هوش مصنوعی: او به او پاسخ داد: ای انسان باتجربه، چرا از حرف‌هایی که شنیده‌ای صحبت می‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر از من درباره‌ی عمق رازها سوال کنی، کمتر بگویم و در اینجا به کلمات بسنده کنم.

هوش مصنوعی: از چشم بگو تا من نیز از چشم بگویم. من نکته‌ای که انتخاب کرده‌ام را برای تو بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: هرگز نباید فراموش کنیم که انتخاب‌های درست و هوشمندانه در زندگی، اساس و زیربنای زندگی موفق را شکل می‌دهد.

هوش مصنوعی: از ریشه و ذات من اینجا نپرس که چرا این موجود روحانی در پرده است.

هوش مصنوعی: از ذات و حقیقت من چه می‌دانی، وقتی که از معنای من فقط یک نام را می‌دانی؟

هوش مصنوعی: اگر از عشق و محبت کسی پر شده‌ای، به میدان زندگی و عشق وارد شو و مانند یک سخنران با شور و شوق و ذوق ظاهر شو.

هوش مصنوعی: به خاطر قدرت و نیروی تو، هیچ چیز در اینجا باقی نمانده و فقط توپ حیران زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: من جوهر واقعی هستم که وجودم پیوندی است با اساس بدی، و به خاطر همین وضعیت، مورد نفرت و طرد قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: من آن حقیقتی هستم که درونم پر از رازهای معشوق است، اما آنچه که به طور آشکار قابل مشاهده است، تنها بخشی از این اسرار است.

هوش مصنوعی: من همان جوهری هستم که با وجود از دست دادن جانم، اینجا را پر از آبادانی و رونق کرده‌ام و به خاطر آن همه را لعنت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من همان جوهر اصلی هستم که به خاطر وجود من، آیات خداوند نازل شده است.

هوش مصنوعی: با قرآن زندگی‌ام را به خطر انداخته‌ام، اما نزد محبوبم همه چیز برایم سودمند است.

هوش مصنوعی: زیان من به خاطر صحبت کردن با او فایده‌ای دارد؛ اما به خاطر احترام و هیبت او، جوابش را نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: عشق به من آشکار شده است، چون جانان را دیدم که رازهای دلش را با من در میان گذاشت.

هوش مصنوعی: دوست به من می‌گوید که او به خوبی می‌داند چه اندازه شوق و اشتیاق در دل من وجود دارد.

هوش مصنوعی: دوست ما در اینجا پیامی برای ما گذاشته است و من آن را در درون خود قرار دادم.

هوش مصنوعی: دوست به او خطاب کرده و نامش را صدا زده است؛ همه عیوب و زشتی‌های دنیا در این نام نهفته است.

هوش مصنوعی: دوست به من پیام و نشانه‌ای داد که در وجودم تاثیر عمیقی گذاشت و از آن زمان به طور مداوم در حال جستجوی معنا و وجودم در عدم و نبود هستم.

هوش مصنوعی: من به بقای خود تا کنون ادامه داده‌ام، هرچند که به صورت فانی در آمده‌ام. اما همچنان خواهم بود که به حقیقت بقا جاودانه تبدیل شوم.

هوش مصنوعی: من همیشه در کنار او بودم، اما با وجود این، در صحبت‌هایش شادمانی کردم که خود تبدیل به عذابی برای من شد.

هوش مصنوعی: عذاب و درد این دنیا و آن دنیا به خاطر عاشقانی است که به آنها توجه و خطاب شده است.

هوش مصنوعی: هرگز از دوست خود دور نشو و یک لحظه هم او را فراموش نکن؛ چون این دوست است که جوهر واقعی زندگی را به تو نشان می‌دهد، در حالی که ظواهر، تنها به شکل بیرونی می‌پردازند.

هوش مصنوعی: همانطور که من در عشق به دنبال واضح شدن هستم، کی آخرالزمانی است که نفرین‌ها به رحمت تبدیل شوند و کسی برای آن رحمت ارزش قائل شود.

هوش مصنوعی: هرگز در این مکان کسی را مانند خودم در حال عشق ورزیدن ندیدم، و کسی را که در واقعیت عشق را درک کند، مشاهده نکردم.

هوش مصنوعی: من در پنهان از میان پیامبران، اسرار زیادی را شنیده‌ام.

هوش مصنوعی: من در میان پیامبران رازهایی را مطرح کردم و حقیقت را نیز برای آنها بیان کردم.

هوش مصنوعی: در آغاز، من خودم را در او یافتم و هنگامی که به او نگاه کردم، تصویر خودم را در او دیدم.

هوش مصنوعی: من همواره در حضور معشوق خود هستم و به‌طور مداوم در پیویش وجود دارم.

هوش مصنوعی: رازهای پنهان را در فرشتگان مشاهده کردم و دیدم که همه چیز فنا پذیر است.

هوش مصنوعی: در سرنوشت من، عشق به وضوح ثبت شده است و همه چیز درباره من در این لوح نوشته شده است.

هوش مصنوعی: من همه‌چیز را با چشم سر می‌بینم، اما زیبایی و حقیقتی عمیق‌تر را در باطن و نهان می‌یابم.

هوش مصنوعی: من در همه چیز نشانه‌ای از محبوب را دیدم و همه چیز به نوعی به او مربوط بود و از این رو، من نیز تحت تأثیر قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: قلم در هر رازی به خوبی نشان‌دهنده حقیقت است، اما راز من خود به خود زیبا و نیکوست.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانستم که چطور باید رازهای پنهان را بفهمم، وقتی که خودم را در اینجا مشاهده کردم و متوجه شدم.

هوش مصنوعی: زیبایی محبوب در آنجا آشکار شد و عشق را در هر دو جهان برای من نمایان کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که به بررسی راز پرداختم، متوجه شدم که چیزی که بود، دیگر وجود ندارد و برای ما هیچ راه حلی نداشت.

هوش مصنوعی: قلم وقتی که بر روی کاغذ می‌رود، نمی‌تواند به درستی بنویسد.

هوش مصنوعی: وقتی قلم بر روی کاغذ می‌نویسد، آن کاغذ به نوعی تبدیل به نوشته‌ای می‌شود؛ این نوشته در واقع همچون خاکی است که به وسیله آب زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ فایده‌ای از گذشته نمی‌برم، زیرا آنچه که خوانده‌ام و یاد گرفته‌ام، دیگر چیزی به من نمی‌افزاید و نمی‌تواند دردی از من دوا کند.

هوش مصنوعی: همه چیز در حال گذر است و او هم در این جریان حضور دارد، چرا که او به حقیقت، راز هر چیزی را می‌داند.

هوش مصنوعی: وقتی محبوبم کلامی می‌نویسد، من به آن می‌نگرم و می‌فهمم که حقیقتی در این نوشته نهفته است و من در مقابل آن حقیقت خاضع و ناتوان هستم.

هوش مصنوعی: من در این دنیا بی‌چیز و فقیر مانده‌ام و تمام توجه و کوشش من به مسائل آخرت بوده است.

هوش مصنوعی: من در اینجا درگیر دو جنبه از وجودم هستم و به همین خاطر در اینجا گرفتار شدم.

هوش مصنوعی: من بیچاره چه کار می‌توانم بکنم جز اینکه در اینجا غم و اندوه بخورم؟

هوش مصنوعی: من چیزی ندارم، اما با این حال طلبکارم که در اینجا حضور دارد.

هوش مصنوعی: من در جستجوی شناخت و درک خویشتن او هستم، و فقط می‌دانم که عشق واقعی او به ذات او وابسته است و جز این هیچ چیز دیگری را نمی‌شناسم.

هوش مصنوعی: در وجود من غم ناشی از ریشه و اصل خودم به وضوح نمایان است و در میان مشکلات و معضلات زندگی‌ام گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: در دنیای من چنان شگفتی‌هایی وجود دارد که خودم نیز از برخی اسرار نهفته‌ام بی‌خبرم.

هوش مصنوعی: بسیاری از اوقات خواستم بفهمم که ریشه و اصل داستان من چگونه است.

هوش مصنوعی: هر کس جز من، کسی را نمی‌شناسد که مثل من بشناسد.

هوش مصنوعی: جز من کسی حال و روز مرا نمی‌داند و تنها خودم برای خودم تسکینی پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: جز من هیچکس راز من را نمی‌داند و اگر هم کسی بداند، خودش در حیرت و گنگی باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: من از بهترین پیش‌بینان هستم و در اینجا عشق محبوب‌ام را به نمایش گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: من یک گردن‌بند بر گردن دارم که سبب شده در میان هویت من و دیگری، ارتباطی شکل بگیرد.

هوش مصنوعی: من از حلقه‌ی لعن و نفرین خودم پاک نیستم، چرا که در این مکان آتش در دل خاک وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اما چون خاک ریشه‌ای پاک و اصل دارد، ظاهر سم من مانند تریاک است.

هوش مصنوعی: ما با هم پیوند محکمی داریم و هرگز از قول و عهدی که بسته‌ایم، پایمان را نمی‌کشیم.

هوش مصنوعی: هر چشمی که به آن نگاه می‌کنم، برای من نمایانگر کفر و دین است و جز یکی در این دیدگاه نمی‌توانم ببینم.

هوش مصنوعی: در دلم جز یک عشق دیگر جایی نیست و در فکر و خیالم نیز جز آن یکی نمی‌آید.

هوش مصنوعی: در اینجا فقط یک نفر است که من با او راز دل و جانم را در میان می‌گذارم و هیچ کس دیگری را ندارم که بتوانم این اسرار را با او در میان بگذارم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم با تو از راز دل بگویم، می‌دانم که تو صاحب عشق و معناهای عمیق هستی.

هوش مصنوعی: من در موقعیتی قرار دارم که تا پایان عمرم هیچ کاری جز احساس پشیمانی ندارم.

هوش مصنوعی: من در اینجا مشغول کاری هستم و نمی‌توانم از دیدار تو روی برگردانم.

هوش مصنوعی: در این مکان، وظیفه‌ای بر دوش من قرار گرفته که در حال حاضر به آن مشغول هستم و مانند ذره‌ای غبار در فضا معلق شده‌ام.

هوش مصنوعی: من در عشق محبوبم ملامت و سرزنش را تحمل می‌کنم و لحظه‌ای هم به نفرین او فکر نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من تحت سرزنش و عتاب هستم و در حالی که غرق در خون خودم هستم، به خاطر بی‌هوشی و دیوانگی‌ام افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: من در اینجا تحت فشار و سرزنش هستم، اما وجودم حقیقتاً پر از رحمت و محبت است.

هوش مصنوعی: من در هر دو جهان مورد سرزنش قرار می‌گیرم، اما در عشق محبوبم خوشحال و سرزنده‌ام.

هوش مصنوعی: هرچند ممکن است از طرف تو بی‌وفایی و ظلمی مشاهده شود، اما من همیشه وفاداری و صداقت خود را نشان می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر با من بدی کردند و من رنجیدم، باز هم تنها چیزی که می‌خواهم این است که با کسی باشم.

هوش مصنوعی: هر کس که در اینجا می‌بیند و درک می‌کند، خود را از ناچیزان نمی‌داند و حقیقت را درک کرده است.

هوش مصنوعی: اگر در عشق کسی ناامید و درمانده شوی، حتی اگر دیگران از تو دور شوند، من برای تو ارزش و اهمیت قائل می‌شوم و همچنان به تو توجه می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو در میان عموماً بی‌ارزش هستی، از من بشنو که چه داستان‌ها و حکایتی در مورد او وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی خود را دیدم، متوجه شدم که از وجود خود ناراحت هستم و در دام کفر گرفتار شده‌ام.

هوش مصنوعی: من همه‌ی کفرها و نافرمانی‌ها را کنار گذاشته‌ام و به یکباره خود را در برابر محبوبم از ایمان دور کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر یک لحظه با من صحبت کنی، در بالاترین مرتبه‌هایم قرار می‌گیری.

هوش مصنوعی: اگر به بی‌باوری و کفر بگروی، عشق را خواهی دید و آن عشق در عشق هم قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: اگر در کافری، بویی از وجود و هستی بگیری، می‌توانی از چرخ و ستاره‌ها بگذری و به درون آنها نفوذ کنی.

هوش مصنوعی: اگر کسی را در کفر و عدم ایمان ببینی، بدان که او دلدار و محبوبی به تو نشان خواهد داد که در کفر بسیار است.

هوش مصنوعی: در نهایت کارهایت را بررسی کن و از دل خود، به حقیقت‌های روحانی و عمیق آگاه باش.

هوش مصنوعی: اگر کافر باشی و مسلمان جلوه کنی، اما نمی‌توانی چنین موضوعی را به زبان بیاوری و مطرح کنی.

هوش مصنوعی: اگر درباره کسی که کافر است صحبت می‌کنی، بدان که رفتارت نه به مانند مردان، بلکه به سان زنان است.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی نشانه‌ای از ناپاکی و کفر من ببینی، الان به دقت به آنچه می‌گویم گوش کن و توضیحاتم را بشنو.

هوش مصنوعی: در این مکان، معشوقی را دیدم که دلبرم بود و همچنین دوست و یاری را نیز مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: من در جایی که به کفر و انکار رفته‌ام، به خودم وسیله‌ای برای محافظت ایجاد کرده‌ام و از آن‌جا با دوست و یارم ارتباط برقرار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من در عشق، هرگز کافر نبوده‌ام و حتی در کافر بودن هم صادق بوده‌ام.

هوش مصنوعی: من در مسأله کفر و نادانی، نکات و رازهایی دارم که به سادگی نمی‌توان آن‌ها را درک کرد؛ در دل من، عشق و محبت به معشوق وجود دارد که هم جزئی است و هم کلی.

هوش مصنوعی: من در دنیای کفر، یاری را انتخاب کرده‌ام که خود نیز در همین دنیای کفر قرار دارد و او را نیز دیده‌ام.

هوش مصنوعی: من نشانه‌های عشق را بر گردن دارم، ولی نمی‌دانم بگویم چگونه می‌توانم آن را نشان دهم.

هوش مصنوعی: در اینجا، من نشانه‌های عشق را قرار داده‌ام تا نشان دهم که احساس عشق در وجود من وجود دارد و در دل من جای دارد.

هوش مصنوعی: عشق در چهره‌ام تاثیر گذاشته و رنگ‌رویم را زرد کرده است، همچنین جان و دل‌ام را پر از درد کرده است.

هوش مصنوعی: عشق ما را به نمایش گذاشت، اما من همچنان ناشناخته باقی ماندم و هیچ نام و نشانی نداشتم.

هوش مصنوعی: ای دل، به نشانه‌های عشق من دقت کن، چرا که در این حال و روز، در میان آب و گل به شدت دچار مشکل و ناامیدی شده‌ام.

هوش مصنوعی: محبت من را به گونه‌ای نشان می‌دهد که در این مکان ثابت و پایدار باقی مانده‌ام.

هوش مصنوعی: عشق در درون من پنهان است، اما همراه من در اینجا یارم حضور دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق و محبت به دوست برای قلب و جان من چنین دردناک است، پس دیگر برای من کجا ممکن است دل و جان داشته باشد؟

هوش مصنوعی: وقتی محبوبم در مقابل من ظاهر شد، من به طور غیرمنتظره و بدون هیچ گونه دلخوری، این سرنوشت شوم را در خفا پذیرفتم.

هوش مصنوعی: از محبوب خود چون پیامی به ما می‌رسد، همیشه در پاسخ به آن پیام، جوابی داریم.

هوش مصنوعی: او هنوز جوابی به سوالاتش نیافته است، اما در عشق خود، چون مسکینی بی‌پناه و بی‌صدا، پیامی دارد که می‌خواهد منتقل کند.

هوش مصنوعی: هر لحظه در عشق تو مثل او، تکرار می‌کنم و اگر او در کنار من باشد، از دل خود رازهای عاشقانه‌ام را به او می‌گویم.

هوش مصنوعی: ای جانِ جهان و حقیقتِ همه‌چیز، اگر تو به من آرامش ببخشی، خوب است و اگر هم باعث ذلت و خواری من شوی، باز هم می‌پذیرم.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که محبوبی و همیشه در دل‌ها هستی، بنابراین هر کجا که بروم و هر مشکلی داشته باشم، یاد تو و محبتت آرامش بخش جان من است.

هوش مصنوعی: همه موجودات را به تو وابسته و ایستاده دیدم و همه دل‌ها را همیشه و پیوسته به تو متعلق یافتم.

هوش مصنوعی: تو جان و دل‌هایم را نشان می‌دهی و من در این میان به راحتی تو را از دست می‌دهم.

هوش مصنوعی: کار را از دست نده و دل شاد کن، شاید یار ما ما را ببخشد و مشکل‌مان حل شود.

هوش مصنوعی: لطفاً در میان این مشکلات و سختی‌هایی که دارم، به من کمک کن و دستم را بگیر.

هوش مصنوعی: تو با کارهایت در اینجا باعث آبروریزی من شدی و من را مورد لعن و نفرین قرار دادی.

هوش مصنوعی: من در حالت فقر و ذلت زندگی می‌کنم و تو در کنار من هستی و برای سلامت و خوشحالی من نگران و دل‌سوزی. در این دنیا، من همچنان در سختی و رنج به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: من در کوی تو رسوا شده‌ام، ای جان، و نگاه تو به سمت من دوخته شده است، ای جان.

هوش مصنوعی: من سختی‌های زیادی را به خاطر تو در دل تحمل کردم و به امید دیدار تو به سوی تو دویدم.

هوش مصنوعی: من در اینجا بارها ملامت و سرزنش دیده‌ام و برای خوبیت نیز سر و صدا و جنجال‌های زیادی به پا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من در کوی تو، در حالی که غمخوار و بی‌چاره‌ام، گمراه و دور از دین و مذهب شده‌ام.

هوش مصنوعی: من در درک رازهای تو استوار و پابرجا هستم، زیرا همه رازهای وجودم را از طریق تو شناخته‌ام.

هوش مصنوعی: شاید بتوانم درباره‌ات بگویم ای عشق، اما تو ما را لعنت می‌کنی، پس چگونه می‌توانیم به این رفتار پاسخ دهیم؟

هوش مصنوعی: تو مرا نفرین کردی و من در عوض رحمت را انتخاب کردم، از همین رحمت هم ضربه‌ی نفرین را حس کردم.

هوش مصنوعی: مرا هرچقدر که دوست داری نفرین کن، اما بدان که این کار تاثیری بر سلطنت و وجود من ندارد.

هوش مصنوعی: مرا اینجا نفرین کن، چون دائماً بهانه‌ام را می‌گیری.

هوش مصنوعی: مرا نفرین کن و از خود دور نکن چون هر چیزی که بگویی، من هم همانی هستم.

هوش مصنوعی: من اینجا از تو طلبکارم و گویى که لعنت شده‌ام، زیرا از بخشش تو رازهای زیادی در دل دارم.

هوش مصنوعی: من تحت تأثیر بدی قرار گرفته‌ام و حالا می‌خواهم بگویم که به خاطر تو در اینجا صحبت می‌کنم.

هوش مصنوعی: این دنیا چه محلی است که من را به نفرت بکشاند؟ سجده‌ی آدم در پیشگاه پروردگار هم به چه معناست؟

هوش مصنوعی: کاری که تو با ما کردی، حالا برعکس برای ما در ارتباط با تو به وجود آمده است و مثل یک یادگار باقی مانده است.

هوش مصنوعی: من اینجا را به عنوان یادگاری به خاطر دارم، چون بازدید نزدیک و روشنی از حقیقت و واقعیت را تجربه کردم.

هوش مصنوعی: برای من کافی است که تو را دارم، ای جانم. حتی در روز قیامت هم مرا شاد کن.

هوش مصنوعی: وقتی روز قیامت فرا برسد، اگر تو بتوانی یک بار تمام بار گناهان و مشکلات من را از دوش من برداری، خدمت تو را می‌طلبم.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، تو به تمامی افراد رحم می‌کنی و نه تنها گناهان کوچک بلکه گناهان بزرگ را نیز می‌بخشی.

هوش مصنوعی: من مدام در درگاه خداوند دعا و درخواست می‌کنم، زیرا من نشان داده‌ام که او همانند خدای یگانه است.

هوش مصنوعی: اگر روزی به فراموشی سپرده شدم، باز هم در درگاه او دست نیاز به‌سوی او دراز می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که تو در این بین به من لطف کردی، من هم از فضل خود به تو چیزی می‌بخشم بدون اینکه درخواست کنم.

هوش مصنوعی: تو با لطف خود مرا از وضع بد و نادرستی نجات دادی، و من در کوی تو به عنوان فردی نیازمند و بی‌سر و سامان نمایان شدم.

هوش مصنوعی: وقتی که رسوایی را از کسی بزدایی، این کار باعث نمی‌شود که او از دیگران کمتر باشد؛ مثل اینکه دریا آب زیادی دارد و یک شبنم به هیچ وجه نمی‌تواند این کمبود را جبران کند.

هوش مصنوعی: جز تو، هیچ‌کس دیگری در اینجا برایم وجود ندارد؛ زیرا من بدون وجود تو هیچ معنا و انتهایی ندارم.

هوش مصنوعی: به لطف و احسان خود، در دنیا به تو عطا خواهم کرد، زیرا رحمتی که دریافت کرده‌ام، زندگی‌ام را در دو جهان تغییر داده است.

هوش مصنوعی: آنچه تو با من کردی، مرا در مقام حاکمیتی قرار دادی و همچون خداوندی بر من اثر گذاشتی.

هوش مصنوعی: تمامی رحمت تو را بر من قرار ده و نفرین من را به لطف خودت، که به وسیله روشنایی، تاریکی را نورانی کنی.

هوش مصنوعی: رحمت تو به‌قدری فراوان است که من به آن امیدوارم، و این امید در زندگی‌ام هر روز تازه می‌شود.

هوش مصنوعی: رحمت تو همیشه و همیشگی است و تمام امیدهای آن‌ها نیز تا ابد دوام دارد.

هوش مصنوعی: وقتی تو پادشاهی، دیگر شاهان مانند گدایان هستند و نعمت‌ های پیامبران و اولیا بر تو نازل می‌ شود.

هوش مصنوعی: وقتی تو شاهی، تمام کشور تحت اختیار توست و همه امیدهای ما به لطف و رحمت تو وابسته است.

هوش مصنوعی: وقتی تو شاه و حاکم هستی، همه زیر دستان به احترام تو سر را بر آستان تو می‌سایند و در خدمت تو هستند.

هوش مصنوعی: تو خود پادشاه هستی و یاورانت و خدمتگزارانت از جان خود نیز برای تو فداکاری می‌کنند، چه کارهایت به پایان برسد یا نرسد.

هوش مصنوعی: تو پادشاه هستی و هر کاری که بخواهی می‌کنی تا بر دو جهان آن‌گونه که می‌خواهی حکومت کنی.

هوش مصنوعی: تو پادشاهی و همه به تو وابسته‌اند، هرچند تو جاودانه‌ای اما همه از تو آسیب می‌بینند و جانشان به خطر می‌افتد.

هوش مصنوعی: تو بزرگ و با عظمت هستی و شایسته‌ات این است که هم در آشکار و هم در نهان، به عنوان یک پادشاه دیده شوی.

هوش مصنوعی: تمام پادشاهان به تو وابسته و زنده‌اند، زیرا به خاطر جان تو محکوم و در خدمت تو هستند.

هوش مصنوعی: تو پادشاهی و خودت همچنان برتر از همه هستی، تو راهنما و راه‌سوی این مسیر هستی و خودت اصل و محور همه چیز هستی؛ همچنین آگاهی و دانایی تو بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: از کارهایی که انجام می‌دهی، می‌توانی بفهمی که فراتر از این جهان هستی و همزمان در خود جهان نیز حضور داری.

هوش مصنوعی: من تو را در چشم‌ها به روشنی دیدم و در کلمات به وضوح شنیدم.

هوش مصنوعی: از ابتدا تا انتهای کار، نگه‌داشتن راز لازم است. اگر بتوانی، از عذاب و نفرین من پرهیز کن.

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت به من رحمت کنی و گناهانم را با پشیمانی‌ام ببخشی، من را امیدی خواهد بود.

هوش مصنوعی: من تمام گناهانت را می‌بخشم، زیرا تو را با چشمانم دیده‌ام و فهمیده‌ام که تو یکی هستی.

هوش مصنوعی: چون وجود تو همیشه بوده و تغییرناپذیر است، بنابراین من در اینجا قدرت بیان ندارم و قادر به سخن گفتن نیستم.

هوش مصنوعی: تمام پیامبران و ویژگی‌های آن‌ها را بیان کردند، اما هیچ‌یک از آنها نتوانستند به جوهر نور تو اشاره کنند.

هوش مصنوعی: همه به خاطر هر سخنی که تو بگویی، در حیرت و شگفتی نسبت به تو هستند و در پی جواب یا واکنشی مناسب به تو هستند.

هوش مصنوعی: به خاطر تو، حزین و دلسوزان در حیرت و سردرگمی ماندند و احساس درماندگی کردند.

هوش مصنوعی: از دید سالکان، تو از میان تمام رهروان برای من به چشم می‌آیی.

هوش مصنوعی: من تو را دیدم و فهمیدم که همه تصدیق‌ها و رحمت‌ها نمی‌توانند در ذات تو جای بگیرند، بلکه لعنت بر این محدودیت.

هوش مصنوعی: می‌دانم که تو هم روحی داری و هم دلی که آماده‌ است رازهای پیچیده‌ای را در خود نگه‌داری.

هوش مصنوعی: تنها چیزی که حقیقت دارد، ذات توست و در رازها چه معنا دارد. در اینجا، این سرزنش بر مردی است که رازها را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: خداوند هم چیزهایی که در دل نهفته‌اند و هم آنچه را که نمایان است، باید ببیند و من در پرده‌ای از رازها و نادیدنی‌ها هستم.

هوش مصنوعی: در اینجا احساس می‌کنم که لعنت تو را بسیار دیده‌ام و برای تو در کوی تو بارها و بارها گشته‌ام.

هوش مصنوعی: همه چیز در وجود من هست و من در همه چیز ناپدید شده‌ام، مانند چشمی که در میان یک دریا گم شده است.

هوش مصنوعی: ویژگی‌ها و صفات تو موجب شده که من در فضایی باشم که رازهای تو به وضوح نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: صفات تو از عقل و دانش فراتر است و هیچ‌یک از کارهایت در فهم علمای دانا نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: تمامی ویژگی‌ها و اوصاف تو را بیان کردند، اما زبان همه به خاطر شگفتی از تو، بی‌صدا و خاموش شده است.

هوش مصنوعی: غیر از تو هیچ چیز دیگری برای من ارزش ندارد و هیچ‌کدام از موجودات دیگر نمی‌توانند مانند تو برایم اهمیت داشته باشند.

هوش مصنوعی: جز تو هیچ‌کس را از مهر و محبتت ندیدم که بتواند برایم سیراب‌کننده باشد.

هوش مصنوعی: باور و اطمینان تو به اوج و بلندی می‌رسد، زیرا قدرت و توانایی خالق، شکل و نقش تو را رقم زده است.

هوش مصنوعی: تو تصویری از آدم را در وجود خودت به تصویر کشیده‌ای و در اینجا بیداری و آگاهی تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: به تو نگاه کردم و صفات زیبایت را مشاهده کردم. در این میان، وجود انسان و جزییات کوچک جهان را نیز دیدم.

هوش مصنوعی: تو با تمام وجود و از هر طرف به هم متصل بودی، تا آنجا که برای رسیدن به مرتبه‌ای خاص، باید به راز و رمزهایی آشنا شوی که نشان‌دهنده بزرگی و کوچکی توست.

هوش مصنوعی: به هم پیوسته و متصل شدند تا اینکه حقیقت را در کمال وضوح و روشنی مشاهده کردی.

هوش مصنوعی: تو با صفات و ویژگی‌های خود، آدمی را به حقیقت و کمال معرفی کردی و او را موجودی مطلق ساختی.

هوش مصنوعی: من وقتی بی‌وجود خود به تو نگاه کردم، رازهایی از وجود انسان و روشنایی‌ها را مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: تمام دانش من و دانایی تو باعث شد که من بهانه‌جویی را فراموش کنم و در چنگ تو گرفتار شوم.

هوش مصنوعی: وقتی به تو نگاه کردم، متوجه شدم که وجود پاکت در صفاتت جلوه‌گر شده است.

هوش مصنوعی: جهان، همچون جان تمامی موجودات، دوباره به هم متصل شده است و این ارتباط میان آغاز و پایان برقرار است.

هوش مصنوعی: من به طور قطع فهمیدم که رازهای تو در اینجا آشکار شده است، وقتی که دیدم آدمیت تو نمایان است.

هوش مصنوعی: قطعاً مشخص است که غیر از تو هیچ چیز دیگری وجود ندارد و همه چیز در حقیقت وابسته به توست. بدون تو، هیچ دستیابی به خوشبختی و رضایت واقعی نیست.

هوش مصنوعی: با دانش به جایی رسیدم که تمام نام و ننگم را ثبت کردم.

هوش مصنوعی: از درون یک منبع روشن به درک‌های عمیق‌تری رسیدم که از یک راز پنهان بیرون آمده‌اند.

هوش مصنوعی: من هیچ‌کس دیگری را ندیدم، جز تو که اینجا هستی؛ تو هم در خفا و هم در آشکارا حضور داری.

هوش مصنوعی: اگرچه تو به من دستور سجدۀ آدمیت را دادی، اما من در واقع جوهر و اصل هستی‌ام.

هوش مصنوعی: بهانه‌ای برای ارتباط با دنیای خاکی وجود داشت و من به خاطر آن به آتش دنیوی افکنده شدم و مانند یک بی‌دین و کافر به دنیای مادی وابسته شدم.

هوش مصنوعی: وقتی که به کفر و سرپیچی پرداختم، دوباره چهره زیبایت را دیدم و به آن سمت بازگشتم.

هوش مصنوعی: من جز تو کسی را نمی‌شناسم، همه‌ی وجودم در این جا نمی‌گنجد و فقط به پرستش تو می‌پردازم.

هوش مصنوعی: من در اینجا به عشق تو بی‌اعتنا هستم و به عشق تو، همچون پرستشی که برای مجسمه‌ای صورت می‌گیرم، نگاه نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: تو به زیبایی بی‌نظیری دست یافتی، ولی این زیبایی تو را به سوی ناشناختگی و عدم هدایت کرد.

هوش مصنوعی: زیبایی که ظاهرش نشان ندارد، دوباره به پرده‌ای از زیبایی‌های بت‌گونه درآمده است. در آخر، من آن پرده را کنار می‌زنم.

هوش مصنوعی: خداوند به شکل آدمی ظاهر شد، اما باید توجه داشت که در اینجا دلیل روشنی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد این امر چقدر اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: تو گفتی که آدم نمایانگر ما است و از دیدگاه من، همه چیز واضح و روشن است.

هوش مصنوعی: اگر هر کاری که انجام می‌دهم، به خاطر تو باشد، سجده کردن و عبادت را به عنوان فکر و اندیشه‌ام در نظر می‌گیرم.

هوش مصنوعی: این اشتباه بود که خود را در عشق تو آشکار کردم، زیرا عشق تو تمام وجودم را گرفت.

هوش مصنوعی: به خاطر خودخواهی و خودپسندیم به بدبختی افتادم، اما در نهایت تو بر همگان رحمت داری.

هوش مصنوعی: چنان که دریا نشان‌دهنده‌ی رحمت است و این رحمت هم برای خاصان و هم برای عامه است، از همین منبع است که ما نیز به‌طور کامل بهره‌مند می‌شویم.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مرا ببخشی، بخشش کن که ذات پاک تو در عمل نیکوست.

هوش مصنوعی: کجا کسی می‌تواند تو را توصیف کند، وقتی که خود او در فهم تو ناتوان و در دنیای مادی گرفتار است؟

هوش مصنوعی: عقل‌ها و اندیشه‌های خردمندان در حیرت و گیجی گم شده‌اند و از شدت شگفتی در نزدیکی و محبت باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: ویژگی‌های خداوندی تو آن‌قدر والا و پاک است که عقل‌ها از درک آن عاجزند و در این مسیر سرگردان و غافل شده‌اند.

هوش مصنوعی: عقلی که از وجود تو الهام می‌گیرد و در عین حال در جهان به جست‌وجو و حیرت مشغول است، چه نیازی به دیگران دارد؟

هوش مصنوعی: عقل یک کودک شیرخوار به اندازه‌ای نیست که بتواند در اینجا کار خاصی انجام دهد یا راه حلی بیابد.

هوش مصنوعی: عقل که به نوعی دچار سردرگمی و ضعف شده، در مقایسه با چیزی که در حال افتادن یا در معرض خطر قرار دارد، به مانند شخصی است که بین آتش و آب قرار گرفته و نمی‌داند کدام را انتخاب کند.

هوش مصنوعی: عقل در اینجا در میان آرزوها و اشیاء دلخواهی که می‌خواهد به دست آورد، گرفتار و ناتوان است.

هوش مصنوعی: کسی که عقل و اندیشه‌ای دارد، مثل کسی است که در دور و بر کوی تو می‌دود تا راهی به سمت تو پیدا کند.

هوش مصنوعی: او بسیار جستجو کرده است و جز اعمالی که به صفات تو مربوط می‌شود، چیزی ندیده است و فقط در گفتار توست که آن را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد به خاطر عشق تو دچار ناامیدی و ناتوانی شده‌اند، اما هرگز نتوانسته‌اند درمانی برای این عشق پیدا کنند.