هوش مصنوعی: یک فرد مسیحی که زنجیری به خود بسته بود، به‌سوی بایزید از بازار آمد.

هوش مصنوعی: شخصی به دین اسلام ایمان آورد و از تردیدها فاصله گرفت، سپس به نشانه ایمان خود، فروغ و بند که نماد دیگری از ادیان بود را قطع کرد.

هوش مصنوعی: وقتی آن زن زرتشتی که مسلمان شده بود، به خاطر بریدن زنار (نشان زرتشتی‌ها) اشک‌ها ریخت، آن‌جا شیخ نیز به شدت گریه کرد.

هوش مصنوعی: یکی به شیخ گفت: چرا گریه می‌کنی؟ در حالی که اینجا جای شادی است.

هوش مصنوعی: او گفت: وقتی که من نزدیک به هفتاد سال عمر دارم، چرا نباید به خاطر من گریه کنند؟

هوش مصنوعی: به‌راحتی می‌تواند از مشکلات و سختی‌ها رهایی یابد و در یک لحظه، آنچه که به سودش است، به دست آورد، اما به همان سرعت ممکن است با ضرر و زیان روبه‌رو شود.

هوش مصنوعی: اگر آن شخص حیله‌گر زنجیری به گردنم بیاندازد، چه می‌توانم بکنم؟ فقط می‌توانم با دل‌تنگی و گریه از آن رنج ببرم.

هوش مصنوعی: اگر این زناری که به دور کمر من است به هر دلیلی پاره شود، برای دیگری چه راهی وجود دارد که به آن وصل شود؟

هوش مصنوعی: اگر شکستن زنّار خطا نیست، پس چرا بستن آن جایز نیست؟

بیرون شود‌: آشکار شود‌، مشخص شود. بیت یعنی هزاران زهره و دل باید آب و خون شود تا آشکار شود و فهمیده گردد که راز این چیست.

هوش مصنوعی: اگر در آنجا ارزش و جایگاهی داشتی، جانت هیچ نبود و مرگ انسان به معنای کشتن حیوان بود.

هوش مصنوعی: اگر بر قله‌های آسمان بروی و یا خود را در درون چاهی محبوس کنی، باز هم برای خود ارزش و منزلتی نخواهی داشت.

هوش مصنوعی: اگر سر را بشکنی یا دوباره سرکشی کنی، نه نتیجه‌ات عوض می‌شود و نه شروع‌ات.

هوش مصنوعی: اگر تو بی‌خبر باشی و در عین حال سر خود را بلند کنی و احساس بزرگی کنی، من به یک اندازه به تو می‌رسم و در بی‌نیازی خود باقی می‌مانم.