هوش مصنوعی: این شخص با نیروی دل و عقل خوب، از خواجه بوعلی حکایتی نقل کرد.

هوش مصنوعی: خدا به مردی در روز قیامت نامه‌ای می‌دهد و به او می‌گوید که بخوان و نگاه کن.

هوش مصنوعی: وقتی مرد آن نامه را می‌بیند، برای یک یا دو ساعت در آن نه گناهی می‌بیند و نه پاداشی.

هوش مصنوعی: زبان خود را باز می‌کند و می‌گوید: «خدایا، در نامه‌ام چیزی نوشته نشده است، تو چه می‌خواهی؟»

هوش مصنوعی: خداوند می‌گوید که من عاشقان خود را هرگز به خوبی یا بدی معرفی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: شما به خوبی درک نکردید که چه اندازه بهشت و جهنم، از قدرت و عظمت خداوند را نادیده می‌گیرید.

هوش مصنوعی: وقتی که بهانه‌ها از میان برداشته شود، ما برای تو همیشه و تا ابد خواهیم بود.

هوش مصنوعی: اگر این چیز که تو می‌گویی لازم نیست، پس چرا این همه پیچیدگی و سوال پیش می‌آید؟ در واقع، همه ما به آن نیاز داریم و تو هیچ چیزی از آن نمی‌دانی.

هوش مصنوعی: اگر کسی با رفتار بی‌رحمانه و وحشی‌گری به سمت تو بیاید، به تو نامه‌ای خواهند داد تا تو با او هم‌صحبت شوی و به آرامش برسی.

هوش مصنوعی: وقتی ما توانایی تحمل زیبایی و لطافت گل را نداریم، در حقیقت هیچ جزء دیگری از زندگی معنا ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که پیشوای جامعه، کسی باشد که به علم و معرفت کامل و عمیق دست یافته، دیگر نیازی به خواندن نامه و متن‌های جاهلانه و نادرست نیست، زیرا حقایق به روشنی درک می‌شوند و نیازی به تفسیرهای نادرست نیست.

هوش مصنوعی: وقتی درباره نامه صحبت می‌کنی و از آن می‌شنوی، به زودی جرات پیدا می‌کنی که معنی آن را بفهمی و به آن واکنش نشان دهی.