هوش مصنوعی: من هدفم این است که در نهایت تو را از میان ببرم، تا بدین وسیله شناخت عمیق‌تری از خودم در تمام ابرازهایت پیدا کنی.

هوش مصنوعی: من هدفم از این عشق، نابودی توست، اگر بفهمی که مقصودم خود تو هستی، راز پنهانی در این ماجرا وجود دارد.

هوش مصنوعی: من هدفم این است که تو مرا نابود کنی و در عین حال، باعث بقاء و ادامه وجود من بشوی، چه در جزئیات و چه در کل.

هوش مصنوعی: من قصد کشتن تو را دارم، اما تو بگذر و فراموش کن. تو جز من به هیچ چیز دیگری نگاه نکن.

هوش مصنوعی: من هدفم این است که تو را از بین ببرم و با نابود کردن تو، نشانه‌ای از بقای تو را در وجودم زنده نگه‌دارم.

هوش مصنوعی: زمانی که تو جز من کسی را به یقین ندیدی، از من گفتی و همچنین از من شنیدی.

هوش مصنوعی: تو از من گفتی و همه رازهای ما را برملا کردی، حالا راز ماندگاری را نیز آشکار کن.

هوش مصنوعی: من با تو صحبت می‌کنم و تو هم در کنار من هستی، اما در عمق وجودم احساس می‌کنم که وجودم از تو جداست.

هوش مصنوعی: جز من هیچ‌کس مانند من نمی‌تواند امروز در جمع عارفان، به تکرار وارد شود.

هوش مصنوعی: تو به من فردی و مرا پاک و بی‌عیب می‌بینی، در حالی که خودت دیدی که این مسیر پر از چالش‌ها و مشکلات است.

هوش مصنوعی: من همیشه در انتظار لطف و محبت بودم و اکنون خودم هم در راه محبت گام برداشته‌ام و در اینجا برای حل مشکلات تلاش می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به شکرگزاری مشغولم و خودم نیز بیان کننده هستم. در این دنیا فقط به ما نگاه نکنید.

هوش مصنوعی: در اینجا تنها من هستم و جز من هیچ کس دیگر وجود ندارد که به فریادم برسد.

هوش مصنوعی: من جانم را به تو هدیه داده‌ام و تو جانم را می‌گیری. من اینجا از تو درخواست دارم و در عین حال خود را فراموش کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من در خاک بدنت غرق می‌شوم و رازهای بزرگ و کلی تو را فاش می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که قبل از خودت در اینجا از دنیا رفتی، تو به آن خوشبختی دست پیدا کردی.

هوش مصنوعی: تو انسان واقعی هستی و در حال زندگی می‌کنی، ولی آنچه از تو بر جا مانده، از گذشته است.

هوش مصنوعی: هر کسی که قبل از مرگم از دنیا نرود، به این در وارد نخواهد شد.

هوش مصنوعی: من در انتظار لطف و محبت تو هستم و در مسیر زندگی، تو به من آگاهی و بصیرت داده‌ای.

هوش مصنوعی: من متوجه شدم که تو به خاطر من از خودت گذشتی و این واقعیت را در مسیر زندگی به خوبی به تصویر کشیدی.

هوش مصنوعی: در جهان افرادی زیادی وجود دارند که تلاش می‌کنند به ما نزدیک شوند و در مسیر ما گام بردارند.

هوش مصنوعی: خواستگارانی به ملاقات ما آمدند، اما در پایان کار، خودشان دچار عشق و شیفتگی شدند.

هوش مصنوعی: مشتریان یا طلبکاران آمدند و رفتند، و در این جریان، وضعیت افراد پایین‌تر و بالاتر را نوشتند.

هوش مصنوعی: هر کسی که عشق را در خود احساس کند، قدرت تحمل و پذیرش آن را می‌یابد و در نهایت به سعادت واقعی دست خواهد یافت.

هوش مصنوعی: کسی باید باشد که از جان خودش نترسد و از دیگران چیزی نپرسد.

هوش مصنوعی: جز ما هیچ کس نیست که در این دو جهان به من نظر کند؛ او مرا در حالتی از انسانیت می‌بیند.

هوش مصنوعی: به جز من هیچ چیز دیگری در نظر او جایگاهی ندارد؛ در برابر او، دو جهان همچون مویی کوچک و بی‌اهمیت هستند.

هوش مصنوعی: جز ما کسی در اینجا به او نگاه نمی‌کند، او به مردی که در این راه است اعتماد کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که راه به درگاه سپرده می‌شود، شخصی مرا در جمع مشاهده می‌کند.

هوش مصنوعی: دیدن من در این حال امکان‌پذیر نیست، زیرا کسی که به رازهای پنهان آگاه است نمی‌تواند به سادگی آن را ببیند.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که فردی باید جان خود را فدای عشق یا علاقه‌اش کند و در عین حال به نظاره ما بنشیند، در حالیکه او در تنهایی و سکوت خود مشغول تفکر و تأمل است.

هوش مصنوعی: ای عطّار، تو با جان خود برف نیازمندان را می‌پاشی و در دل دریای ما کشتی محبت را به حرکت درمی‌آوری.

هوش مصنوعی: در این دریای وسیع، جوهر درونی تو را مشاهده کردم; در اینجا همچنین هفت ستاره را دیدم.

هوش مصنوعی: تمام احساسات و تجربیات ما را در دل تو ثبت کرده‌ایم، زیرا ما نیز مانند تو از دردها و رنج‌ها رنج می‌بریم.

هوش مصنوعی: تو در مسیر زندگی‌ات به دردها و سختی‌ها برخورد خواهی کرد، زیرا مردان واقعی را فقط در مواقع سختی و درد می‌توان شناخت.

هوش مصنوعی: از درد و رنج عشق ما مطلع باش و در مسیر عشق همچنان با اشتیاق ادامه بده.

هوش مصنوعی: من تو را دیدم، از جمله مردان که دل و جانت را شاد و خوشحال یافتم.

هوش مصنوعی: تو برای من بسیار عزیز و ارزشمند هستی و هیچ چیز دیگری در زندگی‌ام اهمیت ندارد مگر اینکه با تو باشم.

هوش مصنوعی: اگر کسی جز من برای تو وجود ندارد، من در هر دو جهان راهنمای تو هستم.

هوش مصنوعی: وقتی که در وجودت چیزی جز من نمی‌گنجد، همیشه چهره من را به تو نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: درون تو هیچ‌کسی جز من جا نمی‌گیرد، من هم در درون تو هستم و هم در بیرون از تو.

هوش مصنوعی: هر کس که عشق محبوبم را به قوانین دوستم بسپارد، او نیز در این راه پایدار است.

هوش مصنوعی: من او را به این شکل به وصال می‌رسانم و به تماشای تمام دستاوردهایش می‌پردازم.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، ذات و حقیقت خود را به او نشان می‌دهم و از بهشت او بهره‌مند می‌شوم.

هوش مصنوعی: من گناه او را به تمام وجودم می‌بخشم. این را بدان که ایمان تو باید به این باور باشد.

هوش مصنوعی: اگر او این را با جان و دل قبول کند، در نهایت در اینجا شرمنده و ناکام نخواهد شد.

هوش مصنوعی: از زمانی که انسان دچار درد و رنج شده، من از آن زمان توانستم این تفاوت را درک کنم و به آن ارزش بدهم.

هوش مصنوعی: از لحظه‌ای که تو به خود آگاهی پیدا کردی، از همان لحظه‌ است که وجود تو برای دیگران نمایان شد. از آن زمان به بعد، تو به روشنی دیده و شناخته شده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر آن لحظه در این انسان حضور نداشتی، وجود تو در این جهان نبود.

هوش مصنوعی: از آن لحظه که این یار را پیدا کردی، حالا می‌توانی در اینجا دیگران را نیز ببینی.

هوش مصنوعی: از آن لحظه‌ای که نورهای عالم را دریافت کردی، هر لحظه نسیم خوشی به سمت تو می‌وزد.

هوش مصنوعی: از زمانی که نفس می‌کشم، هر نفس من به خاطر توست، چون نفس من در نفس تو وجود دارد و تو سبب زندگی من هستی.

هوش مصنوعی: به لحظه‌ی کنونی فکر کن و از زندگی لذت ببر؛ به چیزهای غیرضروری و دنیوی فکر نکن.

هوش مصنوعی: از لحظه‌ای که تو شروع به صحبت می‌کنی، هر کلمه‌ای که بیان می‌کنی در واقع نشان‌دهنده‌ی درونیات و احساسات خودت است.

هوش مصنوعی: از آن لحظه که صبح شروع به دمیدن می‌کند، عشق به سرعت در همه‌جا پخش می‌شود و همه عاشقان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: از آن لحظه که به روشنایی رازهای کل آگاه شدم، نور تمامی آن‌ها را در وجود خودم مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: از آن لحظه‌ای که دم تو در جهان وجود دارد، زمین در زمان به حالت خاصی درآمده است.

هوش مصنوعی: از آن لحظه که آدم خود را در اینجا شناخت، آنچه متعلق به جان و بدنش بود، برایش روشن و واضح شد.

هوش مصنوعی: از آن زمان به بعد، هر لحظه‌ای که می‌گذرد، تو بیشتر به واقعیت نزدیک می‌شوی و این تغییرات را به وضوح مشاهده می‌کنی.

هوش مصنوعی: به خاطر تنفس‌هایی که در این مکان به من عطا کردی، تو پیوستهٔ آن معنی را به من القا کردی.

هوش مصنوعی: از لحظه‌هایی که معشوق را ملاقات کردی، به راستی تمام رازها را فهمیدی.

هوش مصنوعی: انسان به واسطه نفس و روح خود شناخته می‌شود و از آنجا که نفس او ویژگی‌های انسانی‌اش را می‌سازد، به همین دلیل به طور واضح به ویژگی‌های انسانی خود می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که آدم در بهشت به این مقام و مرتبه دست یافت، از همان لحظه به سرعت به سوی محبوب خود شتافت.

هوش مصنوعی: زمانی که آدم در بهشت زندگی می‌کرد، به خودش و وجودش توجه می‌کرد و به نوعی خودش را می‌دید.

هوش مصنوعی: این فرد در کائنات به شدت درمانده و ضعیف است، چرا که وقتی به سمت ذات و حقیقت خود می‌آید، به طور ناگهانی ناپدید می‌شود.

هوش مصنوعی: شخصی به طور مداوم در دل خود از غم و اندوهش شکایت می‌کرد و این درد را تنها با خدا در میان می‌گذاشت.

هوش مصنوعی: زمانی که انسان حقیقت را در درون خود می‌یابد، به خود می‌گوید و خود را تأیید می‌کند.

هوش مصنوعی: ای روح من، تو هستی جوهر وجودم و من تو را در تمام دنیاها راهنمای خود می‌دانم.

هوش مصنوعی: من را آورده‌اند و خودت را به من نشان داده‌ای و از طرف خودت به من هدیه داده‌ای.

هوش مصنوعی: درون من تو هستی و من در بیرون تو را می‌شناسم. در این مکان، راز و حقیقتی بدون هیچ قید و شرطی وجود دارد.

هوش مصنوعی: حجاب تو همان شکل و ظاهرت است که خود عشق را به تصویر کشیده است.

هوش مصنوعی: پرده را از جلو کنار بزن و نشان بده که وجود واقعی تو در عمق وجودت یکتا و خاص است.

هوش مصنوعی: این‌جا مرا به حال خود رها نکن، زیرا دانایی و آگاهی‌ام باعث شده که حالا خود را بیشتر ببینم و درک کنم.