هوش مصنوعی: حکیمی در مسیر به ذوالقرنین برخورد کرد و به او گفت که آن مرد در درگاهش حضور دارد.

هوش مصنوعی: در نهایت، تمام این دنیای پرهیاهو و شلوغی چقدر به خاطر دلیلی ساده و بی‌اهمیت به هم ریخته است.

هوش مصنوعی: سکندر گفت که نیمی از سرزمین‌ها را زیر سلطه درآورده‌ام و تنها نیمی دیگر باقی مانده است.

هوش مصنوعی: اکنون من می‌روم و هدفم این است که تا نیمه‌ی دیگر را درست کنم.

هوش مصنوعی: حکیم به او گفت که این رفتار تو، که داد و فریاد می‌زنی، درست نیست. باید احساسات و هیجانات خود را تحت کنترل قرار دهی و در یک مسیر درست و منطقی حرکت کنی.

هوش مصنوعی: وقتی می‌دانی که باید به پا خیزید، درست عمل کن و راست بایست. چرا در جاهایی که علم و دانش به تو اجازه می‌دهد، درست رفتار نمی‌کنی؟

هوش مصنوعی: اگر تو در میدان جنگ مانند شیر دلیر نباشی، و در شرایط سخت گریزی به مانند مور که از زیر پا فرار می‌کند، خواهی شد.

هوش مصنوعی: در این دنیا ممکن است زندگی‌ات کوتاه یا اندک باشد، اما در زندگی پس از مرگ، سال‌ها و حتی به اندازه‌ی صدها هزار سال تجربه و ماندگاری وجود دارد.

هوش مصنوعی: در دنیا خانه‌ای برای خود بساز که وقتی به گور رفتی، همچنان در آنجا آرامش داشته باشی.

هوش مصنوعی: اگر تو بتوانی طاق دلنشینی بسازی، هیچ کسری نمی‌تواند به سرنوشت تو تسلطی داشته باشد.

هوش مصنوعی: نمی‌دانی که اینها در واقع بزرگان و محترمان هستند، حتی اگر بر بالای آسمان به منزلت برسند.

هوش مصنوعی: همه در حال گشت و گذار و سردرگمی هستند، در حالی که از این خانه به آن خانه می‌روند و در این حال، روز و شب برایشان یکسان شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که می‌بینند که غیر از دام خودشان چیزی وجود ندارد، هیچ لحظه‌ای در خانه‌ی آرامششان آرامش نخواهند داشت.

هوش مصنوعی: اگرچه پادشاهان بزرگ و والامقام شوند، اما در خانه‌هایشان هم گاهی دچار ناتوانی و شکست می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر تو هم در این مسیر خانه‌ای بسازی، ناگهان مانند کرمی که در پیله است، به درون آن خواهی رفت.

هوش مصنوعی: بسیار بارش خواهد بود، ای دیوانه، که در نهایت بر تو نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: از خانه و جایگاه خود زیاد خوشحال نشو، و از ویرانی و خراب بودن آنجا نیز ناراحت نباش.

هوش مصنوعی: نه تو نگران می‌شوی و نه خوشحال، چون هر دو حالتی که داری، بالاخره مثل نسیمی می‌گذرد.