هوش مصنوعی: حقیقت در تاریکی شب به من می‌گفت که این راز را به آن افراد بگویم.

هوش مصنوعی: من ای شیخ، چون به حقیقت و معرفت رسیدم، به یقین مانند خداوند هستم و می‌توانم جهان را هدایت کنم.

هوش مصنوعی: خدای من، موجودی است که در تمامی جهان و جاهای مختلف حضور دارد، ای شیخ بزرگ، او بالاتر از آسمان‌ها است.

هوش مصنوعی: خدای من در کنار کشتی نشسته و از این رازها آگاه است، ای شیخ، وقتی تو از این مسائل عبور کنی.

هوش مصنوعی: امشب متوجه شدم که آسمان و زمین را به سمت دریا در وجود خودم می‌بینم.

هوش مصنوعی: امشب همه از وجود من و صفتم آراسته‌اند و به یقین می‌دانم که امشب همه به دنبال من و خواسته‌هایم هستند.

هوش مصنوعی: همه چیز در درون من قرار دارد و عشق را بر همه چیز کنترل کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در دستان من تمامی عالم از آسمان تا زمین قرار دارد و خورشید به عنوان جواهر و نمادی از محبت و عشق در دل من نشسته است.

هوش مصنوعی: من همیشه در اینجا یک آشنایی دارم، که با وجود ذراتم، این مکان گویی محل خدایی است.

هوش مصنوعی: ببین ای شیخ، در عمق وجودم حقیقتی جاریست که به من می‌گوید خدایم در اینجا به پرستش مشغول است.

هوش مصنوعی: من در واقع کافر هستم و به بت‌پرستی اعتقاد دارم، اما واقعیت این است که جوهر وجودم در عمق دریا قرار دارد.

هوش مصنوعی: من در اینجا در کشتی مشغول جستجوی اسرار در عمق دریا هستم که بسیار جذاب و دلربا است.

هوش مصنوعی: به نظرت می‌رسد که ای شیخ، در عمق دریا نگاه کن و آن گوهر با ارزش را که در این اعماق مخفی شده است، ببین.

هوش مصنوعی: به من نگاه کن و ببین که حقیقت تو در ما چطور تجلی یافته است.

هوش مصنوعی: تمامی موجودات و ذرات از من شکل گرفته‌اند و من در حالتی که به وصل خود می‌رسم، به دنبال شناخت و خرید خود هستم.

هوش مصنوعی: خدای من، که بر دشتی وسیع و دریا حاکم است، بر تمام جهان و هر آنچه در آن وجود دارد، احاطه دارد.

هوش مصنوعی: دیدار آخرت برای من چه اهمیتی دارد، زیرا من اسرار را می‌دانم و این دانش به مولا مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا درون صحبت‌ها، رازی را می‌بینم که در کجا می‌توانم در قلب خود را باز کنم و حقیقت را درک کنم.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانم حقیقت وجودم را پیدا کنم تا بتوانم آن را بیابم و به عظمت و افتخار برسم؟

هوش مصنوعی: در آن شب شگفت‌انگیز، حیرت‌زده بودم که چه کسی اینگونه در رازهای آن شب سخن گفت و به وضوح بیان کرد.

هوش مصنوعی: بنگر، ای آن کسی که مانند شیخی بزرگ در دست یک فرد اسیر مانده‌ای.

هوش مصنوعی: من نیز ظاهری دارم و ذات و معنایی که همواره در آیات و معانی جاری‌ام.

هوش مصنوعی: من در اوج شکوه و عظمت خودم قرار دارم، ولی همچنان در دریای پرعمق وجودم غرق شدم و مانند یک کشتی در این دریا در حال حرکت هستم.

هوش مصنوعی: حالا می‌خواهم از دریا بیرون بروم تا راز این مکان را آشکار کنم و از آنجا بگذرم.

هوش مصنوعی: در این دنیای فانی، به مدت دو روز در کنار تو در عمق رازها غرق شدم.

هوش مصنوعی: اکنون ای شیخ، وقتی که زمان رفتن فرا رسیده، برایم مناسب است که رازها را با تو در میان بگذارم.

هوش مصنوعی: من از درون خود بیرون می‌روم و در تمام راه‌هایم، مرزها را رد می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای شیخ بزرگ، دل‌سوزی برای ما کن و نگذار که دوباره ما را بر دار ببینی.

هوش مصنوعی: روزی که به بغداد بیایی، ای پدر، یک لحظه هم که شده با دل شاد نزد ما خواهی آمد.

هوش مصنوعی: اگر روزی مرا ببینی که خوار و ناتوان هستم و طناب ذلت در دستم است، بدان که در آن روز به شدت رنج می‌برم.

هوش مصنوعی: روزی تو را ملاقات می‌کنم که در آن روز، خود را شاه عالم می‌دانم و در آن لحظه، همه چیز را برای تو روشن و واضح خواهم کرد.

هوش مصنوعی: اگر دوباره به من نگاه کنی، خواهی دید که بدنم چگونه خواهد شد و در عشق، رازهای عمیق‌تری از من را درک خواهی کرد.

هوش مصنوعی: ای پیر بزرگوار، در این زمان تو از ما پنهانی، در حالی که ما از رازها باخبر هستیم و تو از آن‌ها بی‌خبری.

هوش مصنوعی: در این مسیر افرادی هستند که به هدف رسیده‌اند، اما هر کسی نمی‌تواند از اصل و ریشه این موضوع آگاه شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که مانند من به وصال برسد، دوباره به سمت دریای فنا بازمی‌گردد.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم به دریاى فنا برسم و وجودم را در جوهر کلی خداوند نابود کنم.

هوش مصنوعی: من قصد دارم به عمق فنا بروم تا شاید تو هم مانند من در همان جا به ذلت و ناپایداری پی ببری.

هوش مصنوعی: امروز در این دریا قدم گذاشتیم و تصمیم گرفتیم که حقیقت را از چهره‌مان پنهان کنیم.

هوش مصنوعی: من چند بار بگویم که خداوند من است؟ حقیقتی که همیشه وجود دارد و در جاودانگی است.

هوش مصنوعی: ای نادان و دیوانه، این راز را فاش نکن، وگرنه بر تو ننگ و عیب خواهد بود.