هوش مصنوعی: جُنید به او گفت: ای خورشید، حقیقت در جهان موجود است و این دنیا مانند یک قوس و قزح است.

هوش مصنوعی: او چنین می‌گوید که در دلش افکاری دارد و من او را از دیدن دوست واقعی‌اش می‌شناسم.

هوش مصنوعی: او از رازهای عمیق حقیقت آگاه است و بدون توجه به شرایط طبیعی خود، درباره آن صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: او به خاطر دیدن معشوق، از حقیقت سخن می‌گوید و معنی عمیق‌تری را درک کرده است.

هوش مصنوعی: او همواره از حقیقت سخن می‌گوید و در هر لحظه به صراحت می‌گوید که اینجا مکان تبارک و رازین است.

هوش مصنوعی: امروز حق را به زبان می‌آورد و ما نیز با اطمینان صحبت کردیم که زیباست.

هوش مصنوعی: اینجا انسانی وجود دارد که ظاهری دارد، اما همه وجود او بر پایه انسانیت و تعاملات انسانی استوار است.

هوش مصنوعی: اما در دلش یک راز وجود دارد و در اینجا کمال پادشاهی است.

هوش مصنوعی: چشم ظاهر او واضح و روشن است، پس باطنش نیز همانند راز محبوب است.

هوش مصنوعی: اینجا افرادی وجود دارند که به حقیقت مشغول هستند، اما راز آن حقیقت را نمی‌دانند.

هوش مصنوعی: ناشناسان واقعیت‌ها را نمی‌دانند و فقط به ظواهر و امور سطحی تکیه می‌کنند، در حالی که عمیق‌ترین حقیقت‌ها در دست حکیمان و دانایان است.

هوش مصنوعی: به من نگاه کن، ببین که دشمن من اینجا چقدر بزرگ است. در اینجا جهانی پر از صدا و هیاهو وجود دارد.

هوش مصنوعی: نه دشمن و نه دوست هیچکدام نمی‌توانند درون واقعی انسان را ببینند؛ آنچه مهم است باطن و حقیقت فرد است و نه ظواهر بیرونی‌اش.

هوش مصنوعی: هرگز نباید در پنهان بمانی؛ به همین خاطر به تو گفتم که درست بفهمی و به عمق موضوع پی ببری.

هوش مصنوعی: این جا اصل و حقیقت کار به فکر و اندیشه بستگی دارد، زیرا این خالق و آفریدگار، اندیشه‌ای عالی و زیبا دارد.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره دارد به این که در درون و نفس انسان، حقیقت و واقعیت وجود دارد، اما در دنیای بیرونی، آن حقیقت به حالت سکوت و عدم نمایان است. به عبارتی، ممکن است در عمق وجود ما درک عمیقی از حقیقت وجود داشته باشد، اما در ظاهر زندگی و شرایط اطراف، این حقیقت دیده نمی‌شود و به شکل خاموشی باقی مانده است.

هوش مصنوعی: او می‌داند که من اکنون چه می‌گویم، اما در این گفتار، من دنبال چه چیزی هستم.

هوش مصنوعی: ما هم باید با او همدل و همراه باشیم و از سر و مزایای او بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: در این لحظه چه باید کرد؟ یار به تمام معنا فقط ظاهری است و دیگران چگونگی صورت او را می‌بینند.

هوش مصنوعی: دنیا پر از صدا و گفت‌وگو است و هزاران نفر در این موضوع هم‌صدا و هماهنگ هستند.

هوش مصنوعی: مردم عادی نظر دادند و ناگهان فریادی بلند کردند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که در طول هزار و چهارصد فتوا، رازهای مرا به من گفتند و این موضوع به خوبی در این مکان روشن شد.

هوش مصنوعی: سه روز است که می‌خواهم تمام وجودم و نتیجه‌ام را بشناسانم، آخوند، این روزها به مانند قیامت برای من است.

هوش مصنوعی: تمام سالکان راه و سلوک به اینجا می‌رسند و می‌گویند که اینجا جایی است که مقصود و هدف آنها تحقق یافته است.

هوش مصنوعی: باید او را در اینجا بگذاری تا ببینیم آیا می‌تواند ایستادگی کند یا نه.

هوش مصنوعی: باید پیش از کشتن، به خاطر آتش عشق بسوزم، تا بتوانم دوباره به سوی او بازگردم.

هوش مصنوعی: هرگز به خود نمی‌گوید که چرا این بار به خاطر او این کار را کردند.

هوش مصنوعی: من طبق نظر آن‌ها عمل کردم و از این رو با صداقت این کار را انجام دادم.

هوش مصنوعی: تو شک نکن که حال رندان چه طور است و می‌دانی که هنگام شنیدن راز او، به اینجا آمده‌ای.

هوش مصنوعی: من از اینکه چنین حرفی را بزنم جلوگیری کرده‌ام، تا این گفت‌وگو به زودی تمام شود.

هوش مصنوعی: شنیده‌ای که مردم به طور کلی درباره نعمت‌های خداوند صحبت می‌کنند و می‌گویند این نعمت‌ها هم برای خاص‌ها و هم برای عامه مردم است.

هوش مصنوعی: باید او را برای نشان دادن به دیگران اعدام کرد.

هوش مصنوعی: حالا که از حقیقت باخبر شدی و به رازها آگاهی، بگو چیزی که بتوانی با آن ارتباط برقرار کنی.

هوش مصنوعی: من از اینکه مردم عادی درباره‌ام قضاوت کنند می‌ترسم، به دلیل اینکه در چهره‌ام نشانه‌های نگرانی و وسواس دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: اینان در اینجا نادان و ناآگاهند و درک صحیحی از حقیقت ندارند.

هوش مصنوعی: به گمانم اینجا کسی است که عشقش را نشان داده و حالا خودش آشکار شده است.

هوش مصنوعی: واقعیت این است که وقتی کسی به محبوب یا یار خود نگاه می‌کند، به این شکل او را درک می‌کند و از وجود او لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: دمی از حقیقت به وجود آمده و راز مطلق از آن دم آشکار می‌شود. در آن لحظه، حق به طور کامل نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: او از همان روز اول گفت که من حقیقت هستم و مردم عادی در اینجا متوقف شده‌اند و به بیراهه رفته‌اند.

هوش مصنوعی: او گفت که من حقیقتی از حق هستم و آن‌ها نیز این حقیقت را شنیدند و آن را به وضوح در اینجا مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: عوام از او چگونه می‌توانند اسرار را بیابند، اما ما اکنون از آن اسرار باخبر هستیم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم او را از بین ببرم، برای این کار نیاز به صبر و استقامت دارم.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی، اما من نمی‌دانم راز این مرد چیست که با تو در مشکل و درد شریک بوده است.

هوش مصنوعی: شما در اینجا به کسی اشاره می‌کنید که دردی را تجربه کرده و شما هم به نوعی او را درک می‌کنید، زیرا خودتان هم در شرایط مشابهی قرار دارید.

هوش مصنوعی: از او بپرس که رازدار و رازدان است و می‌تواند به تو بگوید که چه چیزی تازه و چه چیزی تکراری است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در دل داری و می‌خواهی، درخواست کن تا به آرزویت برسی، ای پیشوای جهانیان.

هوش مصنوعی: امروز کار خود را به پایان برسان، زیرا این کار به تو در دنیا اعتبار و نامی خواهد بخشید.

هوش مصنوعی: کار را به پایان برسان و همه چیز را تمام کن، چون می‌دانی که در یقین با حقیقت چیزهای زیادی وجود دارد.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که تمام حقیقت در نام او نهفته است و این نام «عیدالسلامت» است، که به معنای شادابی و سلامت است.

هوش مصنوعی: وقتی حقیقت را در ابتدا دید، کمی زمان گذشت تا او به آن خوشبین شود و آرامش پیدا کند.

هوش مصنوعی: ببینید چه سخنانی را در اینجا می‌گوید، که او به سرای حق اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: از پیر خود سوال کردم که راز من چیست و او به من از این دنیای پرخبر سخن گفت.

هوش مصنوعی: بشنو که جنید چه می‌گوید و مانند دیگران، کم حرف بزن و ساکت باش.

هوش مصنوعی: او را به اینجا آورده‌ام تا ببیند که چگونه همه چیز را در این مکان خواهد چشید و از آن بهره‌مند خواهد شد.

هوش مصنوعی: در دنیای عاشقان، حقیقت دارای رمز و رازی است که آنها را به یکدیگر مرتبط می‌سازد و از دیگران متمایز می‌کند.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به شخصیت خاصی اشاره می‌کند و می‌گوید که هیچ‌کس مانند او نیست. او از جنید، یکی از معروف‌ترین صوفیان و عارفان، خواسته می‌شود که به کسی دیگر نگاه نکند و توجهش تنها به این شخص باشد، زیرا او ویژگی‌ها و فضایل ویژه‌ای دارد. به نوعی، این بیت نشان‌دهنده اهمیت و برتری این فرد در نظر شاعر است.