هوش مصنوعی: شاهی بود که فرزندش به زیبایی و نازکی مثل نقره بود و زلف‌هایش چنان دلبرانه بودند که انگار ماه به دام افتاده است.

هوش مصنوعی: تو هیچ‌گاه چهره آن شاه را که دل را به سمت آن ماه نگرداندی، ندیده‌ای.

هوش مصنوعی: تو چنان پدیده‌ای در جهان هستی هستی که همه جا به عشق تو پر شده است.

هوش مصنوعی: دو ابروهای او مانند کمان خمیده است و این دو ابرو مانند دو نگهبان دربار روح و جان او به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: وقتی به چشمان او نگاه کردی و تیر مژگانش را دیدی، دلت برای او بی‌تاب و قربان عشقش شد.

هوش مصنوعی: آیا آن ابروی زیبا و جذاب را که دل مرا به تسخیر درآورده دیدی؟ همان ابرویی که برایش جانم را فدای کمانش نکرده‌ام؟

هوش مصنوعی: دهان او را با دُرهای زیبا تزیین کرده‌اند و همچنان که لبی خوش رنگ و خوشبو دارد، به آن زیبایی بیشتری بخشیده‌اند.

هوش مصنوعی: خطی که او دارد، مانند فتوی‌ای برای عاشقان است و به قدری زیباست که مانند ابرویی قوس‌دار و جذاب به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: زنخدان او باعث می‌شود که مردان خود را باخته و در میدان نبرد، شجاعت و دلیری را نشان دهند.

هوش مصنوعی: زنی به خاطر عشق آن معشوق زیبا به شدت دچار درد و رنج شد و دلش را به خاطر این عشق به زاری واداشت.

هوش مصنوعی: وقتی که او از جدایی خود دست برداشت و خود را نشان داد، آن سرگردان و دل شاد را نمایان کرد.

هوش مصنوعی: در زیر خودش خاکستری را پنهان کرد، همانند آتشی که در مکانی به امن و آرامشی دست یافته است.

هوش مصنوعی: تمام شب را به یاد آن ماه زیبا گریه می‌کردی، گاهی اشک می‌ریختی و گاهی آه و ناله می‌کردی.

هوش مصنوعی: اگر روزی به دشت و صحرا بروی، آن ماهی که به سرعت در حال حرکت است، همسر بیچاره را در مسیر ملاقات خواهی کرد.

هوش مصنوعی: هرگاه سخن از آمدن و رفتن به میان آید، تو به شتاب می‌دوئی و موهای بلندت مانند دو چوب چوگان به دنبال‌ات می‌رقصد.

هوش مصنوعی: وقتی به چهره آن ماه نگریستی، انگار که باران اشک بر زمین می‌ریختی.

هوش مصنوعی: از صد خبر و آگاهی مداوم، آسیب‌هایی دیدی که نه فریاد زدی و نه سر و صدا راه انداختی.

هوش مصنوعی: تو به تماشای جهانی نشسته بودی که آن زن را به مردان نشان می‌دادی.

هوش مصنوعی: همه مردان به او (زن) حیران مانده‌اند و زن بیچاره در تب و تاب و سردرگمی باقی مانده است.

هوش مصنوعی: زمانی که این کار به حد خود رسید و از آن فراتر رفت، دل شهزاده به شدت غمگین شد به خاطر این مسأله.

هوش مصنوعی: پدر را گفت که تا کی باید به خاطر این زن به درگاه دیگران گدایی کنم و از این ننگ رهایی نخواهم یافت؟

هوش مصنوعی: سپس پادشاه بزرگ و والا فرمود که در میدان نبرد، آن حالتی که باید باشد، نمایان است.

هوش مصنوعی: موی او را به دمی ببندید و از چهار طرف به سوی او حمله کنید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که من تکه تکه شوم و از این کار، دنیا کناره‌گیری کند.

هوش مصنوعی: وقتی فیل سرمست به راه می‌افتد، اسب را نیز به پشت خود می‌کشد و هیچ کس جرات نمی‌کند که در برابر آن بایستد.

هوش مصنوعی: شاه و پسرش به میدان نبرد رفتند و در آنجا مردم سرتاسر جهان به تماشا ایستاده بودند.

هوش مصنوعی: همه از درد زن به شدت رنجیده‌اند و به خاطر این رنج، زمین مانند گل سرخ شده است.

هوش مصنوعی: وقتی سپاه خود را پراکنده کردند تا موهایش به پای اسب برسد، این یعنی که اوضاع بسیار دشواری پیش آمده و همه چیز در هم ریخته است.

هوش مصنوعی: زنی سرگشته و گیج به درگاه شاه رفت تا از او درخواست کند و به طرف او حرکت کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که من از تو جدا شوم و تو مرا بگذاری، یک خواسته دارم که امیدوارم آن را برآوری.

هوش مصنوعی: اگر به من نیاز داری و خواهان جان من هستی، بدان که در واقع خودت به دنبال جان خود هستی.

هوش مصنوعی: اگر بگویی که نکن، من به جز اینکه زیر پای اسب تو خون بریزم، گیسوانم را به نفس کشیدن نمی‌کشند.

هوش مصنوعی: اگر بگویی به من اجازه بده که مدتی آرامش داشته باشم، باید بگویم که چنین چیزی ممکن نیست و هیچ زمانی بدون نگرانی و بی‌امانی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی با شاهزاده هم‌نشینی کنی، باید بدان که ممکن است برای مدت‌ زمانی حتی او را نبینی.

هوش مصنوعی: زن به شوهرش می‌گوید که من جان و زندگی‌ام را می‌خواهم و فقط به همین خاطر از شر خماری و دل‌تنگی دوری می‌جویم.

هوش مصنوعی: من نمی‌گویم که ای پادشاه نیکوکار، پای اسبم را زیر پا نگذار و مرا به سمت سقوط هدایت نکن.

هوش مصنوعی: اگر شاه عالم به من هم دستی بدهد، از این چهار خواسته‌ای که دارم، یکی از آن‌ها برآورده خواهد شد.

هوش مصنوعی: من تنها به یک خواسته دائمی نیاز دارم. آن را از تو خواستم، پس بگو که آن چه چیزی است؟

هوش مصنوعی: اگر از این چهار خواسته خود بگذری، تنها به چیزی خواهی رسید که واقعاً می‌خواهی.

هوش مصنوعی: همسرش گفت اگر امروز ناچار شوی که زیر پای اسب بمیری، بسیار غم‌انگیز است.

هوش مصنوعی: خداوندا، تنها خواسته‌ام این است که موی من به پای اسب او بپیچد.

هوش مصنوعی: پشتکار و تلاش من همواره به خاطر هدفی است که دارم و تا زمانی که به آن هدف نرسم، به دنبال آن خواهم رفت.

هوش مصنوعی: من همچنان زنده‌ام و ادامه می‌دهم در مسیری که به خاطر عشق و زیبایی او به من اجازه زندگی می‌دهد، حتی اگر جانم را فدای او کرده باشم.

هوش مصنوعی: اگر عاشق معشوق خود باشم، حتی اگر جان خود را فدای او کنم، با عشق او در اوج زیبایی و نور خواهم بود.

هوش مصنوعی: من زنی هستم که به اندازه کافی مردان را در زندگی‌ام ندارم. دلم پر از غم و اندوه شده است، انگار که جانم را از دست داده‌ام.

هوش مصنوعی: در زمانی مثل من، زنی که برایش اهمیت دارد، می‌تواند به راحتی و به طور طبیعی نیازهای خود را بیان کند.

هوش مصنوعی: از صداقت و احساس عمیق او، دل پادشاه نرم و مهربان شد. چه بگویم که اشک‌های او باعث شد خاک، به شکل گلی زیبا درآید.

هوش مصنوعی: او بخشید و فردی را به سوی او فرستاد، همان‌طور که جان تازه‌ای را به جان‌های دیگر می‌فرستند.

هوش مصنوعی: ای مرد، اگر دوست ما هستی، بیفزا و از زنی بیاموز که عشق واقعی چیست.

هوش مصنوعی: اگر از زنان کم‌ادب‌تر از این‌ها باشی، بهتر است که سر خود را پایین نگه‌داری و به این داستان گوش نکن.