هوش مصنوعی: یک نفر دیوانه خیلی گریه می‌کرد. کسی از او پرسید چرا این‌قدر زار و پریشان شده‌ای؟

هوش مصنوعی: بگویم که چون دلش به خاطر من می‌سوزد، خون گریه می‌کند و این نشان از عمق علاقه‌اش دارد.

هوش مصنوعی: کسی گفت که اگر دل تو را نرنجاند، پس نشان می‌دهد که تو آدم عاقلی نیستی.

هوش مصنوعی: جواب او را آن فرد دیوانه داد که همیشه دل‌ها را به خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: همه دل‌هایی که او دارد، بسیار شگفت‌انگیز است. چگونه ممکن است که هیچ دلی نداشته باشد؟ این چه حرفی است؟

هوش مصنوعی: همه چیزهایی که در اینجا وجود دارند، از جایی دیگر آمده‌اند؛ خوب و بد، بزرگ و کوچک، همه از آنجا نمودیافته‌اند.

هوش مصنوعی: دل‌های ما از جایی دیگر برمی‌خیزند و به همین خاطر، نمی‌توانم تنها دل را بگویم؛ بلکه همه چیز را شامل می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر برای تو خیر و شر اتفاق بیفتد، از همان مکان می‌توان داستان‌ها و روایت‌ها را بیان کرد.

هوش مصنوعی: ببین که چطور خاکی که جبرئیل بر آن نازل شده، باعث شد تا قوم سامری شکست بخورند و از عرش به فرش بیفتند.

هوش مصنوعی: اما وقتی که باد روح خدا بر مریم وزید، حیات و زندگی در عالم پدید آمد.

هوش مصنوعی: بدان که اینجا، خیر و شر به هم وابسته‌اند؛ اگر چیزی سودمند باشد، ممکن است در همان مکان ضرر هم وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: تو به همین دلیل از مکان مقدس و پاکی بی‌خبری که در محدودیت‌های آب و خاک زندگی می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر از این ویرانی رهایی یابی، همچون گنجی در دل این ویرانه گرانقدر می‌شوی.

هوش مصنوعی: حتی اگر در اینجا از دل خسته‌ای، همیشه به حقیقت متصل باش.