گنجور

المقالة السادسة

پسر گفتش که هر خلقی که هستند
همه دل در هوای خویش بستند
قدم خود از هوابر می‌نگیرند
که گامی بی ریا برمی‌نگیرند
چو هست این دَور دَور نفس امروز
نمی‌بینم دلی بر نفس پیروز
گر از بهر هوای خویش من نیز
کنم از سحر حاصل اندکی چیز
چو در آخر بود توبه ازانم
ندارد ای پدر چندین زیانم

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: کتابخانه تصوف

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

پسر گفتش که هر خلقی که هستند
همه دل در هوای خویش بستند
هوش مصنوعی: پسر به او گفت که همه مردم، دلشان به چیزی که دوست دارند وابسته است و به آن فکر می‌کنند.
قدم خود از هوابر می‌نگیرند
که گامی بی ریا برمی‌نگیرند
هوش مصنوعی: آدم‌ها در زندگی خود قدم‌هایی واقعی و صادقانه برمی‌دارند و هیچ‌گاه به دنبال جلب توجه یا فریب دیگران نیستند. آنها با خلوص نیت حرکت می‌کنند و اعمالشان از دل و نیت پاک سرچشمه می‌گیرد.
چو هست این دَور دَور نفس امروز
نمی‌بینم دلی بر نفس پیروز
هوش مصنوعی: در این دنیا که همه چیز به نفس وابسته است، امروز دلی را نمی‌بینم که بر خواسته‌های نفس غلبه کرده باشد.
گر از بهر هوای خویش من نیز
کنم از سحر حاصل اندکی چیز
هوش مصنوعی: اگر برای رسیدن به خواسته‌هایم، من هم از اوایل صبح دست به کار شوم و تلاش نمایم، به دست آوردن حتی اندکی از آرزوهایم آسان‌تر خواهد بود.
چو در آخر بود توبه ازانم
ندارد ای پدر چندین زیانم
هوش مصنوعی: اگر در پایان کار، توبه‌ای از من پذیرفته نشود، ای پدر، این همه زیان برای چیست؟