هوش مصنوعی: به اندازه‌ی خودت به من نگاه کن، پدر گفت: ای پسر، تو بالاخره چه بر سرت آمده است؟

هوش مصنوعی: مرا در این مکان تنها مگذار، زیرا که خانه و آرامش واقعی من را در نظرم دیده‌ام.

هوش مصنوعی: در این دریای خوشبختی، راهی را مشاهده کردم و در عمق دل، دانایی را یافتم.

هوش مصنوعی: من کودک نیستم که ندانم؛ چون به خاطر حق، عشق زیادی در دل دارم و با این عشق برای هر کاری آمادگی دارم.

هوش مصنوعی: چرا تو به ما خیانت می‌کنی در حالی که نمی‌دانی چه تأثیری بر ما می‌گذارد؟ و اگر هم بدانیم، پدر تو به شدت در شگفتی می‌ماند.

هوش مصنوعی: من در چشم دریا به‌وضوح دیده می‌شوم، زیرا یک بار جوهر دریا را تقدیم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در کشتی من تعداد دریاها را ببین که در عین حال گل من، دریا به حساب می‌آید.

هوش مصنوعی: من از همه چیز فانی و نابود شدم، حتی از خودم هم عبور کردم. از وجود و هستی جان و بدن نیز گذشته‌ام.

هوش مصنوعی: از میان همه چیزها، من از قید و بندها آزاد هستم و خداوند به من دانایی و حکمت در این دریا عطا کرده است.

هوش مصنوعی: از حق و حقیقت برخودار شده، دیدم که پدرم در دنیای وسیع او عظمت و ارجمندی را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: پدرم مانند خودم برایم راهنماست و عقلم از تمام عقل‌ها بیشتر است.

هوش مصنوعی: تو پدر من هستی و برای من بسیار عزیز و محترمی، اما ای کاش می‌دانستی که حقیقت واقعی من در اینجا مشخص نیست و ممکن است فراتر از آن‌چه فکر می‌کنی، باشد.

هوش مصنوعی: تو دریا را دیده‌ام و من به صورت و حضور یکتای معشوق رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: در این دریا مانند یک فرد منحصر به فرد شدم و فقط چیزهای اساسی و واقعی را مشاهده کردم، نه چیزهای غیرضروری.

هوش مصنوعی: در این دریا، بدن انسان مانند کشتی‌ای است که باید به آن نگاه کرد و درک کرد.

هوش مصنوعی: در این دریا که در کنار ماست، جان و زندگی مانند الماس و گوهر موجود است و این نعمت‌ها به راحتی و بدون هزینه در دسترس هستند.

هوش مصنوعی: یک دید جدید برایم به وجود آمد که در آن، جزئیات را کنار گذاشتم و تمامیت را درک کردم.

هوش مصنوعی: در ابتدا به نظر می‌رسید که او به طور واضح و روشن در محبت و عشق جستجو می‌کند.

هوش مصنوعی: پدر فکر می‌کرد که این حالت دیوانگی است، اما نمی‌دانست که چه کسی او را راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: از پسر بترسید! او می‌گوید که بدن زن در این مکان جا نمی‌شود، و من هم در این شرایط جا نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: کجا دیوانگی را به دست آوردی که فکر می‌کنی به حقیقت رسیده‌ای؟

هوش مصنوعی: اگر تو سکوت نکنی، من تو را به سمت دریا می‌اندازم.

هوش مصنوعی: عقل را از تو گرفتم، حالا بی‌خیال، تو را به دریا می‌اندازم.

هوش مصنوعی: تو در این مدت در پیش من از حدود شرع فراتر رفته‌ای و به نوعی جدید زاده‌ای.

هوش مصنوعی: آیا تو حقیقت را به دیگران می‌فروشی یا دیوانه‌ای که هیچ کس از وضعیت تو خبر ندارد؟

هوش مصنوعی: ای پدر، حقیقت را از مسیر دیگری بشناس و بدان که دلت از اینجا بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: اگر تو در اینجا از حال خود بی‌خبری، بدان که مانند کسی هستی که در کشتی نشسته و در میانه دریا قرار دارد.

هوش مصنوعی: اینجا جایی است شگفت‌انگیز، مانند دریا که عقل و خرد انسان‌های عاقل را به حیرت و گیجی می‌اندازد.

هوش مصنوعی: این جا جای شگفتی است در حالی که هم ترس و هم امید در دل دارم. بجا است اگر در این مکان کمتر به خود مغرور شوم.

هوش مصنوعی: واقعیت را بگو و خود را به وضوح نشان بده، اما در درون خود راز و رازداری داشته باش.

هوش مصنوعی: عقل را همیشه در نظر داشته باش و همواره جان و دل خود را با خودت نگه‌دار.

هوش مصنوعی: به خاطر عقل و درک خودت کارها را پیش ببر، نه به واسطه روایت‌ها و نقل‌هایی که از دیگران می‌شنوی؛ چرا که اینها تنها گفتارند و از فهم عاقلانه ناشی نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: تمام کارهای دنیا نتیجه‌ی قدرت فکر و عقل انسان است. در این مکان که پر از خطر است، هیچ جایی برای دروغ و نقل قول وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تو هستی دل و جان من، و من راهنمای تو هستم. پس از این گونه حرف‌ها نزن.