هوش مصنوعی: عبّاسه می‌گوید که دنیا مثل یک فضله در گِل است. این جمله به این معناست که دنیا می‌تواند آلوده و ناپاک باشد و ارزش واقعی آن در این وضعیت چیز زیادی نیست.

هوش مصنوعی: وقتی شیران از شکار مردار سیر شدند، پلنگان نیز به سراغ تغذیه آمده و قصد کردند که بهره‌برداری کنند.

هوش مصنوعی: وقتی که پلنگان شکار کردند و از آنجا فرار کردند، سگ‌های تند و گرگ‌ها به آنجا رسیدند.

هوش مصنوعی: وقتی که کمترین چیزی از او به دست آمد، کلاغ‌ها از هر طرف به سمت او هجوم آوردند.

هوش مصنوعی: کلاغ‌ها آنقدر از غذا خوردند که در نهایت چیز کمی از آن باقی ماند.

هوش مصنوعی: موجودی به نام جُعَل نیز به میدان آمد و آن مدفوع و خون را در جهات مختلف پراکند.

هوش مصنوعی: وقتی که استخوانی بدون کباب بماند، آفتاب به آن گرما خواهد داد.

هوش مصنوعی: از کمترین ارزش و نعمت، چیزهای زیادی به دست می‌آید؛ مانند این که از یک تکه چربی، بسیار مورچه از جاهای مختلف دور هم جمع می‌شوند.

هوش مصنوعی: وقتی که مورها چربی را می‌خورند، تنها استخوان‌های خشک بر جای می‌ماند.

هوش مصنوعی: او گفت که شاهان شبیه شیرها هستند و بعد از آن، امیران مانند پلنگ‌ها به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: سگ و گرگ، یاوران آن‌ها هستند و کلاغ‌ها، شاگردانِ آن یاوران.

هوش مصنوعی: آن عامل که در کار است به خاطر پول و مال تلاش می‌کند، اما مردم بازار به مانند موریانه‌هایی هستند که در حال کار و فعالیت‌اند.

هوش مصنوعی: عزیزم، نمی‌دانم تو چه نامی داری، ولی از این چیزها دریاب که خودت کدام هستی.

هوش مصنوعی: دنیا همچون یک مردار است، ای دوست، و کسی که به دنبال آن می‌افتد، از آن نیز مردارتر است.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال چیزهای بی‌ارزش و مرده است، از خود آن چیزها هم کمتر و پست‌تر است.