هوش مصنوعی: شخصی بوده که به خوبی می‌توانسته روح‌ها را بشناسد و آن‌ها را پیش خود مشاهده کند.

هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای بر سر قبر کسی ایستادی، در آن قبر تمام چیزهایی را که در زندگی خود انجام داده‌ای، خواهی دید.

هوش مصنوعی: بزرگی تصمیم گرفت توانایی خرد و اندیشه خیام را محک بزند و او را به چالش کشید.

هوش مصنوعی: به او گفتند: چه چیزی در این خاک می‌بینی؟ مرا آگاه کن، ای بیننده‌ی پاک و درستکار.

هوش مصنوعی: او به آن مرد محترم پاسخ داد که این شخص هنوز در حال رشد و تکامل است.

هوش مصنوعی: بدانچه به جایگاه و مقام خاصی که رفته‌ام، آیا فقط ادعای علم و دانش کرده بودم؟

هوش مصنوعی: حال که جهلش آشکار شده، از تلاش برای فهمیدن و درک موضوعات به شدت عرق می‌ریزد.

هوش مصنوعی: شخصی در وضعیتی ناراحت‌کننده و مشوش قرار دارد و از نتیجه کار خود ناراضی است. او احساس می‌کند که در تلاش‌هایش شکست خورده و به خاطر آن می‌ترسد و احساس خجالت می‌کند.

هوش مصنوعی: بر آن در، چون حلقه‌ای به اندازه هفت آسمان، دانش‌وران بسیار در آنجا مدعی هستند. اما در حقیقت، چگونه می‌توان به این ادعاها رسید؟

هوش مصنوعی: وقتی نه پایان کار مشخص است و نه آغاز آن، هیچ‌کس نمی‌تواند حقیقت جهانی را درک کند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که زمان به مانند یک دایره در حال گردش است و اگر چه ممکن است در زندگی خود به جلو بروید، اما هرگز نمی‌توانید به طور کامل به آنچه که از دست داده‌اید برسید. در واقع، زمان به ما می‌گوید که هیچگاه نمی‌توانیم به گذشته بازگردیم یا آن را در اختیار بگیریم.

هوش مصنوعی: کسی نمی‌داند که در این مسیر تاریک و دشوار چگونه قدم می‌زنم و از سر تا پا چه حالتی دارم.

هوش مصنوعی: به هر گوشه از جهان سر زدم و در همه جا نگاه کردم، اما هیچ راه حلی برای فردی که در حیرت و پریشانی است پیدا نکردم.

هوش مصنوعی: تمام عالم پر از رنج و افسوس است و اگر زمانی هم وجود داشته باشد، آن زمان نیز چیزی جز تیزی و برندگی نیست.

هوش مصنوعی: این جهان مانند یک ساعت است که همیشه در حال چرخش و حرکت است و من را از بند خود خارج نمی‌کند، بلکه همچنان من را به خود وابسته نگه می‌دارد.