هوش مصنوعی: تو انسان هستی که از وجود حقیقت الهی بسیار سخن گفته‌ای و همچنین این سخنان را شنیده‌ای.

هوش مصنوعی: درون بهشت، جان واقعی وجود دارد، ای دل! به کسی که این مشکل را بفهمد، چه باید بگویم؟

هوش مصنوعی: وقتی به آنجا می‌روید، وضعیت شما چگونه است؟ و وقتی به اینجا بازمی‌گردید، چه تغییراتی در خود حس می‌کنید؟

هوش مصنوعی: تو اگرچه در زندگی لذت‌ها و نعمت‌های زیادی را تجربه کرده‌ای، اما با وجود این، از مشکلات و زحمت‌هایی که به خاطر ابلیس متحمل شده‌ای، رنج کشیده‌ای.

هوش مصنوعی: وقتی مردان حقیقی رازهای زندگی را با تمام وجود درک کردند، به طور کامل از خواسته‌های دنیوی خود دست برداشتند.

هوش مصنوعی: طمع به اینجا را کنار بگذار، زیرا چرا باید جانت را به خاطر لقمه‌ای در بند نگه‌داری؟

هوش مصنوعی: برای اینکه روح تو خالص و پاک شود، باید از طمع و هوس‌های دنیوی چشم پوشی کنی و به زیبایی‌های روحانی و معنوی متمرکز شوی.

هوش مصنوعی: از لذت‌های حیوانی دوری کن و فقط به مقدار اندکی از آن‌ها بپرداز.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از لذت‌های حیوانی دور بمانی و از خواب و خوراک زیاد اجتناب کنی، باید در زندگی‌ات با اراده و شجاعت عمل کنی.

هوش مصنوعی: هرگز راضی به کم نباش، زیرا تو جواهر ارزشمندی هستی. به خودت نگاه کن؛ ذاتت بسیار شرافت دارد.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، چرا در ظاهرت کوچک به نظر می‌رسید؟ آیا تا کی می‌خواهی فقط به ظاهرت بپردازی و به عمق وجودت توجه نکنید؟

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که زندگی در خوردن و خوابیدن خلاصه می‌شود، اما اگر بخواهی، می‌توانی خود را از مرگ نجات دهی، و اگر نخواهی، باز هم به همین مسیر ادامه می‌دهی.

هوش مصنوعی: باید به تو گفت که تا از بوی ناخوش آن خلاص نشوی، باید به خودت توجه کنی و در این زمینه دقت داشته باشی.

هوش مصنوعی: دنیا در حقیقت مانند بول است، پس همه چیز را درک کن، زیرا هر چه گفته شود، فقط حرف است.

هوش مصنوعی: در این دنیا، تو در قالب جسم خود به دام افتاده‌ای و در این وضعیت سخت، جایی برای ماندن پیدا کرده‌ای.

هوش مصنوعی: مقام نور را جستجو کن و خود را پاک ساز، زیرا در تاریکی نمی‌توانی افلاک را ببینی.

هوش مصنوعی: اگر شبی در تاریکی ابر باشد، در آن شب تو به رازهای الهی نخواهی پی برد.

هوش مصنوعی: نه ماه وجود دارد و نه خورشید، روشنی تنها به خاطر نور چهره‌ی زیبا و درخشان اوست.

هوش مصنوعی: اگر شب سیاه را دوباره نگاه کنی، جز تاریکی چیزی نمی‌بینی و این برای تو مناسب است.

هوش مصنوعی: هیچ چیز قابل مشاهده نیست، مگر اینکه تاریکی به طور مداوم جاری باشد و در حقیقت، همین تاریکی نشانه‌ی رحمت است.

هوش مصنوعی: در آنجا که تاریکی و ناامیدی وجود دارد، تو همچون نوری هستی که پرده‌ها را کنار زده و زندگی را روشن می‌کنی.

هوش مصنوعی: در آن لحظه بدان که وضعیت تو چگونه است؛ آنچه در تو می‌نمایاند، تمام دستاوردهای زندگی‌ات است.

هوش مصنوعی: وقتی تاریکی برطرف می‌شود و نور نمایان می‌شود، همه‌ی نادانی‌ها و زشتی‌ها از چشمانت دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که ناگهان راز مردی فاش می‌شود، نور حقیقت خود را نمایان می‌کند و پرده‌های پنهانی کنار می‌رود.

هوش مصنوعی: شبی که در آن نعمت و رحمت او بر حال جهان سایه انداخته بود، مانند شبی تاریک و سخت می‌نمود؛ در آن شب نه کسی بود که خواهان چیزی باشد و نه کسی در پی طلب آن.

هوش مصنوعی: در نبود، ویژگی‌ها و صفات آن به تاریکی‌های عمیق و گم‌گشتگی می‌پردازند و در آن حسی از دوری و جدایی وجود دارد.

هوش مصنوعی: عشق مانند برقی است که حقیقت جویان را به شناخت و درک عمیق‌تری از رازهای دین و شریعت می‌کشاند.

هوش مصنوعی: باید بفهمی که این راز را باید در اینجا مشاهده کنی و شنیدن آن در این مکان برای تو کافی نیست.

هوش مصنوعی: اگر در این جا راهی را انتخاب کنی که به دانش و مهارت تو بستگی دارد، وقتی به آن پی ببری و ببینی چقدر عجیب و حیرت‌انگیز است، حتماً شگفت‌زده خواهی شد.

هوش مصنوعی: تمام پیامبران در اینجا جمع شدند و کتاب‌ها را بر روی هم گذاشتند و مطالعه کردند.

هوش مصنوعی: آنها متوجه شدند که این رازها چگونه است، که این اندیشه از دل و خیال بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: در این مکان، سکوت را انتخاب کردند چرا که جز سکوت چیزی دیگر در اینجا ندیدند.

هوش مصنوعی: اگر زمانی فرصتی پیدا کنی، خود را در وجود تو غرق کن تا رازهای نهفته را کشف کنی.

هوش مصنوعی: تو اصل و ریشه‌ی وجودی، حالا نمی‌دانی که چه چیزی باعث شده که راهت را گم کنی و به نتیجه‌ای نرسی.

هوش مصنوعی: اگر کسی از مسیر خود منحرف شده و راه را گم کرده باشد، شایسته است که برای پیدا کردن خود و مسیر درست تلاش کند و در این کار جدی باشد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، بیشتر از این وقت را تلف نکن و به زودتر از لذت‌های بهشت عبور کن.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که تو فرزند خلیفه آخر هستی، پس چه نیازی است که در این مکان بمانی و به آنجا بیاویزی؟

هوش مصنوعی: فرزند خلیفه و پادشاه زمین، به معنای برتر و ممتاز از هر دو جهان.

هوش مصنوعی: تو انسان هستی و در بهشت قرار داری، اکنون رازهای نزدیکی به معشوق را درک کرده‌ای.

هوش مصنوعی: پرورش و ویژگی‌های تو، از فرشتگان نیز بالاتر و برتر است، چرا که اولین چیز در هر موجودی، زوال و فناپذیری آن است.

هوش مصنوعی: در این دنیا همه چیز زودگذر و ناپایدار است. اگر آگاه باشی، می‌فهمی که وجود تو در اینجا ثابت و پایدار است.

هوش مصنوعی: تو خود آن هستی که به خاطر وجودت سجده کردند و تو حقیقتی هستی از بهترین و والاترین آفریده‌ها.

هوش مصنوعی: تو خودت را خیلی با اعتماد به نفس می‌دانی، اما نمی‌دانی که چه تعداد از افراد به خاطر تو اینجا هستند.

هوش مصنوعی: تو به ارزش واقعی خود آگاه نیستی، که درون وجودت حقیقتی عمیق و نمایان وجود دارد.

هوش مصنوعی: بهشت واقعی در رفتار نیک او وجود دارد و تو باید بدانی که این به حقیقت نزدیک‌تر است.

هوش مصنوعی: جهنم را ناشی از آزار دیگران بدان، در اینجا هم همیشه رنج و آزار خود را درک کن.

هوش مصنوعی: به خوبی رفتار کن و از کارهای زشت دوری کن. اگر می‌خواهی مردانگی را نشان دهی، از دام‌های نفس خود دوری کن و فرار کن.

هوش مصنوعی: در این مکان، خود را فراموش کن و از جانت بگذر، زیرا هر چه که در اینجا دیدی، خوب یا بد، تنها یک تجربه است.

هوش مصنوعی: بسیار زحمت کشیدی و تلاش کردی تا به این صورت رسیدی که خود ابلیس است و در نفرت تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: چه خوب است که ابلیس در اینجا مهارت دارد، زیرا در اینجا حقیقتاً تدبیر و دانایی به کار می‌رود.

هوش مصنوعی: فرد با شجاعت و خودخواهی از نزدیک شدن به مشکلات یا نفرین‌ها دوری می‌کند و از آن‌ها فاصله می‌گیرد. کسی که بتواند به راحتی از این مسائل عبور کند، واقعاً شایسته تحسین است.

هوش مصنوعی: اگرچه در فاصله‌ی دوری از من است، اما با این حال او را نفرین می‌کنم، زیرا کینه‌ی او در درونش وجود دارد.

هوش مصنوعی: ابلیس دانش فراوانی دارد و به خاطر دلی پر از نیرنگ، ماهرانه خود را به شکل‌های مختلف نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: از اصل او که به اینجا رسیده است، همه چیزهای خوب و کامل در اینجا آشکار شده‌اند.

هوش مصنوعی: در آن دوری از معشوق، عشق به گونه‌ای بود که جان را زنده می‌کرد و عشق به حقیقت هم روح را جان می‌بخشید.