هوش مصنوعی: منصور در آن زمان خندید و گفت که نمی‌توانی به طور کامل خورشید را پنهان کنی.

هوش مصنوعی: من شبیه خورشید هستم و تو ذراتی از منی، جایی که در این نشانه‌ها وجود داریم.

هوش مصنوعی: من باید در این کشتی باشم و در دریا، رازهایم را در این لحظه فاش کنم.

هوش مصنوعی: مناسب است که اکنون در این دریا به شما نزدیک باشم و خود را در این دریا غرق کنم.

هوش مصنوعی: شما بیهوده در اینجا صحبت کردید، من تو را از این وضعیت رها کردم، ای جام مستی.

هوش مصنوعی: امشب می‌توانم به تو عشق بورزم و آن‌قدر در وجود تو غرق شوم که در اسرارت باقی بمانم.

هوش مصنوعی: اگر شیخ در اینجا حضور داشت، مطمئناً تو نیز مانند منصور خودت را به او نشان می‌دادی.

هوش مصنوعی: ای شیخ، من به یقین از کسانی هستم که به حقایق دست یافته‌ام و نه مانند این افراد نادان و فراموشکار.

هوش مصنوعی: اکنون باید بی‌درنگ حرکت کنیم ای شیخ، تا زمانی که به سمت بغداد با هم برسیم.

هوش مصنوعی: من ارتباطی دارم که تو می‌دانی، ای شیخ، به بغداد برو و سپس آن راز پنهانی را بگو.

هوش مصنوعی: هنگامی که تو منصور را ببینی، آن لحظه را با چشمان خود مشاهده خواهی کرد که شیخ در آنجا حضور دارد.

هوش مصنوعی: شوریدهٔ مست به طور ناگهانی از جا برخاست و در درون خود به طور محکم و با قوتی درونش را سر و سامان داد.

هوش مصنوعی: او به کنار کشتی رسید و گفت: "ای شیخ، حالا مشخص است که من چه جایگاهی دارم."

هوش مصنوعی: من به وضوح نمایان هستم تا تو بدانی که حالا من هستم و تنها تو در این لحظه باقی خواهی ماند.

هوش مصنوعی: اکنون می‌خواهم به دیدار محبوب بروم، در عمق و ژرفای توحید او.

هوش مصنوعی: در دل این دنیای گسترده و پر از معنا، من به深ایی می‌روم و در آن پنهان می‌شوم. آن کسی که ثابت و پایدار است، ماندگاری خواهد یافت.

هوش مصنوعی: اکنون که من می‌خواهم این نکته را بگویم، تو به عنوان کارشناس و رهبر، به دقت به صحبت‌های من گوش بده.

هوش مصنوعی: در روزی که من تو را از شیراز نزد خود خواهم داشت، ای کسی که رازها را می‌دانی.

هوش مصنوعی: زمانی که به ما می‌آیی و رازهایی را کشف می‌کنی، می‌طلبی که مدتی با ما بمانی و همراهی کنی.

هوش مصنوعی: اکنون ای شیخ، در اینجا افرادی نادان و بی‌خبر هستند که چگونه می‌توانند به رازهای ما پی ببرند.

هوش مصنوعی: حال ای شیخ، این افراد عاقل هستند و چگونه ممکن است که اسرار ما اینجا را بدانند؟

هوش مصنوعی: برای حفظ احترام و بزرگی تو، من در این گفتگوها همچنان ایستاده‌ام.

هوش مصنوعی: من صبر دارم و در حال حاضر اسمم را به عنوان صبور می‌بینم.

هوش مصنوعی: صبوری و استقامت منصور به خاطر نورانی بودن و پرتوهایی که همیشه او را احاطه کرده بود، به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: در تمام دنیا با صبوری رفتار می‌کنم و در میان سالکان، فقط یک جمله خاص را بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: من صبوری می‌کنم بدون در نظر گرفتن زمان در این عالم، زیرا همه‌ی وجودم به معنای واقعی خودم است.

هوش مصنوعی: اکنون وجود من به عشق جانم پیوسته و از راز عشق بهره‌مند شده است.

هوش مصنوعی: اکنون که از رازهای وجود خود آگاه شده‌ام، در لحظه‌ به لحظه زندگی می‌توانم بر سرنوشت و رفتار خود تأثیر بگذارم.

هوش مصنوعی: اکنون محبوب من، که از وجودش آگاه هستم، مانند خورشیدی است که ذات ما را روشن کرده و همیشه درخشان باقی مانده است.

هوش مصنوعی: هم‌اکنون که محبوب ما در قلبمان حاضر است، مانند خورشید روشنی‌بخش زندگی‌مان است.

هوش مصنوعی: اکنون که محبوب می‌گوید از من، یک معنا بگویم، بگذار پاسخ دهم.

هوش مصنوعی: امشب به راز ما نگاه کن، مطمئن باش که درون وجود و احساسات تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این شب، هرچه را که می‌گویم به یاد بسپارید؛ زیرا می‌خواهم شما را از چیزهایی در شهر بغداد آگاه کنم.

هوش مصنوعی: حقیقت را در نظر داشته باش و به فروع و جزئیات شرع کمتر اهمیت بده. تنها به اصل حقیقت و پایه‌های دین توجه کن و از مسائل فرعی چشم‌پوشی کن.

هوش مصنوعی: وقتی از ظاهر و شکل‌ها عبور کنی، دیگر نیازی به پرداخت بهایی نیست، چرا که حقیقت روشن و یکپارچه مانند خورشید است و درخشش آن واضح و نمایان است.

هوش مصنوعی: تو در اینجا تمرینات سختی را گذرانده‌ای و چون من، هم صحبت دیگری نداشتی.

هوش مصنوعی: من از عشق تو با جانم سخن گفتم و رازهای شریعت را در حضور تو آشکار کردم.

هوش مصنوعی: در این مضمون می‌گویم که باید با دقت و تأمل به مسائل نگاه کنی و از حرف‌ها و افکار ناامیدکننده دلخور نشوی.

هوش مصنوعی: تو، ای شیخ، همه چیز را از من گرفته‌ای و جان تو نیز به خاطر این معنا در اینجا ناراحت نباش.

هوش مصنوعی: تو اکنون مانند منصور به روشنی در درستی و حقیقت هستی، ولی هنوز مانند دیگران به چیزهای بی‌ارزش و پوچ وابسته‌ای.

هوش مصنوعی: ای شیخ اکبر، تو همچون دیگران نیستی؛ تو هم رهبر دین هستی و هم بزرگتر از آن‌ها.

هوش مصنوعی: اکنون تو سرآمد رهروانی هستی که به جستجوی حقیقت می‌پردازند و همچنین برترینِ آنها در نزد خداوند هستی.

هوش مصنوعی: رسیدن به حال و هوای کسانی که به حقیقت نزدیک شده‌اند، بهترین راه برای کشف رازهای زندگی و دلتنگی وطن، در فضایی آرام مثل شیراز است.

هوش مصنوعی: اکنون متوجه شده‌ای که تمامی حقایق و معانی این سخنان به نوعی به منصور مربوط می‌شود و او در این زمینه آزاد و معذور است.

هوش مصنوعی: نگاهی به درون خود بینداز و متوجه شو که حقیقت وجودت چیست. دل و جانت را از اسرار ما آگاه کن.

هوش مصنوعی: اکنون که تو در کنارم هستی، من نیز به عنوان همراه و دوست تو، به رازها و اسرار تو آشنا هستم.

هوش مصنوعی: من تو را با زحمت و تلاش‌های خود شناختم و این شناخت باعث شد که من تو را مورد رحمت و هدایت قرار دهم.

هوش مصنوعی: اکنون که من به درک و فهم عمیق از سلوک معنوی رسیدم، به خوبی به مفهوم واقعی آن آگاه شده‌ام.

هوش مصنوعی: من تو را در این مکان بخشیدم و تمام ویژگی‌های برجسته خود را به تو عطا کردم تا به درجات بالاتری برسی.

هوش مصنوعی: مقاماتی که امروز به دست می‌آوری، در کجا به چشم خود چرخ خوشبختی را خواهی دید؟

هوش مصنوعی: زمانی که تو به مقام پادشاهی دست یافته‌ای، دیگر کسی وجود ندارد که در عالم راز و اسرار مانند تو دیده شود.

هوش مصنوعی: هیچ چشمی به جز تو نمی‌تواند در نهایت، مانند تو یقین و یقین‌داری را ببیند. ای قطب نمایان، تو یگانه‌ای.

هوش مصنوعی: تو در مرکز عالم هستی و پادشاه عاشقان هستی که صدای تو در سراسر جهان پیچیده است.

هوش مصنوعی: تو مرکز و محور تمام موجودات هستی و در این لحظه در مقام و موقعیت خود در عالم وجود قرار داری.

هوش مصنوعی: تو به خوبی می‌دانی که محبوبت کیست و کسی که غم‌های تو را تسکین می‌دهد، چه کسی است.

هوش مصنوعی: وقتی که من غمگساری داشتم، تا این لحظه در کنارم بودی. اکنون می‌خواهم از پنهان بیرون بیایم.

هوش مصنوعی: اکنون می‌خواهم پشت پرده را کنار بزنم و به درگاه تو بیایم. چون تو در پس پرده نشسته‌ای، اکنون با تو ملاقات می‌کنم.

هوش مصنوعی: اکنون من از محدودیت‌­ها و پرده­‌های پنهانی خسته‌ام، زیرا در اینجا معتقدم که دانش و معرفت عمیق‌تری دارم.

هوش مصنوعی: این پرده‌ای که می‌دیدم، اکنون پاره شده و به همین دلیل، سرنوشتم اینگونه رقم خورده است.

هوش مصنوعی: اکنون ای شیخ، در حالی که به حقیقت نزدیک هستی، مانند مردان نیکو کردار، پیش‌بینی کن و به آینده بنگر.

هوش مصنوعی: لحظه‌ای بدون یاد ما نباش، زیرا برای اینکه واقعاً مرد باشی، باید در اینجا حضور داشته باشی و نه به شیوه‌ی زنانه.

هوش مصنوعی: ما از اساس و در ذات خود به دوستی گرایش داریم و به نوعی در کنار هم در یک فضای مشترک و دوستانه زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ما در اصل وجود، بخشی از کل هستیم و اکنون نیز در ذات خودمان، مادر و منبع تمامی ذرات هستیم.

هوش مصنوعی: در اینجا ما واقعاً وجود داریم و تو از حقیقت آگاهی داری، مانند دانایی که شیخ می‌نامند.

هوش مصنوعی: تو اکنون هستی و من هم در هر مکانی که تو باشی، می‌خواهم با تو همراه باشم.

هوش مصنوعی: به روزی که می‌دانی باید به من وفادار بمانی، از رها کردنم خودداری کن و تا جایی که می‌توانی، از آسیب رساندن به من پرهیز کن.

هوش مصنوعی: لطفاً قدمی به سوی بغداد بردار و به من نگاه کن؛ تو را در کوچه‌های بغداد می‌بینم.

هوش مصنوعی: قدرت واقعی دوستی به خاطر محبتی است که در آن نهفته است و در غیر این صورت، همه چیز را به وضوح مشاهده می‌کنیم.

هوش مصنوعی: اکنون به حقیقت مطمئن هستی، پس من را در اینجا رها نکن و ضایع مکن ای شیخ خردمند.

هوش مصنوعی: من مدام تأکید می‌کنم که تو تمام حقیقت هستی در وجود انسان.

هوش مصنوعی: چه بگویم از تو و صفاتت، تو بزرگ‌تر از آنی که بتوان برایت توصیف کرد، تو حقیقت جان و زندگی هستی.

هوش مصنوعی: دوست من، واقعیت اصلی این است که من می‌خواهم در میان بزرگان و سرداران قرار بگیرم.

هوش مصنوعی: تو تجسم زیبایی و نشانه‌ای از تقوا هستی که نام تو به سمت دنیا می‌تابد.

هوش مصنوعی: حقیقت زندگی پس از مرگ بر اساس رفتار و عمل تو شکل می‌گیرد؛ یعنی این که تو باید در راه قربانی کردن خود و خدمت به دیگران تلاش کنی.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که من به خاطر محبت و نزدیکی به تو، حتی بهترین چیزهایم را فدای تو می‌کنم، به همین دلایل برای من اهمیت ندارد که چه بهایی باید بپردازم. زیرا عشق و ارادت به تو برایم مهم‌تر از هر چیز دیگری است.

هوش مصنوعی: من برای تو آماده‌ام تا جان خود را فدای راهت کنم و حتی به سلامتی خودم فکر نمی‌کنم. به خاطر تو عذرخواهی می‌کنم.

هوش مصنوعی: من اکنون در راه بغداد هستم، پس خداحافظی می‌کنم و تو هم مرا به یاد داشته باش.

هوش مصنوعی: او این حرف را گفت و سپس به دریا رفت و در میان امواج طوفانی دریا فرو رفت.

هوش مصنوعی: عجب! در امواج دریا چه غوغایی به پا شده است و کشتی ما در میان این امواج به طرز شگفت‌انگیزی در حرکت است.

هوش مصنوعی: همه کسانی که دور و بر ما هستند به سرعت به سمت ما آمدند و همگی سعی کردند که دلیل و عذری برای خود بیاورند.

هوش مصنوعی: ای شیخ، در این دنیا، آخرین دعای ما این است که هیچ‌کس جز تو، راهنمایی برای ما نیست.

هوش مصنوعی: این شب چه رازی در دل دارد که خاکستری که بر سر است، در این دیدار خاص احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: چنان هیجانی در دریا ایجاد شده که گویی کشتی به عمق آب‌ها فرو رفته است.

هوش مصنوعی: کدام فرد بزرگ و ارزشمند است و از کجا آمده و این اراده‌اش به کجا می‌رسد؟

هوش مصنوعی: در این لحظه که راز خدا را مشاهده کردم، به دانای همه‌ی رازها گفتم.

هوش مصنوعی: تو به تمامی رازهای زندگی آگاه هستی و می‌توانی ما را از مشکلات سخت نجات دهی.

هوش مصنوعی: آزاد کردن و نجات دادن دیگران، کار هر کسی نیست و تنها خود آن فرد می‌داند که چه ویژگی‌هایی دارد.

هوش مصنوعی: تو در حالی که هیچ حالت و سر و شکلی نداری، اما خوب می‌دانی که راز این ملت را برای این بنده‌ات حفظ کن و زبانت را بسته نگه‌دار.

هوش مصنوعی: ای منصور، اکنون به من کمکی کن و مرا از رازهای برخورداری آگاه کن.

هوش مصنوعی: من هرگز به تو نگفته بودم، ای عزیز، که این حرف من شبیه به روشنایی روز است.

هوش مصنوعی: گویی در آن شب، صبحی بر پا بود که تمام دنیا پر از نور الهی شده بود.

هوش مصنوعی: من از این مرد چیزهایی را دیدم که امروز دیگر در اینجا بازگو نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: واقعیت این بزرگوار، انسانی پاک و عاری از نقص است و نه تنها از نظر معنوی بلکه از نظر ظاهری نیز هیچ نیازی ندارد.

هوش مصنوعی: من به او اشاره کردم که آنچه را دیده‌ام به چشمانم نشان دهم، حالا از خود او این را شنیدم.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که در دریای بزرگ واقعیت و زندگی، ما در حال تجربه هستیم، همینطور در اینجا و اکنون نیز در حال تجربه و زندگی کردن هستیم.

هوش مصنوعی: در کنار من کسی به بازی صاف و بی‌ریا مشغول است که او به مقام و عظمت پروردگار نزدیک شده و بی‌نیاز از هر چیز است.

هوش مصنوعی: هوا در حال تغییر است و همه جا در حالتی مدام به سمت خداوند می‌رود.

هوش مصنوعی: تمام وجود او از ذرات تشکیل شده و همیشه در وسط آیات الهی قرار دارد.

هوش مصنوعی: وجود او به گونه‌ای است که تمام اجزای آن با هم در ارتباطند و همه چیز به او وابسته است.

هوش مصنوعی: وقتی می‌داند که زبان همه چیز همین است، در حقیقت او در عمیق‌ترین یقین است.

هوش مصنوعی: به یقین، معانی حقیقی تنها در وجود افرادی که بی‌هیچ شرطی و با صداقت کامل به مقام رهبری می‌رسند، وجود دارد.

هوش مصنوعی: من بارها و بارها این نوع دیدگاه را تجربه کرده‌ام، اما در میان تمام آن‌ها، فقط در یک مورد با معشوق واقعی مواجه شدم.

هوش مصنوعی: جنید می‌گوید: این حقیقت را بدان که محبوب واقعی، خود دلیلی بر عشق است و او را در این موضوع به چیز دیگری نباید تشبیه کنی.

هوش مصنوعی: کسی که در انتظار وصال دوست است، هیچ آرامش و آسایشی در زندگی ندارد و همیشه در پی رسیدن به اوست.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که نتیجه کار و رفتار انسان به گونه‌ای است که باید از عوامل محیطی و موقعیت خود آگاه باشد و درک کند که نتایج کارهایش چگونه به وجود می‌آید. به عبارتی، باید توجه داشته باشد که اعمالش در کجا و چگونه اثر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: این زمان به نقطه‌ای رسیده که به حقیقت محبوب نزدیک شده‌ای، و در این نزدیکی به روشنی می‌دانی که با محبوب ارتباطی واقعی و مطمئن داری.

هوش مصنوعی: هنگامی که به وصال او رسید، دل و جانش به طور کامل درک کردند و به نوعی به او تعلق گرفتند.

هوش مصنوعی: وقتی که روح او به وصف و ویژگی‌های خاصی دست یافت، جانان (مطلوب) او نیز مشخص شد و از این ظاهر شدن، رازی که پنهان بود، نمایان گردید.

هوش مصنوعی: ظاهرش مانند یک انسان است، اما حقیقتش جان و روح است. او از اسرار آگاه است و در اینجا به دقت مراقب و حواس‌جمع است.

هوش مصنوعی: هم‌اکنون در اینجا معنای نیکو و راستین دین تو در چهره‌ات جلوه‌گر است؛ زیبایی او را در تو تماشا کن.

هوش مصنوعی: چهره او به وضوح نشان‌دهنده عنایت الهی است و او در تمامی جوانب، مظهر کمال و اقتدار است.

هوش مصنوعی: عظمت و جلال پادشاهی او با پیشانی بلندش نمایان است و این موضوع نشان‌دهنده یقین اوست.

هوش مصنوعی: دل و جان من به وضوح گواهی می‌دهند که او حقیقت و محبوب من است.

هوش مصنوعی: جان من با آرامش گواهی می‌دهد که این راز الهی است و نمایانگر آن.

هوش مصنوعی: جان من شهادت می‌دهد بر این که این مرد، تجلی تمام خوبی‌ها و مقام‌های الهی است.