هوش مصنوعی: خداوند بی‌دلیل در حق خود را پاک و بی‌نقص نشان داد و به یکتا بودن خود اشاره کرد.

هوش مصنوعی: خداوند در آن زمان به وجود آمد و از دیدگان پنهان شد، و حقیقتی که مورد پرستش است، نمایان گردید.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که خدای ربّ، در خود و در عمق وجودش، با یقین به مشاهده‌ای رسیده است. او در این مکان، هم اولین و هم آخرین را درک کرده است.

هوش مصنوعی: خداوند در وجود خویش تجلی کرده و از حقیقت خود سخن گفته و در لایه‌های مختلف هستی گام نهاده است.

هوش مصنوعی: خداوند خود را در وجود حق آشکار کرد و عشق به وضوح نمایان شد و صورت ظاهری را از میان برداشت.

هوش مصنوعی: اگر خدا در دل انسان نباشد، هیچ چیز از او نمایان نیست و همه چیز در اصل وجود ندارد.

هوش مصنوعی: خداوند که خود از ذات خویش سخن می‌گوید، در این دنیا به وضوح نمایش داده شده و به شکل‌های مختلف تجلی یافته است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در این کار راز و دانش داشته باشد، در نهایت به سرنوشت بدی دچار خواهد شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که راز و اسرار زندگی را بشناسد، خود را با احترام و وقار بالا می‌برد، اما در نهایت به سرنوشتی دچار نمی‌شود که سردرگم بماند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به حقیقت و عمق وجود خود آگاه باشد، زندگی واقعی را درک کرده است؛ اما این موضوع برای من هنوز پنهان است.

هوش مصنوعی: منصور وقتی دید که مریدش به یقین به کشتن خود فکر می‌کند، متوجه شد که او در این زمینه از خود او پیشی گرفته است.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که وقتی منصور عطّار بخواهد سلیقه یا نظری خاص را به سرعت مورد بررسی قرار دهد، باید بی‌درنگ اقدام کند و نتیجه‌گیری نماید. به نوعی به عجله و شتاب در اتخاذ تصمیمات اشاره دارد.

هوش مصنوعی: اگر از وجود خود فاصله بگیری، به‌زودی در پایان کار، به خداوند خویش خواهی رسید.

هوش مصنوعی: پس از اینکه جواهر وجود به کلام آمد، از هر چشمی به جای اشک، خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: او در اینجا از تجربیاتش سخن می‌گوید و به این نکته اشاره می‌کند که با کنار زدن مانع‌های خود، حقیقت وجودی‌اش را بهتر می‌شناسد و درک می‌کند.

هوش مصنوعی: شترنامه به روشی روشن و مستقیم از عشق و علاقه‌ی یار خود صحبت می‌کند و رازهایی را از حقیقت منصور بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: منصور عطّار در حال حاضر در اوج خود قرار دارد، بنابراین درک کن که عشق او به چه اندازه قوی است و او را به بالاترین مقام رسانده است.

هوش مصنوعی: منصور را دید و متوجه شد که نامه‌ای درباره او نوشته شده و این نامه به شهرت رسیده است.

هوش مصنوعی: منصور مشخص بود و همه جا حضور داشت، هنگامی که او به کشتن خود نگریست، جاودانگی را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: منصور در میان مردم حضور داشت و تمامی رازهای پنهانی را بیان کرد.

هوش مصنوعی: منصور در آشکارا شناخته شده بود و اعلام کرد که "من حق هستم" و در میان این سخن، راز مطلق را بیان کرد.

هوش مصنوعی: منصور در برابر عشق، خود را فراموش کرد و به فنا رفت. او دید که شرایط عشق، او را شایسته چنین تجربه‌ای کرده است.

هوش مصنوعی: منصور به وضوح در مقام و عظمتش نمایان بود و در آن مکان، کمال و تکامل او به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: منصور به وضوح نمایان بود و از عشق جانش را فدای آن کرد. بدون شک او به خاطر عشق، فداکاری بزرگی انجام داد.

هوش مصنوعی: منصور در برابر چشمانش به خداوند نگریست و از سرنوشت خود آگاه شد که باید به دست خویش به قتل برسد.

هوش مصنوعی: منصور در اینجا به وضوح نمایان است و ماهیت واقعی او از درون این ذرات مشخص شده است.

هوش مصنوعی: منصور به وضوح در درک حقیقت وجود داشت و فقط به نوشتن کتاب‌ها پرداخت، همه چیز را صرفاً برای دیدن معشوق خود فدا کرد.

هوش مصنوعی: منصور واضح و مشخص بود و به واسطه‌ی وجود خداوند، به نوعی در جاودانگی قرار گرفت، به طوری که از دید انبیا پنهان شد.

هوش مصنوعی: در میان اجزا و کلیت، فردی را بنگر که در درون خود به حقیقتی بزرگ‌تر دست یافته و به یقین رسیده است.

هوش مصنوعی: از منبع حقیقت، چون به وصالی رسیدی، باید از آرزوها و خواسته‌های خود دست بکشی و فقط به اتصال به حقیقت توجه کنی.

هوش مصنوعی: به دلیل پیوند عمیق با معشوق، وجود او در جهانی غیرمادی کاملاً آشکار و نمایان شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که عشق را گاهی بشناسد، مانند من در برابر آن به مثل موم در آفتاب نرم و ذوب می‌شود.

هوش مصنوعی: من به حقیقتی چون خورشید نگریسته‌ام و از محبوب خود رازی را شنیده‌ام.

هوش مصنوعی: من مانند ذره‌ای که به فنا رفته‌ام، اما مانند خورشیدی که از آن جدا نشده‌ایم، در عشق جاودانه‌ام باقی مانده‌ام.

هوش مصنوعی: در اینجا چیزی را که همیشه و برای همیشه وجود دارد، مشاهده کردم و از طرف خداوند به خواسته‌هایم دست یافتم.

هوش مصنوعی: از جان خود گذشتم و به محبوب رسیدم، تمام وجودم را نادیده گرفتم و از خودم پنهان شدم.

هوش مصنوعی: حقیقت در این است که فراتر از خودمان فکر کنیم، خود را کنار بگذاریم و به درون خود توجه کنیم.

هوش مصنوعی: حقیقت در این است که معشوق دوباره خود را به نمایش گذاشت و این نمایش، خود راز دیدار اوست.

هوش مصنوعی: حقیقت چیست جز از بین رفتن آنچه در دنیا ظاهر می‌شود، در حالی که جاودانگی از آن چیزی است که به طور واقعی وجود دارد.

هوش مصنوعی: از خودت دور نشو و به دیگران وابسته نکن که تا زمانی که تو خودت رهبری را به عهده نداری، نمی‌توانی به دیگران فرماندهی کنی.

هوش مصنوعی: به خودت توجه کن و به جانت اهمیت بده. از غبار دنیا و مشکلات زندگی دوری کن و آن‌ها را از خود دور کن.

هوش مصنوعی: به خودت بپرداز و مانند عطّار نباش که فقط در جستجوی رازها و معانی عمیق باشد. باید درک کنی که برای رسیدن به مقام‌های بالا و درک اصول زندگی، باید کارهای درست را انجام دهی و به خودت بیندیشی.

هوش مصنوعی: به خودت توجه کن و از وجودت غافل نشو، همچنان که مجوس (گبران) به پرستش بت‌ها مشغولند.

هوش مصنوعی: برای درک واقعیت، لازم است که از خود فاصله بگیری و نگرش متفاوتی داشته باشی. تنها در این صورت می‌توانی خوبی‌ها و بدی‌ها را به درستی ببینی.

هوش مصنوعی: به دور خود نگرد تا اسرار را بشناسی و ذات واقعی اشیاء را دوباره پیدا کنی.

هوش مصنوعی: سر خود را امروز به دور نچرخان و چهره‌ات را از من برمگردان، زیرا اگر چنین کنی، هرگز دیدار معشوق را نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: خود را دور نکن مانند منصور، که به خاطر او، جهان حقیقت شناخته شده است.