هوش مصنوعی: پدر به او گفت: ای مغرور، تو از واقعیت دور مانده‌ای و در اسارت خود باقی مانده‌ای.

هوش مصنوعی: امروز را به بیهودگی نگذران، زیرا می‌دانی که روزی از این دنیا خواهی رفت و نخواهی بود.

هوش مصنوعی: ای مرد خسته، تو به بابل می‌روی تا از هاروت و ماروت سحر و جادو یاد بگیری.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که این دو فرشته در چاهی به انتظار مانده و تشنه هستند.

هوش مصنوعی: بین آن‌ها و آب چاه، تنها یک وجب فاصله وجود دارد، چه شگفت‌انگیز است که این راه هنوز هم طاقت‌فرسا و دشوار به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر کسی نتواند به خود رسیدگی کند، چگونه می‌تواند به دیگری کمک کند یا در را برای ورود او باز کند؟

هوش مصنوعی: وقتی که استاد در این وضعیت آشفته باشد، شاگردان چه باید بکنند؟

هوش مصنوعی: امروز تو را دیوانه و ناامید می‌بینم، اما در فردا نخواهی توانست به اسمان فرشته‌ها برسید.

هوش مصنوعی: آیا مرگ تو را به بابل می‌برد؟ که در آنجا سرگردان و بی‌خبر خواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر تو در بابل نمی‌مردی، هیچ‌گاه این آرزو در دلم نمی‌خوابید.