هوش مصنوعی: من اکنون چنان سرمست و شادابم که دیگر هیچ تلاشی برای باقی ماندن در این حالت نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: من به قدری غرق در شادی و نشئه‌ام که نمی‌دانم قدم‌هایم از کجا شروع می‌شود و تنها راهنمایم در این مسیر، ساقی است که مشروبات را به من می‌دهد.

هوش مصنوعی: من به قدری سرمست هستم که گویی ساقی را می‌بینم، اما در واقع فقط خودم را می‌بینم.

هوش مصنوعی: من آنقدر در اینجا غرق در حالت مستی و فنا هستم که می‌توانم همه چیز را همچون وجودی جاودانه ببینم.

هوش مصنوعی: از شدت مستی، در تمام جهان و هر جا حضور دارم و حالت را به وضوح احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: حقیقت شیخ را از این شراب به دست آور، پس از این از ماه و خورشید بگذر.

هوش مصنوعی: اگر تنها یک جرعه از حقیقت شیخ بنوشی، تمام چیزهای دیگر به فراموشی سپرده می‌شوند.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که حقیقت و معرفت واقعی از طریق یک تجربه عمیق و ناب به دست می‌آید. زمانی که فرد در حال نشئه و مستی است، ممکن است تجربیات و احساسات عمیق‌تری درباره عشق و معشوقش پیدا کند. در واقع، این حالت مستی به او کمک می‌کند تا به درک بهتری از واقعیت‌ها و معنای عشق برسد.

هوش مصنوعی: من دلیت شنیدم و به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم. اینجا احساس می‌کنم که به سختی می‌توانم خودم را کنترل کنم و به نظر می‌رسد که همه چیز دچار اختلال شده است. جام من شکسته و نمی‌توانم از آن استفاده کنم.

هوش مصنوعی: ای ساقی، جامی دیگر به من بده، چون اینجا جای تلخی است و بهتر است جای خوب و شیرین باشد.

هوش مصنوعی: اگر من جام را بشکنم، تو جام دیگری به من بده تا بتوانم زودتر نامی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: اگر من در اینجا جام را بشکنم، تو هم در اینجا جامی دیگر به من بده که پاک و زلال باشد.

هوش مصنوعی: اگر من ظرفی را بشکنم، در حقیقت درون آن ظرف چیزی را می‌بینم که نشان‌دهنده دید تو است.

هوش مصنوعی: درون جام، چهره تو را می‌بینم و در واقع من تو را از دامن بدی‌ها و ستم‌های خودم دور کرده‌ام.

هوش مصنوعی: درون جام، چهره تو را می‌بینم و از این جام خوشبختی تو را مشاهده می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای جانا، به ما بگو که چه کسی ما را به سوی خود کشانده است و در دل ما این سخن حق را به وجود آورده است.

هوش مصنوعی: ای جان من، در درون جان تو، حقیقتی را بیان می‌کنی که تنها تو از آن آگاهی داری.

هوش مصنوعی: به خاطر مستی شیخ ما را ببخشید، زیرا در جان منصور، طاقت ما به پایان رسیده است.

هوش مصنوعی: از حال drunkenness (مستی) عارفانه شگفتی یافتم و مطمئن شدم که جانان (محبوب) را نیز از همین حال مستی دریافت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: از حالت مستی شیخ، به وضوح می‌بینم که چگونه می‌توانم در میان آن‌ها نشان دهم.

هوش مصنوعی: من به صفاتم مملو از خودم هستم، به طوری که تمام اجزای وجودم را مست کرده است.

هوش مصنوعی: تمام وجود من تحت تأثیر عشق به خداوند است و این عشق باعث شده که احساس وجود و هستی‌ام به شدت افزایش یابد.

هوش مصنوعی: تمام وجود من به خاطر محبوبم شیدا و سرمست شده است.

هوش مصنوعی: تمام وجود من در اینجا به وضوح نمایان است و از این حالت سرمستی، حقیقت وجودم را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که تمام وجود و جزئیات من در تو قرار دارد و هیچ چیز از من به یاد دوست پنهان نخواهد ماند. به عبارت دیگر، همه چیز من به عشق و یاد آن دوست وابسته است و در او خلاصه می‌شود.

هوش مصنوعی: از آن نوشیدنی که ساقی به ما داد، حقیقت شکسته و تغییر کرده است و دیگر آنچه بود نیست.

هوش مصنوعی: هر لحظه می‌خواهم در اینجا باده بنوشم، زیرا از شدت شادی و مستی، فردا در این مکان چیزی از من باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: هر لحظه‌ای که بیدار هستم، دوست دارم از این جام بنوشم، زیرا می‌خواهم همیشه در جهان باقی بمانم.

هوش مصنوعی: هر لحظه می‌خواهم نوشیدن از جام عشق را ادامه دهم، زیرا از این جام به طور کامل به دیدار معبود خود نائل می‌شوم.

هوش مصنوعی: مدام این جام را می‌نوشم، چون می‌بینم در آن سرآغاز و پایان همه چیز وجود دارد.

هوش مصنوعی: به دقت نگاه کن و ببین، من می‌خواهم آخرین جام را ببینم، چون از جام اولی به سراغش آمده‌ام.

هوش مصنوعی: در اینجا از ساقی می‌خواهم که برایم جام بیاورد و همچنین از او می‌خواهم که برایم آرزوها و خواسته‌هایم را برآورده کند.

هوش مصنوعی: وقتی که از ساقی خواسته‌هایم را برآورده دیدم، در اینجا احساس آرامش و رضایت حاصل کردم.

هوش مصنوعی: او تا ابد به حقیقت خود می‌انجامد و از هر قضاوت خوب و بد آزاد است.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم در اینجا بمانم، ولی با این حال، باید منتظر ریختن جام از دست ساقی باشم.

هوش مصنوعی: در این گیجی و شگفتی، منصور با نگاهی سرشار از نشاط، به سرمستی خود توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: با کمک یار، انسان می‌تواند حقیقت را بشناسد و در زندگی‌اش لحظات شیرین و دلپذیری را تجربه کند.

هوش مصنوعی: او به قدری پاک و معصوم است که احساس می‌کند دست یارش به طور طبیعی و بدون تلاش در دستانش قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: وقتی من به خاطر عشق محبوبم نیمه جان و سرمست هستم، بت خود را در آغوش محبوبم ترک کردم.

هوش مصنوعی: بت من ناچار شکسته شد و جان از آن جدا گردید، و اکنون حقیقت پرستش بت در اینجا آشکار شده است.

هوش مصنوعی: محبوب من بی‌گمان دل را شکست، پس از آن بتی که پرستش می‌کردم، به وضوح نمایان شد.

هوش مصنوعی: من آنقدر در حالت نشئگی و سرخوشی هستم که می‌توانم واقعیت وجود خود را به وضوح و دائماً مشاهده کنم، به‌گونه‌ای که احساس می‌کنم همه چیز را می‌شکنم و از پرده‌ها و محدودیت‌ها رها شده‌ام.

هوش مصنوعی: من دینی هستم که از حقیقت به شناخت رسیده‌ام و به خاطر شرم و نام دنیوی از آن رهایی یافته‌ام.

هوش مصنوعی: من در این مفهوم، آگاه و متوجه هستم، مانند یک قلندر آزاد که در دنیای مادی زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: در این دنیا، شخصی آزاد و روحانی به نام قلندر وجود دارد که به خاطر تعلق نداشتن به دنیا و امور آن، از جان و زندگی مادی خود فاصله گرفته است.

هوش مصنوعی: این لحظه که در دروازه نشسته‌ام و زندگی‌ام را رها کرده‌ام، به دنبال درک حقیقت و معنا هستم.

هوش مصنوعی: من در این مکان مانند یک عارف و پاکباز هستم، چرا که در حقیقت و پاکی، خودم را پاکباز می‌دانم.

هوش مصنوعی: من در جمع افراد با طینت پاک و نیک در مکان‌های ناچیز و ناپاک گذر کردم و از پیروی از باورهای بی‌اساس و خرافی دوری جستم.

هوش مصنوعی: در بین انسان‌های پاک و باصفا، من هم شخصی سرشار از شوق و شور هستم که از حقیقت وجودم آگاه می‌شوم.

هوش مصنوعی: در میخانه، فنا شدن را بشناس و از من این نکات تازه و ناب را بشنو.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به میکده بروی و در آنجا خود را رها کنی، اینجا جایی نیست که بتوانی به آنجا برسی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی عاشق شوی، باید عشق را در وجودت حس کنی و مانند دلدار با تمام وجود به آن بپردازی؛ چون در این حالت، سرشار از شادی و سرمستی خواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر جز تو کسی در اینجا مست می‌شود، پس تو می‌توانی کلی از این نوشیدنی را بنوشی.

هوش مصنوعی: در اینجا تمام مردم به جان خریدار این جرعه‌ها هستند و هرکس که لباس اینجا را بپوشد، باید از دیگران تقلید کند.

هوش مصنوعی: در آن میخانه‌ای که منصور شاهد اسرار است، غم و شادی به وضوح مشاهده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تو را به جایی ببرند، حقیقت در آن‌جا وجود ندارد، زیرا آن مکان تحت تأثیر طبیعت است.

هوش مصنوعی: زمانی که وارد خمخانه می‌شوی، از خودخواهی و وجود خود بگذری و سپس با حقایق و دیگران آشنا شوی.

هوش مصنوعی: وقتی که تو ساقی را در آن میخانه ببینی، عقل و دین و دل را در حالتی مست و دیوانه می‌یابی.

هوش مصنوعی: غیر از اینکه به دست ساقی می‌نوشی، دوباره چیزی نخور، زیرا ساقی با فخر و افتخار تو را به حالتی می‌آورد که دیگران نمی‌توانند.

هوش مصنوعی: اگر از دست ساقی جرعه‌ای بنوشی، لحظاتی بعد خواهی دید که جسم معشوقت در سکوت و آرامش به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: سکوت کن و از خودت خارج نشو، وگرنه به خودت آسیب خواهی زد.

هوش مصنوعی: در آن میخانه، نگاه کن به همه عاشقان که همه از مستی در حال بی‌قراری و خُماری هستند.

هوش مصنوعی: به آن جایی که سالکان می‌نشینند، نگاه کن؛ تو تمام وجودشان، جسم و جانشان را به خاطر عشق فدای آنجا کرده‌ای.

هوش مصنوعی: به آن میخانه نگاه کن، ای محبوب، مطمئن باش که منصور هم در آنجا حضوری دارد.

هوش مصنوعی: ساقی که در اینجا حضور دارد، همانند منصور است و به قدری بزرگ و برتر است که در میان دیگران هیچ چیز دیگری اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: در خمخانه‌ای که به عشق مختص است، می‌ای وجود دارد که یقیناً تنها دیوانه‌ای که درگیر عشق است، آن را می‌نوشد.

هوش مصنوعی: می‌گوید اگر از آن می بنوشی، هیچ نمی‌میری، فرقی ندارد که تو یک گدا باشی یا یک شاه، چون این می، برای همه زنده‌گی‌ساز است.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که نوشیدنی‌ای وجود دارد که روح و زندگی را در دل خود دارد و در آن، بدون شک، ملاقات و آشنایی با حقیقت و ذات اصلی پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که از این شراب بنوشد، از خود خارج می‌شود. اگر او آدم عاقل و خردمندی باشد، به عین جنون و دیوانگی دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که از آن می‌نوشد، به دید واقعی و معانی عمیق زندگی دست می‌یابد و از دنیای مادی فراتر می‌رود و به حقیقت وجود پی می‌برد.

هوش مصنوعی: نوشیدنی‌ای وجود دارد که هر کس از آن بنوشد، چنان غرق در زیبایی و حقیقت می‌شود که از هر دو جهان ناپدید می‌گردد.

هوش مصنوعی: هرکس که از این شراب بنوشد، به مقام و مرتبه‌ای دست می‌یابد، ولی در واقعیت، آنچه که خود را نشان می‌دهد، در اینجا نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که از گفت‌وگو و سخن به سراغ می‌یابد، تا ابد در اینجا از مستی و شادمانی دور خواهد ماند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از می بنوشد، خود را از بین می‌برد و پس از آن در این نابودی، خدا را می‌بیند.

هوش مصنوعی: هر کس که از این می بنوشد، به حقیقت درمی‌یابد و حالتی مشابه من پیدا می‌کند؛ مانند من، او نیز به حقایق عمیق دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: حقیقت یک آرزوی مشترک برای همه افراد است و در این زمینه هیچ نیازی به بحث و گفتگو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر در اینجا صحبت می‌کنی، دوباره به درون خودت نگاهی بنداز تا قدرت و سربلندی خود را بهتر ببینی.