هوش مصنوعی: یک شخص زیبا و دل‌فریب وجود داشت که زیبایی او باعث می‌شد فضای اطرافش همچون باغی معطر شود.

هوش مصنوعی: در یک بهار زیبا، یک گل در بیابان مانده و زیر یک چادر تنها باقی مانده است.

هوش مصنوعی: خیمه‌ای که او دارد، از اعتبار و ارزش زیادی برخوردار است، زیرا در زیر این خیمه، خورشیدی دیگری می‌درخشد.

هوش مصنوعی: ناگهان جوانی به عشق او نظر انداخت و دلش از راه خود منحرف شد.

هوش مصنوعی: او آن‌قدر در عشق استوار و پایدار شد که هیچ نصیحت و توصیه‌ای نتوانست او را تحت تاثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: در این بیت بیان شده که حتی لحظه‌ای صبر و تحمل به خاطر زیبایی او نداشتی، اما هیچ بویی از محبت و وصال او برنچیدی.

هوش مصنوعی: آیا ممکن است حوادث ناگواری برای افرادی که در جست‌وجوی شادی‌اند، به گونه‌ای رخ دهد که یک روز به ناگاه باران شادی و خوشحالی بر آن‌ها بریزد؟

هوش مصنوعی: همه‌ی کسانی که در بیابان زندگی می‌کردند، به سرعت به زیر چادر می‌دویدند و سرشان را داخل آن می‌کردند.

هوش مصنوعی: سرنوشت موجب شد که عاشق و معشوق در یک خیمه و در کنار یکدیگر بسر ببرند.

هوش مصنوعی: وقتی باران از حد معمول بیشتر شد، هر کسی زیر لباس خود پناه برد.

هوش مصنوعی: در زیر چادر، هر دو نفر به خواسته خود رسیدند و زیر لباس رفتند.

هوش مصنوعی: آن‌ها با نگاه کردن به یکدیگر جان و زندگی هم را می‌گرفتند و با لبخند به یکدیگر، بر حیات و شادمانی یکدیگر می‌افزودند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگی دچار درد و رنج است، از خداوند می‌خواهد که باران رحمتش را کم کند و از شدت مشکلات بکاهد.

هوش مصنوعی: اما او می‌گفت که ای معشوق، محبتت را کم نکن، بلکه هر روز بیشتر کن، تا آنجا که بخواهی.

هوش مصنوعی: اکنون که طوفانی در کار است، اگر کشتی را به راه بیندازم، زمانش فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در زمان‌های زیادی، کمبود افرادی که بتوانند دل آدم را شاد کنند وجود داشته و اکنون نیز در این لحظه، مانند باران که نشانه‌ی شادی و سرزندگی است، هیچ اثری از خوشحالی و شادابی نیست.

هوش مصنوعی: اگر باران ببارد، تا روز قیامت هم این خوشحالی ادامه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: خدایا، حالا که باران زیاد می‌شود، لطفاً نعمت‌های واقعی را به ما عطا کن تا همیشه زندگی‌مان پر از برکت و خوشحالی باشد.

هوش مصنوعی: وقتی خداوند خواسته‌های ابلیس ملعون را دید، او همواره چیزی را می‌خواست که از حق و حقیقت بیشتر بود.

هوش مصنوعی: وقتی خداوند بدون هیچ واسطه‌ای با او صحبت کرد، او نیز تمام آنچه را که در وجودش داشت، بیان کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که دشمنی که به ما آسیب می‌زند، با سجده و خضوعی که انجام می‌دهیم، در خواب فرو می‌رود و چشمان دقت و بینش ما را می‌خواباند. به عبارت دیگر، از طریق تواضع و عبودیت، می‌توانیم بر دشمنی‌ها فائق آئیم و هوشیاری را از دشمن گرفته و او را بی‌اثر کنیم.

هوش مصنوعی: به او گفتند که سجده کن، او پاسخ داد: نه، من از دیگری نمی‌سجدم. پس او را به دور کردند و او گفت: ترسی ندارم.

هوش مصنوعی: اگرچه ممکن است در پی کسی دیگر بروم، اما هرگز نمی‌توانم به کسی جز او اعتنا کنم.

هوش مصنوعی: اگر کسی جز من به تو توجهی نکند، حکایت من بی‌نهایت به دور از حقیقت است.