هوش مصنوعی: روزی محمود، پادشاه جهان، به راه افتاد و در مسیر خود بره‌ای را دید که در حال چریدن و خوش‌گذرانی بود.

هوش مصنوعی: مردی که مشغول بافتن کرباس بود، وقتی پشته‌ای از آن را دید، از او پرسید که این مقدار کرباس که بافته است، چه مقدار ارزش دارد.

هوش مصنوعی: پاسخش را داد که ای پادشاه، برای تو ده گز کرباس کافی است در این مسیر.

هوش مصنوعی: اگر تو از همه این نعمت‌ها راضی هستی، چرا از دیگران می‌پرسی که چقدر از این نعمت‌ها دارند؟

هوش مصنوعی: وقتی شاه این را شنید، به شدت گریه کرد و ناگهان چشمش به فردی افتاد که خشت برمی‌داشت.

هوش مصنوعی: بازتاب چهره‌ات همچون نور خورشید در دشت و صحرا می‌درخشد و آنجا را پر از زیبایی و شگفتی کرده است.

هوش مصنوعی: شهش گفت: همه دیوار تو از خشت‌هایی ساخته شده که در واقعی هیچ‌کدام مناسب نیستند. او همچنین گفت که ده دیوار تو، با این حال، قابل قبول هستند.

هوش مصنوعی: وقتی که تمام نیازهای تو فراهم شده و در دسترس است، دیگر چه چیزی می‌خواهی که اضافی بوده و لازم نیست؟

هوش مصنوعی: اگر کار خوبی انجام دهی، خوب است و اگر کار بدی کنی، عواقب بدی در انتظارت خواهد بود. در زندگی، گاهی زمان انتخاب بین دو چیز است، مانند انتخاب بین پارچه و آجر؛ هر کدام خواص و ویژگی‌های خود را دارند.

هوش مصنوعی: از دنیا فقط دو چیز با تو همراه است، و زمانی که از این دنیا عبور کنی، همه چیز به صدا و هیاهو تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تو از این کار نفعی برده‌ای، به نظر می‌رسد که دنیا مانند رودی است که به تو رسیده است.

هوش مصنوعی: از نفرت فاصله بگیر و با حکمت و عقل رفتار کن، زیرا در این صورت می‌توانی سلطنت خود را بسازی و در کارهای خود موفق باشی.

هوش مصنوعی: اگر جز یک لحظه از زندگی‌ات چیزی نداری، کاری کن که این لحظه‌ را هم از دست ندهی.

هوش مصنوعی: وقتی پادشاه گفتار آن دو نفر را شنید، به شنیدن حال خود فکر کرده و آنها را به خاک سپرد.

هوش مصنوعی: او مدت‌های زیادی گریه کرد تا به خود نیاید و در نهایت، آن دو نفر به کمک او آمدند.

هوش مصنوعی: دو مهربان در شهر، مقدار زیادی طلا و زر دادند و این داستان را برای مردم بیان کردند.

هوش مصنوعی: اگر سرنوشت این دو چیز به این شکل است، از دست تو چه کاری برمی‌آید، ای خانه‌ی مردگان؟

هوش مصنوعی: اگر تو در آسمان طلوع کنی، مانند بهرام (سیارهٔ مریخ) در روز آخر بهرام گوری (بهرام آتشین) خواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو مانند یاقوت درخشان باشد، بهرامِ چوبی هم در زیر تابوت قرار دارد.

هوش مصنوعی: ای گورخان، از خانه‌ی مردگان بترس، چرا که روزی خودت هم باید به خواب ابدی بروی و نمی‌توانی بهانه‌ای بیاوری.

هوش مصنوعی: رگ راست را بزن تا این رفتار کج تو را در خود اسیر نکند.