هوش مصنوعی: یک آدم مکار و هوشیار در میان دردها و مشکلات، در کنار مردی که کسب و کار دارد، ایستاده بود.

هوش مصنوعی: شخصی از کسی چیزی خواسته بود، اما او به او نمی‌داد. بنابراین، آن شخص مدت زیادی در مقابل دکان ایستاد.

هوش مصنوعی: دکاندار با زبانی نرم و پیچیده سخن گفت و گفت که اگر تو آسیبی به من نزنید، چیزی به تو نخواهم داد.

هوش مصنوعی: اگر به من آسیب برسانی، از من انتقاد می‌کنی وگرنه همچنان به همین صورت بمان و حرف‌های خود را بزن.

هوش مصنوعی: شخصی با اندامی برهنه در حالتی نامناسب ایستاده است و به او می‌گوید نگاهی به اطراف بینداز.

هوش مصنوعی: اگر بتوانی از سر تا پا به من توجه کنی، هیچ‌گونه زخم و ناراحتی را در یک جا نخواهی دید.

هوش مصنوعی: بگو آنجا که زخمی ایجاد کرده‌ام، هیچ جایی بدون زخم نیست.

هوش مصنوعی: اگر من آسیبی ندیده‌ام، پس جایی برای حسادت و آسیب از سوی تو وجود ندارد و این خطا از تو نیست.

هوش مصنوعی: اگر نبودم از سر تا پا زخمی، چیزی به من بده که از تو آرامش بیابم.

هوش مصنوعی: بدن من اکنون به شدت آسیب‌دیده است و حالا نوبت روح من است که بیدار شود.

هوش مصنوعی: خدایا، من مانند آن یار زخم‌خورده‌ای هستم که بدنه‌اش پر از آسیب و جراحت است، اما همواره در جستجوی روزنه‌ای برای امید و کمک هستم.

هوش مصنوعی: بیت اشاره دارد به این که هر جا از وجود من را بررسی کنی، جراحت و زخم‌های زیادی می‌یابی که پر از بوی درد و رنج هستند. به نوعی نشان دهنده‌ی تجربه‌های سخت و تلخ در زندگی است که هر قسمت از وجودم را تحت تأثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم به راحتی نفس بکشم، زیرا با هر نفس به یاد دردهای فراوانی هستم که در درونم دارم.

هوش مصنوعی: اگرچه در زندگی بارها با درد و رنج مواجه می‌شوم، اما اگر لحظه‌ای از آرامش و راحتی بیابم، برای من کافی است.

هوش مصنوعی: اگر تمام وجودم از درد پر شده باشد و در آتش آن بسوزم، حتی اگر به کمال برسم و به آرامش برسم، باز هم به درد و رنج خود می‌اندیشم و از آن رهایی نمی‌یابم.

هوش مصنوعی: باید بگویم که از هیچ چیز در این دنیا ناراحت نیستم، چون غم تو را در دل دارم.

هوش مصنوعی: ای کاش جانم را داشتم تا هزاران بار آن را در پای غمت بریزم مانند بارانی که بر زمین می‌بارد.

هوش مصنوعی: زمانی که صحبت‌ها و صداها به گوشم می‌رسند، همه چیز را از سر و صدا و هیاهو می‌شنوم.

هوش مصنوعی: وقتی تو را دیدم، خودم را نادیده گرفتم و با تو زندگی را آغاز کردم و از هویتم فاصله گرفتم.

هوش مصنوعی: اگر همیشه به همین حال که هستم ادامه دهم، به کمال می‌رسم، اما اگر با خودم به غیر از این رفتار کنم، به زوال و نابودی کشیده می‌شوم.

هوش مصنوعی: خدایا، به من کمک کن و مرا از این وضعیت غم‌انگیز و دلگیر نجات بده.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که جانم به گلوی من می‌آید، هیچ امیدی به زندگی و وجودم باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: بدنم را نور قبر بده و دل مرا به آشنایی جاودان برسان.

هوش مصنوعی: وقتی که هستی من زائل شود، از دریای بخشش من بهره‌مند نخواهی شد.