هوش مصنوعی: من به دنبال نشانه‌ها و نشانه‌هایی بودم که با کمک آن‌ها بتوانم رازهای عمیق و پنهان را درک کنم.

هوش مصنوعی: سال‌ها به این فکر بودم و تجربه‌های زیادی را دربارهٔ حال و احوال خودم بررسی کردم.

هوش مصنوعی: بسیار سال‌ها در دل خود طلب کردم که شاید بتوانم از چشمان دیگران حال و احوال خود را دریابم.

هوش مصنوعی: مدت زیادی در دل خود سفر کردم و در نهایت به این نتیجه رسیدم که حقیقت وجودم در این جام نهفته است.

هوش مصنوعی: در دل خود، رازی را مشاهده کردم و دو آئینه را در آنجا دیدم که نمایان شدند.

هوش مصنوعی: در حالی که به هر دو طرف نگاه می‌کردم، ناگهان جواهری را دیدم که در حال حاضر در آنجا بود.

هوش مصنوعی: در آنسوی آئینه، گوهر میان دو طرف کاملاً نمایان بود.

هوش مصنوعی: در درون هر فردی یک حقیقت یا ذات خاص وجود دارد، که این ذات در دو آئینه به یک شکل و یکسان منعکس می‌شود.

هوش مصنوعی: یک جوهر نیکو از دریای یگانگی، که در این مکان به خاطر دوری و فاصله آمده است.

هوش مصنوعی: زمانی که آن جوهر را دیدم، مانند قطره‌ای در دریا ناپدید شدم.

هوش مصنوعی: من در آن نگاه، سیرتی را یافتم که به نظرش وجود نداشت و آن را به حساب عدم گذاشتم.

هوش مصنوعی: از دور، چیزی شبیه آب دیدم و به خاطر تشنگی‌ام خیلی شاد شدم. ولی وقتی به آنجا رسیدم، متوجه شدم که فقط سراب است و آبی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: کسی را دیدم که در اینجا، روح و دل او مانند دو نور درخشان بودند و دلش به اندازه هفت ستاره، روشن و تابناک بود.

هوش مصنوعی: یک حقیقتی وجود دارد که از ابتدا تا انتها در وجود ما هست.

هوش مصنوعی: یک جوهر از دریا به دست آمده است که وجود همه چیز را در خودش دارد و در حال تکاپو و جنب و جوش است.

هوش مصنوعی: به یک چیز ارزشمند و بنیادی دقت کن که از بودن خود در پنهانی و ناپیدا نشأت می‌گیرد.