هوش مصنوعی: برخی از افراد در میان جامعه وجود دارند که از رحمت الهی بی بهره مانده‌اند.

هوش مصنوعی: به آنان گفته می‌شود که همین حالا به سوی جهنم بروید، در حالی که خونین و آلوده هستید.

هوش مصنوعی: در پایان، مردم در کنار دوزخ خواهند ایستاد و از خداوند درخواست مهلت می‌کنند، اما این مهلت تنها به مدت کوتاهی خواهد بود و نه به مدت طولانی.

هوش مصنوعی: پیامی از جانب خداوند به ما می‌رسد که نگران نباشید، چرا که هیچ کاری نیست که طولانی شود و به تعویق بیفتد.

هوش مصنوعی: حال اکنون هزار سال است که به دلیل مهربانی و لطف این مردم، فرصت و مهلتی به آنها داده‌ایم.

هوش مصنوعی: این قصه از آن قوم دل‌شکسته است که به خاطر اندوهشان، روز و شب اشک می‌ریزند.

هوش مصنوعی: وقتی که این سال هزار به پایان می‌رسد، از آقا باید فرصت دیگری برای آنها در نظر گرفته شود.

هوش مصنوعی: در دور دیگری، حق فرصتی می‌دهد تا انسان‌ها بر دردها و رنج‌های خود گریه کرده و اشک بریزند.

هوش مصنوعی: این سه هزار سال پیوسته در حال گریه و آغشته به خون هستند و به دور خود می‌چرخند.

هوش مصنوعی: کسی از آن گروه بی‌چاره نمی‌پرسد که چرا این‌قدر گریه می‌کنند و از چه چیزی ناراحت هستند.

هوش مصنوعی: یک فرد بزرگ می‌گوید که قلب‌ها و جان‌های زیادی در حال نگرانی و distress (آشفتگی) هستند، و او جان خود را فدای اشک و غم آن‌ها می‌کند.

هوش مصنوعی: دردی که درمانی برای آن وجود ندارد، جز دل خود ایشان، هیچ درمانی ندارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که درد بی درمانی نداشته باشی، دستور درمان تو داده نخواهد شد.

هوش مصنوعی: هر چه درد او باشد، بهتر است که من یک بار آن را بچشم و تحمل کنم، تا اینکه درد او از درمان‌های متعدد و گوناگونی باشد که نصیب من می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر بوی خوب از عبیده داشته باشی، پس دل جراحت‌دیده‌ات درمان نمی‌شود.

هوش مصنوعی: به تلاش و کوشش خود ادامه بده و اجازه نده که مشکلات باعث شکستت شوند؛ زیرا ممکن است روزی کسی به تو کمک کند و تو را از این وضعیت نجات دهد.

هوش مصنوعی: اگر تو از او روی برگردانی، می‌توانی با استفاده از جذابیتش دل‌ها را به دام بیندازی.