بیت:11
علط: دوان
درست: دوای
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

حکایت ابراهیم خلیل و فرشتگان(مقاله 19)
ابراهیم 40 هزار غلام داشت و هر یک سگی با قلاده طلا، شمار گوسفندانش ممکن نبود.
فرشتگان گفتند او چگونه خلیل و محو حق است؟!
حق به جبریل فرمان داد نام مرا در پیشش آواز ده،جبریل با آواز خوش گفت قدوس:
خلیل الله چو بشنیدش آواز
ز پای افتاد گفتی آن سرافراز
سپس یک سوم گوسفندان را به او بخشید و درخواست کرد یکبار دیگر نام یار را آواز دهد پس از آن یک سوم دیگر و سپس بیخود گشت و همه را بخشید.
جبریل گفت منم روح القدس، گوسفندان شایسته من نیست و من هیچ گاه در آرزوی کباب نبوده ام. خلیل گفت آنچه بخشیده ام بازپس نمی گیرم.جبریل گفت از من چوپانی نمی آید خلیل گفت پس همه را رها کردم.
حق با افتخار از فرشتگان نظر خواست.گفتند به زندگی و فرزند دل بسته است.حق در خواب دستور کشتن اسماعیل را داد...
پس از پیروزی ازین آزمون ملایک فریاد برآوردند که او از مال و فرزند رهاست، اما دلخوشی او به خویشتن است.
تقدیر حق چنین رقم خورد که در ِآتش گرفتار شود و جبریل از اوج اسرار فرود آید :
که هان درخواه هر حاجت که داری
به تو، گفتا، ندارم چون نه یاری
اگر از غیر حاجت خواه باشم
پس از اغیار این درگاه باشم
ملائک به خروش آمدند که خلیل پاک جسم و پاک جان است.چنان است که از عشق گرمش آتش سرد می شود.اگر او را خلیل خود می دانی شایسته است.
-فلسفه و معنای زندگی:
گفتگوی فرشتگان و خداوند بر سر آفرینش آدمی ادامه دارد( ما مشهود حق و فرشتگانیم )و عشق و جسارت حق سبب شد تا با وجود همه مخالفتها و حسادتها( ابلیس) در وجودمان آورد.اکنون زندگی فلسفه و معنای دیگری پیدا می کند و آن رقم زدن سربلندی خداوند است(با رساندن خویش به جایگاهی فراتر از فرشتگان)
دکتر مهدی صحافیان
آرامش و پرواز روح