هوش مصنوعی: شبی فرشته‌ای به سوی زمین آمد تا به پیامبر خدا، حضرت محمد (ص)، نزدیک شود.

هوش مصنوعی: ای سرور، از این زندان بیرون بیا و در این شب، پیامبران را هدایت کن.

هوش مصنوعی: پیامبران و فرستادگان خدا در هر طرف دنیا به پا ایستاده‌اند و مانند حوریان زیبا و دلربا هستند.

هوش مصنوعی: از ماهی تابنده، جنبش و شور و شوق زیادی وجود دارد و همهٔ فرشتگان در اطراف آن جمع شده‌اند و به آن گوش فرا داده‌اند.

هوش مصنوعی: امشب اگر به سوی آن معصوم بروی، خواسته‌ات را به آسانی به دست خواهی آورد.

هوش مصنوعی: از خداوند بخواه که برای امت خود، همه‌ی بدی‌ها را ببخشد و به آنها رحمت کند.

هوش مصنوعی: امشب شب وصال و نزدیکی توست و از آن وجود مقدس، درخششی از عظمت و زیبایی منتشر شده است.

هوش مصنوعی: براق را آوردند و در برابر احمد نگه داشتند، او هم کنترل آن را با دستان خود در اختیار گرفت.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم توصیفی از او داشته باشم چون هیچ‌کس او را ندیده است. او به خاطر تو حق را آفریده است.

هوش مصنوعی: او در آنجا به شدت امیدوار و مشتاق نبود، سپس بر پشت براق سوار شد.

هوش مصنوعی: از چهار و پنج و شش به آنجا بیرون رفت و همه وجود و فضا را هدایت کرد.

هوش مصنوعی: علم بر بلندای آسمان‌ها درخشید و از فضای پاک جدا شد.

هوش مصنوعی: هر زمان که کسی به چیزی توجه می‌کرد، آن سرافراز به گونه‌ای حقیقت را ناپدید می‌کرد.

هوش مصنوعی: او در حال عبور بود و به جایی رسید که مقام پیامبران را در سدره مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: آدم در آن مکان، همه پیامبران را دید و به آن‌ها سلام کرد و گفت که همه آن‌ها فرزندان او هستند.

هوش مصنوعی: شب زمانی است که ای پسر میمون، همه افراد از فکر و اندیشه آزاد می‌شوند.

هوش مصنوعی: هر یک از حاضران در حضور او به او سلام کردند و در دل خود رازهای پنهانی و غم‌های قدیمی‌شان را فاش کردند.

هوش مصنوعی: همه از راز این افراد باخبر شدند و سپس روی خود را به سمت معشوق برگرداندند.

هوش مصنوعی: در راه، بسیار چیزهای عجیب و غریب را می‌دید و از کنار آن‌ها عبور می‌کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که پرده‌برداری از حقیقت آغاز می‌شود، آنگاه فرشته‌ای که به او وحی شده بود، از دور، به حالتی تنها و بی‌ساز و برگشت می‌ماند.

هوش مصنوعی: جبریل بزرگ از او دور شد و محمد در میانه‌ی نور قرار گرفت.

هوش مصنوعی: به دنبال مکانی بود که آنجا هیچ مکانی وجود نداشت، ولی آنجا در عین حال موقعیتی برای رهبری و پیشوایی بود.

هوش مصنوعی: وقتی از محدودیت‌ها و پرده‌های تیره و تار عبور کرد و به عالم بالاتر و ناشناخته‌ای سفر کرد.

هوش مصنوعی: هر بار که پرده‌ای کنار می‌رفت، به دنبال کشف رازها می‌رفت و دوباره از نو به جستجوی خود می‌پرداخت.

هوش مصنوعی: کسی که در جستجوی چیزی است، آرزو دارد که آن را به طور کامل و روشن ببیند و درک کند. او می‌خواهد چهره محبوب خود را به وضوح مشاهده کند.

هوش مصنوعی: وقتی که نور وجودش در ویژگی‌هایش نمایان شد، حقیقت اسرار وجودش آشکار گردید.

هوش مصنوعی: زمانی که احمد نمایان شد، در بین او و خداوند یگانه، نام احمد برجسته گردید.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به این موضوع اشاره دارد که ظواهر و جلوه‌های ظاهری می‌توانند مانع فهم و درک حقیقت عمیق‌تر شوند. در اینجا، اشاره به حجاب یا پرده‌ای است که روی زیبایی و حقیقت حضرت مصطفی (ص) قرار گرفته است. در واقع، ممکن است به این نکته پرداخته شود که کسانی که در ظواهر متوقف می‌شوند، حقیقت را نمی‌بینند و به درک عمیق‌تری از وجود و مقام پیامبر نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: چرا ای دوست، رازها را با خود نگه داشتی و به دیگران نگفتی؟

هوش مصنوعی: من و تو یکی هستیم، تو از من هستی و من از تو. حواست به این است که از من فاصله نگیری؛ زیرا این ارتباط از ذات خداوند نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: بگو امشب چه چیزی می‌خواهی، تا من هم بگویم که به یقین تو بهترین و مقتدرتری.

هوش مصنوعی: بگویید تا ببینم چه می‌خواهی، اکنون که من تو را در وسط راه هدایت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من تو را از میان همه انتخاب کردم و در روز قیامت تمامی نعمت‌ها و مقام‌هایت را به تو می‌دهم.

هوش مصنوعی: اکنون تو را به عنوان سرور و رهبر همه قرار دادم، آنچه که می‌گویم را در دل خود نگه‌دار.

هوش مصنوعی: به هر لحظه از دل و جان به دیگران گوشزد کن که در میان آدم‌های این دنیا، خودت را ناراحت نکن.

هوش مصنوعی: تو از ما هستی و ما از تو دیده‌ایم، حقیقت خلق را از تو آفریدم.

هوش مصنوعی: تو ای پادشاه، هر چه داری و هرچه هستی، برای من بهتر از خاک پای توست.

هوش مصنوعی: امشب تو را دیدم که مانند ماه درخشان و زیبا بودی و به سوی من نزدیک می‌شدی.

هوش مصنوعی: از سرور بزرگوار درخواست کن که راز و رمز نیازهایت را با ما در میان بگذارد.

هوش مصنوعی: آن شب شاه به او پاسخ داد که چه بگویم وقتی تو همه چیز را می‌دانی.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که آگاهی به رازهای تو، از یاد مورچگان هم خبردارتر است.

هوش مصنوعی: تو شایسته است که تمام اسرار را بدانی و بتوانی آرزوی ما را برآورده کنی.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که در ذهنم چه فکرهایی هست و وقتی نزد تو می‌آیم، چگونه به آن‌ها پاسخ می‌دهم.

هوش مصنوعی: به لطف و مهربانی خود، ای پروردگار، به امت من رحمت عطا کردی و به من که بنده توام، فضیلت و احترام بیشتری بخشیدی.

هوش مصنوعی: ای خدا، چون امت من پر از خطا و گناهند، لطفاً آن‌ها را ببخش. آن‌ها در حضور تو ایستاده‌اند و از تو عذرخواهی می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر تو این خاک را ببخشی، در حقیقت آن کف خاکی بیش نیستند در برابر خداوندی که پاک و بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: گناهانشان را به من واگذار نکن، و همه‌اش را بر سر ایشان نریزان.

هوش مصنوعی: چون نعمت‌ها و رحمت‌های تو فراوان است، برای تو آسان است که به بیچارگان بخشایش کنی.

هوش مصنوعی: چه اشکالی دارد اگر با عنایت و محبت، به یاری کسانی بشتابی که در سختی و مشکلات به زمین افتاده‌اند؟

هوش مصنوعی: فضل و رحمت تو به حدی نیست که کسی بتواند حقیقت آن را بشناسد و از نزدیکی تو آگاه شود.

هوش مصنوعی: در ابتدای کار و در پایان آن، چه بگویم که در میدان عشق و محبت، چنان سخن می‌گویم.

هوش مصنوعی: همه مردم به رحمت همیشگی تو امیدوارند و انتظار دارند که تو به آنها لطف کنی.

هوش مصنوعی: اگر از گناهان و خطاهایشان بگذری و آنها را ببخشی، در نهایت سرنوشتشان به جهنم خواهد انجامید.

هوش مصنوعی: اگر تو بر ایمانشان فائق آیی، همه را از چنگ شیطان حفظ می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو را می‌شناسند، اما نمی‌دانند که چه معنایی برایشان داری. آیا خودت نمی‌دانی که چگونه به تو عشق می‌ورزند و تو را از جان و دل می‌خوانند؟

هوش مصنوعی: پیامی از سوی خداوند پاک به او رسید که حقیقت زهر و تریاک چه شد.

هوش مصنوعی: نگران نباش و فکری به دل راه نده، چون من حاضرم همه گناهان آنها را یکجا ببخشم.

هوش مصنوعی: من آن‌ها را به تو بخشیدم تا بدانند که برای تو آن‌ها را به بهشت می‌برند.

هوش مصنوعی: روزی به آن‌ها دیدار خود را هدیه می‌زنم و به این ترتیب به آن‌ها موفقیت و کامیابی می‌دهم.

هوش مصنوعی: محمد با شنیدن وعدهٔ دوست خوشحال شد; چه خوب است که آن وعده، وعده‌ای است که از سوی او صادر شده است.

هوش مصنوعی: نودالف با زبان خود به حقایق گوناگون اشاره کرد و در عین حال معانی و مفاهیم تازه‌ای را نیز بیان نمود.

هوش مصنوعی: سی هزار حقیقت را با این دوستان درمیان بگذار و آنها را راهنما ساز.

هوش مصنوعی: ای دوست، نگو که این سی هزار آدم دیگر مانند یکدیگرند، زیرا در حقیقت مانند این است که مغز را با پوست یکی بدانیم.

هوش مصنوعی: اگر باز هم می‌خواهی بگویی، بگو؛ اما اگر نمی‌خواهی، دیگر چیزی نگو و راز خود را کمتر فاش کن.

هوش مصنوعی: امشب، درخواست تو به حقیقت به ما رسید و وعده‌ای که داده شده بود، در اینجا به تحقق پیوست.

هوش مصنوعی: احمد وقتی رازهای عمیق را از دوست واقعی‌اش شنید، با تمام وجود و با عشق و احترام، یکبار به زمین افتاد و سجده کرد.

هوش مصنوعی: وقتی نزد دوست که رازها را می‌داند رفت، در آنجا سجده کرد و سپس بازگشت.

هوش مصنوعی: او آن‌قدر در جستجوی عزت و بزرگی بود که محبوبش تمام توجهش را به خود جلب کرده بود.

هوش مصنوعی: در هر مرحله‌ای که به تصویر دیگری از معشوق می‌نگرم، او بیشتر از قبل برای من رازآلود و mysterious می‌شود.

هوش مصنوعی: حقیقت وجود او از هر آلودگی پاک است و نشستن او در آنجا و وارد شدنش به آن مکان، هر دو یکسان و بدون تفاوت هستند.

هوش مصنوعی: وقتی که انسان به سوی دنیا باز می‌گردد و به حقیقت واقعیات پی می‌برد، روز دیگری خواهد آمد که در آن، رهنمودهای دین و شریعت برای او مشخص می‌شود.

هوش مصنوعی: همه دوستان به احمد ایمان آوردند و هر کدام مانند پرنده‌ای بزرگ و قوی هستند که از او پیروی می‌کنند.

هوش مصنوعی: به احترام احمد، خوب نشسته‌اند و حقیقت را برای آرامش در دل خود پذیرفته‌اند.

هوش مصنوعی: سخن آغاز شد از زبان شاه، در زمانی که همه در آن مکان آگاهی پیدا کردند.

هوش مصنوعی: گفت آن رازها که فقط او دیده است و هیچ کس دیگری آن رازها را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: امام علی (علیه‌السلام) که پیشوای مؤمنان است، جان و حقیقت او روشن و ماندگار است. رازهای وجودش به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: این پیام نشان از شادی و خوشحالی دارد. گویا گوینده به شخصی می‌گوید که خوشا به حال تو، چون دل شاد و آبادت را می‌بینم. به نوعی این کلمات بیانگر امید و آرزوی خوشبختی برای آن فرد است.

هوش مصنوعی: از این به بعد هم تو با من هستی و هم پادشاه، زیرا از عمق عشق آگاهی.

هوش مصنوعی: این لحظه مناسب است که به سوی موفقیت و خوشبختی حرکت کنی، زیرا تو مقام و منزلت بالایی داری.

هوش مصنوعی: به خاطر درد و رنج مردمانت غمگین نباش، زیرا مانند پادشاهی که برایت اهمیت دارد، زندگی‌ات را شاد نگه دار.

هوش مصنوعی: از چهارچوب قوانین دینی خود خارج نشو، زیرا که بهشت در دنیاست و می‌توانی آن را در همین دنیا تجربه کنی.

هوش مصنوعی: هرگز در برابر دشمنی خود، دست از صداقت و راستگویی برندار. همچنین نه تنها به او آسیب نزن، بلکه همیشه در کلام و عمل راستگو باش.

هوش مصنوعی: اگر اینجا درستی و صداقت را به تو هدیه می‌دهند، پس در کجا می‌توانی بازاری برای حق و حقیقت پیدا کنی؟

هوش مصنوعی: ای خوشاب حال کسی که نزد تو مقامش برتر از همه پیامبران است و این خود نشانه‌ای است از رهنمونی که به او شده است.

هوش مصنوعی: یقیناً تو را به راهنمایی حق فرستاده‌اند و همین باعث شده است که این مقام و عزت را به تو عطا کنند.

هوش مصنوعی: عطار، که فردی آسیب‌دیده و کم‌نواخت است، در تمام وجودش به تو وابسته است. بنابراین، او را تمام کن، زیرا او دچار نقص و بی‌کفایتی است.

هوش مصنوعی: به تو امید می‌رود که در شفاعت، از این ناراحتی رهایی یابی و آرامشی به دست آوری.

هوش مصنوعی: تو نمی‌توانی از این در بیرون بروی، زیرا موهایت که در پیچ و تاب است، تو را به حق به اینجا متصل کرده است.

هوش مصنوعی: امید داشتم که چیزی در نظر دارم، اما اکنون دل من غمگین و موهایم سفید شده‌اند.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از کسانی است که به خاطر ناتوانی و مشکلاتشان در زندگی، احساس خستگی و غم دارند و به نوعی به حال و روز خود افسوس می‌خورند. آن‌ها در شرایطی ضعیف و ناتوان به سر می‌برند و احساس می‌کنند که در این دنیا تحت فشار و بی‌اعتنایی قرار دارند.

هوش مصنوعی: امید دارم که تو در هر دو دنیا، دائم به من توجه می‌کنی و به من نگاه می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو به قدری در دل عطار جای داری که مانند یک نقطه در مرکز پرگار هستی.

هوش مصنوعی: در اینجا، کسانی که به حقیقت دست یافته‌اند و پیامبرانی که با یقین و صداقت سخن می‌گویند، وجود دارند. اما تو در این مکان به خودتان می‌بالید و ناز می‌کنید.

هوش مصنوعی: هی ای بزرگترین و مهم‌ترین شخصیت دین، عطار را مدتی نوازش کن و او را از یاد نبر.

هوش مصنوعی: از شاعران دیگری که وجود دارند، مرا حساب نکن و به آثار آنان هم نگاه نکن.

هوش مصنوعی: تو می‌دانی که این فرد بی‌نوا و درویش مشتاق دیدار و قربت توست.

هوش مصنوعی: وقتی که در عمق جان خود معانی پنهان را می‌دانی، تمام اسرار نهان را درک می‌کنی.

هوش مصنوعی: من در گذشته خواهان تو بودم و حالا که به تو دست یافته‌ام، دیگر نیازی به پرداخت هیچ بهایی برای رسیدنت ندارم.

هوش مصنوعی: من چنان به تو عشق ورزیدم ای ماه، که در این مکان، چادری برای تو برپا می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو به خوبی می‌دانی که چه چیزی در دل ما نهفته است و در این درد و گرفتاری ما چه چیزی وجود دارد که درمانی برایش پیدا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: درمان دردهای ما را انجام ده، زیرا حقیقت به اندازه‌ای از طبیعت قوت گرفته است که از همه جهات به ما کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: مرا از وجود خودم ناپدید کن، چرا که در ناپدید شدن، معبود و محبوب واقعی‌ام را یافتم.

هوش مصنوعی: جسم انسان در ابتدا از بین می‌رود، اما هویت واقعی انسان حیات ابدی دارد و در عین این فانی بودن، وجودش پایدار است.

هوش مصنوعی: در نهایت، ما به جایی می‌رسیم که باید از غنای زندگی و خوشی‌ها لذت ببریم و به سراغ آخرین قطره‌های زندگی برویم.

هوش مصنوعی: همه ما اینجا هستیم تا در نهایت از زیبایی‌های زندگی بهره‌مند شویم، زیرا در نهایت همه چیز به نمایان شدن حقیقت و یک عشق حقیقی می‌انجامد.

هوش مصنوعی: هر کاری که انجام دهی باید با خوشحالی و لذت باشد تا بتوانیم غم‌ها و ناراحتی‌هایمان را فراموش کنیم.