هوش مصنوعی: اگر مجنون را به درگاه لیلی می‌دیدی، تاب و توان تحمل عشق او را نداشتی و به شدت از شوق و هیجان به سویش می‌دویدی.

هوش مصنوعی: تو مانند زعفران رنگین و زیبا شده‌ای و جلوه‌ات تا موهای سرت را در بر گرفته است.

هوش مصنوعی: او از ترس لرزید، مانند روباهی که شیر قوی و نیرومندی را ببیند.

هوش مصنوعی: به او گفتند، ای کسی که در جدایی و انزوا به سر می‌بری، هیچ کس جز تو این‌قدر شجاع نیست.

هوش مصنوعی: تو نه از شیر جنگل می‌ترسی و نه هیچ نگرانی درباره پلنگ داری.

هوش مصنوعی: در دل صحرا و میان کوه‌ها قدم بگذار و از هیچ‌چیز نترس، چرا که در این مسیر، می‌توانی به شجاعت و قدرتی برسید که بر ترس‌ها غلبه کند.

هوش مصنوعی: وقتی لیلی حضور پیدا کند، تو زرد می‌شوی و مانند یک درخت سپیدار لرزان خواهی بود.

هوش مصنوعی: مجید غمگین گفت که کسی که از هر دو جهان نترسد، در حقیقت، شجاع و بی‌باک است.

هوش مصنوعی: ببین چقدر قدرت عشق مانند زور شیر است که ما همچون مورهای کوچک در برابر آن سر تعظیم فرود می‌آوریم و تسلیم می‌شویم.

هوش مصنوعی: هر نیرویی که به عنوان دارایی و قدرت در هر غیردولت و انسانی وجود دارد، در واقع در برابر عشق و نیروی آن هیچ است.

هوش مصنوعی: اگر تو انسان بزرگی باشی، آن وقت تو شایسته‌ی همصحبتی با آن درخت سرو زیبایی.

هوش مصنوعی: زمانی که عاشق در آزمون عشق قرار می‌گیرد، معشوق ابدی و حقیقی‌اش خود را به نمایش می‌گذارد و او را می‌خرد.